Книги кои ве натерале да плачете

[b0nus!]

Силјан Штркот,Белото Циганче итн

 

[*pumpkin*]

Папата Јована од Дона Вулфолк-Крос....секогаш кога ќе се сетам на крајот се растажувам! феноменална книга, а и на Порака во шише залипав малку.

 

[elena_gemini]

чекори за сеќавање дефинитивно...каква книга ауууу прочитајте ја

Има и филм за книгава „A walk to remember“. Многу трогателна содржина, се утепав од плачење

 

[Црвено]

Сум плачела на 3 книги до сега.:kesa:

Сите книги се од Николас Спаркс. Човекот навистина го бидува за љубовни романи. Јас му симнувам капа. Тоа се ,,Чекори на сеќавање" ,,Страници за нашата љубов" и ,,Порака во шише"

Уф оваа книга..и пак да ја читам, пак ќе ме расплаче, каква приказна...Мора да ги најдам и другиве две книги.
Колку што памтам исто и на Марта имам пуштено солзи.

 

[Milla*]

1.Папата Јована
2.Не ми е страв
Сигурно има и други ама не се секавам

 

[AdRi*]

Последна книга,Големата Вода од Живко Чинго.Не е лоша книгата,иако малце ме нервираше писателот со тоа "Проклет да бидам".На секоја страна по 5-6 пати има напишаноИнаку една од најтажните книги што сум ги читала,можеби оти децата без родители ми биле одсекогаш најосетлива тема

 

[cige]

Никогаш не плачам.
Ама се сеќавам дека Белото циганче имаше многу тажен крај.:nesum:

 

[Мортидо]

Повикот на дивината од Џек Лондон...ми бече криво индијанците што го убија Торнтон.

 

[Mj]

Не сум плачел на книга, но "За кого бијат камбаните" ме има натажено и трогнато што и ден денес сеуште ми е меѓу favourites.

 

[G-ca Ljubov]

Неточка Незванова Достоевски трагична приказна за руско девојче -сираче веке ја заборавив пак ке ја прочитам не е голема

 

[Геврек]

Cicko Gorio
Beloto cigance
Sibirka
Bojan- Bile blizu da me rasplacat

Btw Bojan e remek delo na makedonskata literatura

 

[Брокер]

Далеку од плачење сум бил после било која прочитана книга но сепак има една книга од Дитас која што после завршувањето на последната страна во себе осетив некои силни емоции и многу чудно се чуствував во книгата се опишани братските убиствш и војната помеѓу Босна, Србија, Хрватска. Книгата е многу добра и многу реална само не се сеќавам како му беше насловот. Дали некој може да ми помогне?

 

[wot]

Наитажен дел од книгата „Бесот на Ангелите“. Кога на адвокатката и умира детето.. и плачејки сама му дава крајниот туш, средува облеката, косата... дур тоа лежи без живот во него на ладната челична маса.

Но далеку од плачење.

 

[Amnaesiac]

Децата од Павловата улица.

 

[Александра Д.]

Дува, ме изнервира крајот и .. заплакав малку :kesa: