Гледање спорт е непродуктивна геј активност и сите што се диват на физички спремни мажи по два часа секој ден се латентни.
Зошто имаш на аватар фудбалер, зошто влегувате во тепачка оти некој кажал нешто за не знам - Бекам, зошто си во град облечен во маица со име на друг маж на твојот грб? Само потврдуваш дека би бил или фантазираш да си нечиј ботом во други околности. Зошто си буден во 3 сабајле и гледаш UFC каде два препотени мажи флексаат мускули, се залепени еден за друг цело време и збифтаат? Не може никој да ми го продаде тоа како допамин фикс бидејќи можеш да отидеш ти да шутираш, ти да маваш во вреќа без да се влажниш на мажи во сред ноќ или пред спиење. Не учиш од тоа, не го студираш непријателот и неговите потези туку само сонуваш со очи широко отворени. Немате работа секој ден да одвојувате два часи да зјапате мажи, не ми го продавајте ни како пуштање мозок на пасење, бидејќи ќе думскролам девојки два часа наместо тоа и ќе ми крене тоа адреналинот оправдано плус ќе исклучам мозок. Барем да ги бореа со лавови и мечки како порано.
Fucking plebs.
Малку ти е промашена поентата за дивењето на спортистите. Никој не им се диви на физикусот или на тоа како они изгледат, туку им се дивиме на вештините кои ги имаат и успесите кои ги постигнуваат во некој "x" спорт.
Бекам може да има и 120 кила, кога ќе ја стегне слободен, ние пак ќе се дивиме на него. Едноставно, перфектната траекторија на топката од моментот кога ќе летне од тревата, до моментот кога ќе заврши во горниот агол, кој е патем единсвеното место од голот каде што голманот неможе да ја стави раката, во нашите очи е еден вид на уметност. Некој неможе да го нацрта тоа ни на лист хартија, а камоли да го изведе со шут од 30 метра.
Носењето играчи на аватар/грб е еден вид на респект кон спористот за тоа што го направил за твојот омилен клуб. Бидејќи на крај на денот на нас ни е најбитно да ти победи омилениот тим, а не некој радом играч да го соблече дресот и да го издркаме на него. Еве јас аватаров го имам 10тина година и е од екс голман на Манчестер Јунајтед. Во тој период беше најдобар играч на тимот и благодарение на неговите перформанси, Јунјатед освојуваше бар 10 до 15 поени повеќе во текот на сезоната. Па ете сум сакал на некој начин да му вратам за ќејфот што ми го правел на утакмиците кога спасувал чисти голови за мојот омилен тим да дојде до победа.
Околу останувањето доцна во ноќта, мора да сфатиш дека тоа е скроз индивидуално. Секој човек има различна старст и различни интереси. За некои тоа е спортот. Ти, бидејќи спортот не го гледаш така, тоа неможеш да го разбереш. И сега џабе би навлегувале во ова, бидејќи во сам старт викаш да не ти го продаваме како допамин или пуштање мозок на пасење.
Ама еве ќе ти дадам пример - некој сака да оди на рејв и да глави до 9 сабајле, за некој друг тоа е мачење. И сега ти оди убеди го тој што неможе да издржи ни 5 минути во таква атмосфера, дека овој другиот ужива во истото и не си го губи времето или не си го троши телото, во случај да отиде на некој 4-5 дневен фестивал. Епа исто така и ти никогаш нема да го разбереш чувството кога омилениот тим ќе даде гол за победа/титула во последниот напад на мечот/сезоната, бидејќи тоа за тебе секако нема никакво значење.
За првиот дел од постот се слогласувам во голем дел, меѓутоа според мене е малку покомплицирано од тоа. Сепак, се сложувам дека за да се смени нешто на ниво на цело општество, секој мора да почне прво од самиот себе. Бидејќи сите знаат што треба и како треба, а никој не ги почитува основните закони и правила. Ама во ваква банана држава, дури и да си најчист, пак ќе го јадеш, бидејќи работите функционират така како што функционираат. А баш органите на државата се тие кои треба да ги спроведуваат мерките, а не да не ебат во мозок како ќе им текне.
