Ви се случила некоја натприродна работа?

[rossonerka]

lelele u PM veke dva saati so bratucetmi ja citam temava do sea ne sum ja primetila i se usravme od strav, ne znam vecer kako ke spijam! pa uste nie zaneseni i doblizeni santimetar do monitorot, nemoj nekoja bukva ke propustime i kako sto bese tisina slusame silno lupanje (a bas citavme za duhovi ova ona) i nie celi skameneti! a ono tatko mi si koval nekoe shajce lele a nie ke se pomocavme!
strasniiii storii a sepak interesni :salut:

 

[^DoKtOrIcA^]

Pred 5 i pol godini mi se sluchi neshto, koe seushte ne mozam da si objasnam shto e toa i den denes imam uplav i ne mozam da spijam ako nema vo sobata i najmala svetlina...
Si legnav vo 03:15 i samo shto pochnav da "tonam" vo son, slushnav kako se otvora vratata i vo istiot moment se pochuvstvuvav ukochena, ne mozev da ispushtam glas ni da prasham koj e... Inache ne mozam da zaspijam na grb ili na strana, znachi legnav na stomak... Krevotot mi e do zid, a samo malku treba da potstanam, za da zapalam svetlo...
Temnica beshe i ne mozev da vidam nishto, no pochuvstvuvav deka neshto se doblizuva do krevetot... Pochuvstvuvav golema tezina na nozete, neshto kako da mi sedna i naednash se spushti vrz mene... Osetiv tolku golema tezina, shto mislev deka ke propadnam vo krevetot... Najteshko mi beshe shto ne mozev da prozboram, a kamoli da viknam ili da stanam... Posle nekoe vreme chuvstvuvav povtorno tezina samo na nozete i neshto naednash me svrte na grb...
Vo sebe si rekov deka mozam da se ispravam i da zapalam svetlo, no koga se obidov, neshto mi ja zatvori ustata i me turna nazad na krevetot... Povtorno bev ukochena, se trudev da prozboram, no ne mozev... Ne znam od kaj sobrav sila, no naednash se ispraviv, ja ispruziv rakata i zapaliv svetlo... Normalno, vo sobata nemashe nikoj, no vratata beshe otvorena...
Istrchav celata isplashena vo spalnata na moite i gi razbudiv celata stresena i so solzi... Mi kazaa deka nikoj od niv ne stanal i ne ja otvoril vratata...
Ne znam kako da si go objasnam toa, ogromen stres beshe toa za mene, utredenta ne otidov na uchilishte (bev 4ta godina) i otidov v crkva...
Shukjur do den denes ne mi se ima toa slucheno povtorno, no se plasham od potpolna temnica

ова и се има слуцено на мајка ми повеќе пати но неможе да се помрдне додека не ја допре некој
бесе да праша во црква и и рекоа да казувала некоја молитва додека сенката да се крене

 

[x-EmKA-x]

хмм .. ми се имаат десено повеќе ствари .. чудни.. пр. кога бев мала.. и бев кај бабами.. и беше недела.. бабами тогаш живееше во Чаир. таму кај амбулантата.. и беше негде 6 саат сабајле..и сонував нешто и со сон нешто ми кажа да се симнам доле ме чека некој.. и јас така малечко .. се симнав.. и зашто живееше на први, само од кај скалите ѕирнав.. и ИМАШЕ ЕДНО СУШТЕСТВО тело на човек, а глава .. некако .. елипсоидна.. со на краевите нешто црвено а бела фаца... и со трчање отидов и си легнав пак.. : | : ((( и после долго време ми беше страв да гледам низ прозор да не го видам тоа пак :S

исто така сега во новиот стан сто се преселивме.. тука живееле баба и дедо...и умреле и сеа внуците им го продадоа.. нвм тоа.. седам јас со една другарка глеаме тв.. у дневна.. и свратата од ходникот се отвори.. а немаше ни промаја ни ништо.. потоа дедо ми ни дојде на гости.. и спиеше во дневна.... и на тераса му се палело и гасело светлото неколку пати.. мислел дека јас го заебавам.. уште некои такви работи ми с еимат десено, ама ајде друг пат зашто каснам за во школо

 

[Crash Acid]

Awe uvek ima nekoja sila sto gi dvizi rab ama kude nekoi e po izrazena .Ja n.p. sam kao proklnata uvek mi se desava toj sto ke i tekne u momentat .Pred da iskocu od doma ako pomisllu toj bi se desilo sg i desi se ,nekad znam gi rabote pred da se desiv ali nesto sto me zacudi e sto znam nekad ljudi sto ke mi kazev i tija sto gi poznavam i sto ne gi poznavam .Konkretni rab ne mi se pisuev zs su dugacki mnogo :salut:

 

[Мартин$]

Awe uvek ima nekoja sila sto gi dvizi rab ama kude nekoi e po izrazena .Ja n.p. sam kao proklnata uvek mi se desava toj sto ke i tekne u momentat .Pred da iskocu od doma ako pomisllu toj bi se desilo sg i desi se ,nekad znam gi rabote pred da se desiv ali nesto sto me zacudi e sto znam nekad ljudi sto ke mi kazev i tija sto gi poznavam i sto ne gi poznavam .Konkretni rab ne mi se pisuev zs su dugacki mnogo :salut:

Ам ич ич ич баш ич не разбрав. Куманово? :hehe: :hehe: :hehe:

 

[E*V*I*L~G*I*R*L]

Ова се случи пред некоја вечер, ко беше хуманитарниот концерт во Битола, со ѕвездите од македонската естрада...
Во детскиот парк има крлешки, клацкалки и клупи. Има една фонтана и чешма, од која секогаш пиеме вода. Беше негде после 00, со другарка ми пиевме вода од та чешма. Во детскиот парк немаше ама баш никој, а обично седат луѓе на клупите. Се напивме вода, се мајтапевме, се прскавме и тргнавме кон Широк Сокак. Од фонтаната до Колонија ( кај шо имаше гужва ) нема ни цели две минути бавно одење. И како шо си праевме муабет, слушаме звук, како шо крцкат крлешките ко ќе се крла некој. Се вртиме назад, нема никој. Ама баш никој. Темница беше. Нема ниедна светилка. Се погледнавме и тргнавме да си одиме. Пак истиот звук. Пак се вртиме, нема никој.( Инаку, во паркот има многу високи дрва, некој немат лисја, гранките му се сечени до негде и изгледат ептен морничаво) Таман почнавме да одиме, другарка ми ме трга за рака, ми вика:
- Чоек, онде на дрвото има некој. Застанавме.
- На кое дрво бе?
- На она бе. И ми покажва со прст. Ја удрив по рака.
- Научи се да не покажваш со прст, кажи ми на кое дрво.
Ми го покажа дрвото, не видов ништо. Му свикав:
- Ајде да бегаме. Продолживме со одење и пак ме трга за рака.
- Види сенка се преметна околу дрвото. Ме облеа ладна пот, ме полазија морници и се наежив цела. Не можев да издржам од страв, иако не видов ништо, ја тргнав за рака и набрзинка заминавме. Се вмешавме меѓу гужвата. Ја видов другарка ми, беше цела пребледена. ме зачуди, пошто та не се плаши толку. Си помислив едно време, да не ме ремети нешто, да си игра со мене, оти знај дека јас сум страшливка. Ја препрашав милион пати:
- Чупе, да не си играш со мене, да ме плашиш ?
- Не бе чоек, ако беше мајтап ќе ти кажев. Освен то, не знам како би го објаснале звукот од крлешките, ко никој не се крлаше. Немаше никој. Прошетавме уште малку, и си ојдовме дома.

Вчера вечерта, со друга другарка бевме излезени, и ојдовме да пиеме вода на чешма во детскиот парк. Овојпат, имаше многу луѓе. Сите клупи беа зафатени, се слушаја полно гласој...Како некоја блесава се вртев на сите страни да не видам нешто...Другарка ми ме препраша милион пати шо ми е...Не знаев како да му објаснам. Се напивме вода, се беше океј. Исто и на враќање, се вртев на сите страни...Ми беше страв...

Не знам да објаснам шо беше то...Ама шо и да беше, добро ме исплаши.

Mi teknuva deka toj den bev so deckoto vo toj park ama odma zaminavme oti nemase nikoj.To bese kaj 21:30 odprilika.
Vervam za to deka nemase nikoj oti toj den bese preku nedela a tie denoj nikoj nema-posebno kaj 23-24h, a ako e vistina to so vi se desi MILO MI E SO NE SEDEVME CELA VECER VO PARKOT :ija:

 

[Amanda]

Еве и јас, иако џедај, да се вклучам накратко:
пред неколку години ме натераа а одам кај еден фиљан чоек (почина човекот) да ме видел, ај отиов. Да не должам, меѓуфругото откако си напрајвме муабет и ме распипа за глава, ми кажа дека ќе ми се јават на 20-ти тој месец за работа и никако да не ја одбијам биејќи ќе ми ги отвори сите врати. нормално, како секој скептик не му поверував, навистина ми се јавија, ја прифатив работата иако беше опасна, потоа ми тргна се нагоре, секаде каде што посакав ме примија, работев по светов, заработив бајаги. Уште неколкупати одев кај него, други луѓе носев, на сите им испокажа работи што им се случија, покрај тоа што на сите ни изнакажа нешта кои само ние ги знаевме.
Не наплаќаше ништо, ако некој остави кафе, итни пари, на иконата кај него од богородица, в ред, ако не никому ништо. велеше дека не смее пара да земе, така му било наложено. Од кого не знам.
Знам само дека еднаш на верски рпазник кога го видов личеше на смрт, како терминално болен. подоцна разбрав дека починал на верски празник.
Може некој од вас го знае. Диме од Охрид.
Не лажам, вистина.

ДА ДА ВИСТИНА Е ....ЗНАМ ЗА НЕГО

 

[Префриганиот!]

Не ми изгледаше на молња ама ич ... тоа ми е језивото :? Иначе најмалце верувам дека биле марсовци :lol: :lol: :lol: Тоа ми е ваљда зашто сум слушала дека на некое место (ич неможам да се сетам каде беше ) секоја година пред 12 часот на полноќ, за Велигден, луѓето палеле оган, кој подоцна т.е. во 12 се гасел од светлина која се симнувала од небото баш на тоа место ... :? Ова било настан што го посетувале и туристи од цел свет ... па ваљда е вистина ... е затоа си мислам можеби беше и некоја од тие необјаснети појави :?

вака сеа... прво ова ти е добар пример... дека мајками мене ми има кажувано порано... коа била средно и одела на автобуска во 4 сатот сабајле(дека далеку било ептен). и одела одела живи темници и само видела голема огнена кочија која и прелетала над глава(5-6 метри над нејзе) кај со оди нагоре накај манастирот свети Илија.. а најитересен факт е дека се кажува дека тогаш свети Илија на неговата огнена кочија со огнени коњи оди од манастир на манастир
П.С Ден пред празникот свети Илија било... CREEPY :shock:

 

[Префриганиот!]

реал у пичку матер!

Пошо пишам... си реков да допишам... Ова е вистина ! Брачедами(22години) била на одмор кај некоја другарка на село и ошла сама да се прошетат... и арно ама на патот се десила собраќајка и брачедами у шок.. луѓе се собрале итн.. и една стара баба е прибрала домаи... и седнала брачедава се ова вода и дала... домаи се нормално ... шпорет ... пастарма се сушела ... маса стол (стара куќа на село)... и ко се смирила ја попратила и ова иди кај другаркаи во куќа и кажви се... и овие и викаат... нема санси грешка си... во таа куќа не живее никој веќе 20 години е умрена старицата! брачедава патос... смрзнала...

w8ting for coments!
P.S - ovaj post i ovaj nad nego se VISTINITI ... cesen zbor...

 

[John Doe]

Pred 5 i pol godini mi se sluchi neshto, koe seushte ne mozam da si objasnam shto e toa i den denes imam uplav i ne mozam da spijam ako nema vo sobata i najmala svetlina...
Si legnav vo 03:15 i samo shto pochnav da "tonam" vo son, slushnav kako se otvora vratata i vo istiot moment se pochuvstvuvav ukochena, ne mozev da ispushtam glas ni da prasham koj e... Inache ne mozam da zaspijam na grb ili na strana, znachi legnav na stomak... Krevotot mi e do zid, a samo malku treba da potstanam, za da zapalam svetlo...
Temnica beshe i ne mozev da vidam nishto, no pochuvstvuvav deka neshto se doblizuva do krevetot... Pochuvstvuvav golema tezina na nozete, neshto kako da mi sedna i naednash se spushti vrz mene... Osetiv tolku golema tezina, shto mislev deka ke propadnam vo krevetot... Najteshko mi beshe shto ne mozev da prozboram, a kamoli da viknam ili da stanam... Posle nekoe vreme chuvstvuvav povtorno tezina samo na nozete i neshto naednash me svrte na grb...
Vo sebe si rekov deka mozam da se ispravam i da zapalam svetlo, no koga se obidov, neshto mi ja zatvori ustata i me turna nazad na krevetot... Povtorno bev ukochena, se trudev da prozboram, no ne mozev... Ne znam od kaj sobrav sila, no naednash se ispraviv, ja ispruziv rakata i zapaliv svetlo... Normalno, vo sobata nemashe nikoj, no vratata beshe otvorena...
Istrchav celata isplashena vo spalnata na moite i gi razbudiv celata stresena i so solzi... Mi kazaa deka nikoj od niv ne stanal i ne ja otvoril vratata...
Ne znam kako da si go objasnam toa, ogromen stres beshe toa za mene, utredenta ne otidov na uchilishte (bev 4ta godina) i otidov v crkva...
Shukjur do den denes ne mi se ima toa slucheno povtorno, no se plasham od potpolna temnica

Темава не сум ја отворил до сега..
Но кога веќе го прочитав постов... да пишам..
Значи сонувам јас....
сум бил со другарче.. и двајца непознати луѓе
.. Непознатите беа еден маж и жена .. мажот беше облечен во црвено .. и околу очите имаше црвена сенка... жената беше во зелено и околу очите имаше зелена сенка.. Не можам да се присетам точно што муабети правевме.. но памтам дека пред да се разбудам.. при крајот на сонот.. ми се обрати мажот одбивно и јас се свртев кон другарми и му реков.. „нешто не е во ред, ај да си одиме“.. и тогаш мажот тргна кон мене.. женаму го застана и му рече „многу е млад овој за да го земиме“..

Тогаш се разбудив.. во собата.. бев легнат на грб.. рацете раширени вкочанети.. само со очите гледав .. можев да го почувствувам присуството на некого десно од мене..главата ми беше свртена кон ѕидот (лево) а цело тело ми беше оневозможено и чувствував како зглобовите на рацето некој цврсто ги стиска, а главата не можев да ја мрдам ни лево ни десно.. исто како форчн.. не можев да зборнам... Го чувствував притисокот на зглобовите.. и на вратот.. главата беше склештена кон ѕидот и не можев да се свртам и видам кој е десно од мене.. знам после 7 сек.. прво од телото што ми проработе е што ја отворив устата.. а не можев да зборнам.. Низ мисли незнам оти ама реков „знам дека си тука, пушти ме“.. и во наредните 5-6 сек..
..ми се врати и говорот и се расонив.. Не се стресов ко Форчн..
како и да е дали коинциденција беше сонот.. и виталите од телото.. или што знам.. ама помина
:salut:

 

[Crash Acid]

Ам ич ич ич баш ич не разбрав. Куманово? :hehe: :hehe: :hehe:

da da i te kako kumanovo

 

[Crash Acid]

Inace da kazu nesto sto mi se desi pred dva dna. Sedimo kude drugara doma i prozor mu bese otvoren gledasmo nekoj film kafe natam navam i gledam nadvor na drvo kako dvoica da sediv i da pusiv cigare.. gledam ja i mislu ovoj izgleda snuju nesto ali vikam mu na drugara mi odi da vidis i pokazuju mu a on mi vika deka sam poludela vikam abe covek vidi poubavo on vika ne be zezas se. Dobro aj vikam mozda gresu i posle nekoe vreme gledam pa i oni jos sediv vikam ga pa ajde be dojdi i vika awe znaes so karsi moju kucu bija e bugarski zatvor kude sto su gi mucile .... leee kd mi kaza vikam aj da se pribiram ja nakude doma ili otide ja do bugari.

 

[Ѓорѓески]

Темава не сум ја отворил до сега..
Но кога веќе го прочитав постов... да пишам..
Значи сонувам јас....
сум бил со другарче.. и двајца непознати луѓе
.. Непознатите беа еден маж и жена .. мажот беше облечен во црвено .. и околу очите имаше црвена сенка... жената беше во зелено и околу очите имаше зелена сенка.. Не можам да се присетам точно што муабети правевме.. но памтам дека пред да се разбудам.. при крајот на сонот.. ми се обрати мажот одбивно и јас се свртев кон другарми и му реков.. „нешто не е во ред, ај да си одиме“.. и тогаш мажот тргна кон мене.. женаму го застана и му рече „многу е млад овој за да го земиме“..

Тогаш се разбудив.. во собата.. бев легнат на грб.. рацете раширени вкочанети.. само со очите гледав .. можев да го почувствувам присуството на некого десно од мене..главата ми беше свртена кон ѕидот (лево) а цело тело ми беше оневозможено и чувствував како зглобовите на рацето некој цврсто ги стиска, а главата не можев да ја мрдам ни лево ни десно.. исто како форчн.. не можев да зборнам... Го чувствував притисокот на зглобовите.. и на вратот.. главата беше склештена кон ѕидот и не можев да се свртам и видам кој е десно од мене.. знам после 7 сек.. прво од телото што ми проработе е што ја отворив устата.. а не можев да зборнам.. Низ мисли незнам оти ама реков „знам дека си тука, пушти ме“.. и во наредните 5-6 сек..
..ми се врати и говорот и се расонив.. Не се стресов ко Форчн..
како и да е дали коинциденција беше сонот.. и виталите од телото.. или што знам.. ама помина
:salut:

Јас искрено ви верувам во ова што ви се случило пото и не е за исмејување ниту пак некои глупиранции.

А сега мојата приказна...... Почнува вака...

Пред 4 години ми умре еден дедо во Србија отидов на погребот. После неколку дена спиење таму кај тетками се случи следново... спијам и се будам од гласноста на телевизорот кој беше во дневната. Но кога станав погледнав на часовникот кој покажуваше 10:35 наутро, знаев е нешто чудно пошто ми беше кажано дека сите се тогаш на работа и требаше дома сам да бидам. Кога се свртев накај креветот што да видам... Се видов самиот себеси како спијам.... Стравот почна да владее врз мене... сфатив дека нешто не е како што треба. Но така одеднаш нешто ме гурна врз креветот. Пак се разбудв часовникот пак покажуваше дека е 10:35 часот, телевизорот пак шуштеше но јас не бев пак вна креветот. Овој пак не се случи ништо.

Никому не кажав цела недела, кога си дојдов дома почнав со прабабами правев муабет која се рабира околу тоа ми кажа дека некој ме повикал, сакал да ми покаже нешто но можеби и да ме повреди. Тоа било некоја друга димензија каде што владеат демоните,душите кои не заминале кои останале на земјава, но во овој случај тие можат да се видат. Можат да се видат работи што не смеат да се видат, работи кои можат да не повредат и да умреме. Да не се вратиме во своето тело.


РЕцепт за постигнување за тоа, кажан од прабабами кој и го кажала нејзината прабаба. Пред спиење три големи чаши со ладна вода но да се стави морска сол, да биде премногу солена и да се легне да се спие. Самата душа станува жедна и го напушта телото. Не сум пробал а и незнам колку е ефикасно. После тоа не би сакал пак тоа да ми се случи.

 

[TheChosen]

Јас искрено ви верувам во ова што ви се случило пото и не е за исмејување ниту пак некои глупиранции.

А сега мојата приказна...... Почнува вака...

Пред 4 години ми умре еден дедо во Србија отидов на погребот. После неколку дена спиење таму кај тетками се случи следново... спијам и се будам од гласноста на телевизорот кој беше во дневната. Но кога станав погледнав на часовникот кој покажуваше 10:35 наутро, знаев е нешто чудно пошто ми беше кажано дека сите се тогаш на работа и требаше дома сам да бидам. Кога се свртев накај креветот што да видам... Се видов самиот себеси како спијам.... Стравот почна да владее врз мене... сфатив дека нешто не е како што треба. Но така одеднаш нешто ме гурна врз креветот. Пак се разбудв часовникот пак покажуваше дека е 10:35 часот, телевизорот пак шуштеше но јас не бев пак вна креветот. Овој пак не се случи ништо.

Никому не кажав цела недела, кога си дојдов дома почнав со прабабами правев муабет која се рабира околу тоа ми кажа дека некој ме повикал, сакал да ми покаже нешто но можеби и да ме повреди. Тоа било некоја друга димензија каде што владеат демоните,душите кои не заминале кои останале на земјава, но во овој случај тие можат да се видат. Можат да се видат работи што не смеат да се видат, работи кои можат да не повредат и да умреме. Да не се вратиме во своето тело.


РЕцепт за постигнување за тоа, кажан од прабабами кој и го кажала нејзината прабаба. Пред спиење три големи чаши со ладна вода но да се стави морска сол, да биде премногу солена и да се легне да се спие. Самата душа станува жедна и го напушта телото. Не сум пробал а и незнам колку е ефикасно. После тоа не би сакал пак тоа да ми се случи.

Aj malku poracionalno objasnuvanje da probam da ti dadam...

Koga ke ja izpies solenata voda , ke se sluci dehidracija vo teloto , poradi toa sto solta ja sobira vodata , e koga ke dojde i do najmala dehidracija ( nedostatok na voda vo organizamot ) , prvo stradaat nevrnite kletki , se stesnuvaat i siganlite koi pominuvaat megu niv se mesaat i se dobivaat mesani poraki vo mozokot , i pocnuvame da halucinirame , duri i vo spienjeto , pa i vo spienjeto e namelena svesta i koga ke dojde do zed , bidejki spieme ( posebno nekoj so tvrd son ) lesno moze da pocne da sonuva deka stanuva , deka odi da pie voda itn.... i seto toa izgleda realno poradi mesanite signali koi gi dobiva mozokot poradi dehidracijata ...
Ova do nekade ja objasnuva e belata svetlina koja lugeto ja gledaat pred da umrat ....

 

[liana]

Темава не сум ја отворил до сега..
Но кога веќе го прочитав постов... да пишам..
Значи сонувам јас....
сум бил со другарче.. и двајца непознати луѓе
.. Непознатите беа еден маж и жена .. мажот беше облечен во црвено .. и околу очите имаше црвена сенка... жената беше во зелено и околу очите имаше зелена сенка.. Не можам да се присетам точно што муабети правевме.. но памтам дека пред да се разбудам.. при крајот на сонот.. ми се обрати мажот одбивно и јас се свртев кон другарми и му реков.. „нешто не е во ред, ај да си одиме“.. и тогаш мажот тргна кон мене.. женаму го застана и му рече „многу е млад овој за да го земиме“..

Тогаш се разбудив.. во собата.. бев легнат на грб.. рацете раширени вкочанети.. само со очите гледав .. можев да го почувствувам присуството на некого десно од мене..главата ми беше свртена кон ѕидот (лево) а цело тело ми беше оневозможено и чувствував како зглобовите на рацето некој цврсто ги стиска, а главата не можев да ја мрдам ни лево ни десно.. исто како форчн.. не можев да зборнам... Го чувствував притисокот на зглобовите.. и на вратот.. главата беше склештена кон ѕидот и не можев да се свртам и видам кој е десно од мене.. знам после 7 сек.. прво од телото што ми проработе е што ја отворив устата.. а не можев да зборнам.. Низ мисли незнам оти ама реков „знам дека си тука, пушти ме“.. и во наредните 5-6 сек..
..ми се врати и говорот и се расонив.. Не се стресов ко Форчн..
како и да е дали коинциденција беше сонот.. и виталите од телото.. или што знам.. ама помина
:salut:

прво вака, јас сум голем реалист со нозе цврсто на земја, никогаш не сум верувала во не знам духови парасили и слишно, али оваа тема ме врати назад 1,5 година и ме потсети на нешто што ми се случи

значи, спијам со поглед кон вратата и таа ноќ спиев на грб (што ретко се случува). Некаде 5 наутро, почувствував силна интуиција дека треба да станам, не знам онака од спиење нешто како да ми викаше дека треба да отворам очи, не знам да си објаснам...лесно спијам така да отворив очи во секунда и видов бела силуета со раширени раце како се спушта кон мојот кревет, врз мене. Значи НЕ ХАЛУЦИНИРАМ, знам што сум видела, јасно беше како ден, како вчера да се случи можам точно до детал да опишам
Во тој момент силно вриснав и мајка ми дотрча, после тоа не можев да се смирам добри 2 саата и не знаев каде се наоѓам
Ова го поврзувам со твојата и со уште некој вакава слична случка тука што ја прочитав, мислам дека ако не отворев очи, таа бела силуета ќе ме поттиснеше и најверојатно ќе го доживеев тоа што и ти.
А тоа што ти ми го опиша му се случи на мој братучед само јас тогаш не сакав да му верувам, му реков дека сонувал, халуцинирал, бил пијан претходната ноќ...а тој ме уверуваше дека не можел да мрдне и да запали светло во соба и дека добро се сеќава дека не сонувал...само не му верував додека не ми се деси мене ова
од тогаш не сум заспала без светло, некое време по случката одбивав да спијам во мојот кревет, бев под голем стрес, сега се се врати на нормала, само светлото секогаш ми гори
и баба ми ми кажуваше после тоа за вакви случки, дури ми кажа и име како се вика сето ова само не ми текнува сега
тешко ми е да си објаснам, ако има уште некој со вакво искуство, сакам да слушнам, затоа што знам дека често се случува