Оние предмети што ми се допаѓаат ги учам со задоволство. Оние другите ги учам за оценка. Знам дека знаењето е поважно од оценката, но што ако јас несакам хемија на пример? Јас имам поинаква замисла за образовниот систем. Од прво до четврто одделение да се учи основата по сите предмети која е потребна за општа култура, а веќе во петто одделение да си ја избереме насоката. Не вака, зошто да учам нешто што ни 1% не ме интересира? Неможе бе толку обемен материјал и работи кои никогаш нема да ни притребаат во животот да ги учиме! Што сме ние, роботи?
Некогаш и наставникот може да ти створи омраза кон предметот. Јас летото шесто спрема седмо хемија го мислев за интересен предмет и останав на тоа мислење првото полугодие од 7-мо одд, но тука нормално наставничката ги зема работите во свои раце и еве осмо одд сум, несакам да го слушнам зборот хемија.
До каде со ваков наставен кадар?
