Па тогаш тоа е фундаментален проблем, многу поголем проблем од немање пари за подарок... Ретко кој што работи не може да си дозволи за топка или кукла. Пошто ако за цела година не може да се издвои колку за таков релативно ситен подарок... Значи настрана непредвидливи ненадејни трошоци, ама ако се знае дека треба да се купи нешто и се нема доволно пари тогаш тоа се планира со месеци. И се наоѓа начин. Јас мислам дека во твоево сценарио идеме до онаа замерка погоре што ја напишав, за немање вештина/знаење за располагање со ресурсите.
Овој муабет повеќе ќе држеше вода пред - да кажеме една деценија. Но во денешно време? Ќе кажам само дека сега пазарот на труд можеби е сеуште далеку од тоа што треба да биде, но сепак ситуацијата е ваква: работа има ама работници помалку. Постојат потешки поплатени работи, но се преферираат полесните. И поголемиот дел од луѓето имаат страв и отпор кон учење нови вештини, зоната на комфор не се напушта дури и кога нема некој реален комфор.
Не знам колку ме разбра, ама се обидов да објаснам.
Реално живееме во време на многу поголемо изобилие отколку во времето на нашите родители и дедовци/баби. Ова треба да е свесен секој што ги држел очите отворени како дете, и што разговарал со постарите... Сега секоја фамилија има ауто, најчесто по неколку аута. Сите имаат по неколку телевизори. Скоро сите идат по одмори. Да не почнувам за тоа какви голтари имаат телефони кои коштаат колку поевтино половно ауто. Кафани има на стотици, и сите работат ниедна не е затворена заради немање муштерии. Две недели пред нова година 100% зафатено, претплати бараат кафаните нема веќе резервација без плаќање. Итн, итн. Тоа не е од немаштија.
da se slozime deka nema da se slozime okolu odredeni raboti.
za da raspolagas so pari treba da imas pari, kako toj da trga pari nastrana koga posle obezbeduvanjeto na egzistencijalnite potrebi ne mu ostanuva nisto?
mnozinskiot del od narodot ima pari prvite dve nedeli po dobivanjeto na plata, posle plakjanjeto na davackite koi sto sekoj gi ima mu ostanuva kompir i molenje po poznanici i rodnini od stranstvo za da go istera mesecot do plata i taka eden zacaran krug.
80% od narodot dnevno ne ni moze da dozvoli tri obroci, uste pomalku da dozvoli tri proteinski obroci so mikro i makro nutrienti koi ke mu go prolongiraat zivotot i ke go drzat zdrav.
imase duri i edna matematika, cetvorocleno semejstvo za da jadat po eden gevrek i po eden jogurt tri pati vo denot, potrebni im se 350€, vo drzava kade sto platite se 500€, a kaj se ostanatite davacki?
ja ne veruvam deka se raboti za nepravilno menadziranje na pari, ne deka i toa go nema kaj individualci, no, smetam deka se raboti za niski plati vo vreme na kartelski udruzuvanja na marketi, monopol na elektrodistribucija i telekom, nepostoenje na zastita kupuvaci, izmisleni drzavni trosoci, inflacija i mnogu drugi raboti.
definitivno nema da se slozam deka lugjeto gi izbegavale fizicki teskite raboti pa zatoa nemale, prvenstveno, dokolku licnost se skoluvala za x profesija, taa profesija utre treba da i ovozmozi normalen zivot.
po taa logika, zemjodelcite treba da se milioneri bidejki zemjodelieto e mozebi najfizicki teska rabota koja sto covek moze da ja raboti, no sepak mnozinskiot del od zemjodelcite prezivuvaat vo siromastija, minus se na sekoja sezona i pakuvaat kuferi i begaat na baushtela niz dojchland.
toj moabet na starite deka nie ziveeme vo izobilstvo e smesen, reci oni go imale polosiot del na stapot kade sto so edna plata kupuvale stanovi i kukji vo koi i den denes mnozinskiot del od narodot zivee.
bukvalno so konfekciska plata imale moznost da stvorat familija, da obezbedat hrana, uslovi, svoj krov na glava, odmori i zasteda, a denes lugje vo deficitni kadri kako sto se doktori prezivuvaat.
daleku e poloso ova vreme od toa na nasite.
sdk.mk
