Политички случувања во САД: Генерална дискусија

  • Креатор на темата Креатор на темата Crazy in Love
  • Време на започнување Време на започнување

Дали санкциите на администрацијата на Џо Бајден, кон Русија, вродуваат со плод?


  • Вкупно гласачи
    48
  • Гласањето е завршено на .
@Vanlok

Elbridge Colby is Donald Trump’s nominee to serve as under secretary of defense for policy, but Sen. Tom Cotton is thinking about derailing his nomination.





What makes Colby, who served faithfully in the first Trump administration as deputy assistant secretary of defense for strategy and force development, more objectionable to Cotton than Tulsi Gabbard or Robert F. Kennedy were?





The answer, Cotton has indicated, is that he believes Colby is insufficiently fearful of Iran’s nuclear program.





Beyond that article, Colby has called for Washington to prioritize checking the power of Communist China over further commitments to the Middle East.





Elbridge Colby is a threat to the neoconservatives’ place in the middle layer of politics. He’s the anti-Kristol—a Harvard-educated, right-leaning intellectual, at home in a think tank or appointed government position, with a vision of what Republican foreign policy should be that is sharply at odds with the neoconservatives’.
 
Имам понешто (површно) погледано за него... Не знам што да кажам исто како и за Трамп општо. Останува времето да покаже а знаејќи ги американските прилики јас ништо посебно не очекувам од целата оваа работа.
 
Имам понешто (површно) погледано за него... Не знам што да кажам исто како и за Трамп општо. Останува времето да покаже а знаејќи ги американските прилики јас ништо посебно не очекувам од целата оваа работа.

Ги чистат неоконсите моментално.
 
Majkl Petis

WSJ: "The top 10% of earners in the U.S. now account for 49.7% of all spending, a record in data going back to 1989. Three decades ago, they accounted for about 36%." What is driving their disproportionate spending seems to be surging stock and property markets. This is very worrying. US consumption spending seems to depend heavily on the creation of what Charles Munger described as "bezzle", expanding John Kenneth Galbraith's definition of the word to describe a temporary, unsustainable increase in wealth. This means that growth in the US economy has become overly reliant on even faster growth in the value of stocks and property, and of course in the longer term, the latter can only grow as fast as the former. If we do see any sharp correction in US stock and property markets, the risk is that it sets off much slower consumption growth, and this, the main driver of economic growth, will cause total growth to drop in a self-reinforcing loop. American over-reliance today on asset prices to drive growth is much like the late 1920s, another time of very high levels of income inequality in which economic growth was driven by the spending of the stock- and real-estate-owning rich. As an aside, it is remarkable the extent to which the US and China – in spite of major structural differences – have become mirror images of each other in their over-reliance on rising debt and overvalued assets to drive economic activity.
 
Грциве тврдат дека Трамп ја затвора американската база во Александрополи.

1740404961809.png
 
Да се надеваме Бондстил ќе е следна, па да го вратиме пуно со се шаторот назад од кај што ни дојде
Поклон ќе му го остајме кечето што го украл од Битпазар за успомен и дуго сечање.
 
Автоматски споено мислење:

Да се надеваме Бондстил ќе е следна, па да го вратиме пуно со се шаторот назад од кај што ни дојде
И да си одат американците британците ќе останат во наредни 100 години и нема да си одат додека не ги ископаат сите наоѓалишта на злато во близина на Ораховац:
 
Доза ненарачано будење.

Mi i Jenkiji – jedna supersila

https://www.facebook.com/biljana.va...yczMyKTDspMncg3M37L99fR9joJZZqo7BNf7aksrJW6Rl

НИЕ И ЈЕНКИТЕ - СУПЕРСИЛА!

24 февруари 2025
Билјана Ванковска

ЦЕНЗУРИРАНАТА КОЛУМНА


Само неколку часа откако ја напишав колумната, решив да напишам нова. Од каде таква инспирација? Едноставно, го видов настапот на Христијан Мицкоски на републиканскиот собир во САД. Сцената ме посети на стариот виц „ние и Америка – 350 милиони“ (т.е. супер сила). За волја на вистината, мнозина на социјалните мрежи (се чини, најголем број од дијаспората) реагираа на рефренот: „мојата земја“, „мојата татковина“, „нашата земја“. Ниту еднаш не згреши да изусти Македонија, иако водителката го спомна името на „неговата земја“. Ме потсети на Заев и Ковачевски. Ама пак ако размислам подобро, тоа го прават и овие патриотиве на власт, избегнувајќи го името Македонија како да е оној страшен лик од серијалот за Хари Потер. Нашиве божем елити имаат развиено таков Павлов рефлекс, што и да ги мачиш, тие нема да попуштат. (Се „испукаа“ со заклетвата на претседателката – и толку). Но, сите загрижени забораваат на една уште поважна работа: Мицкоски ја призна „новата геополитичка стварност“ уште пред да дојде Трамп на власт. Тој капитулираше пред Зеленски. Мицкоски се откажа од обидите да се врати името и суверенитетот, а Зеленски ќе треба да се откаже од територија и од власта.

Но, на социјалната мрежа Х, еден богат Македонец, Крис Павловски (Рамбл), заклучи дека Македонија ја чека блескава иднина со еден од најдобрите лидери во Европа. Блазе си ни! За тие што не знаат, тој е еден од олигарсите блиски до Трамп. Уште не сместена во претседателската президенција, претседателката ја прими таа одбрана група бизнисмени предводени од првите луѓе на т.н. Обединета македонска дијаспора. Уште тогаш се подготви теренот. Не беше тешко да се погоди дека Бајден, односно Харис ќе претрпи пораз. За „трансакционалистите“ (трговците/олигарсите, де) многу поважен е бизнисот и позиционирањето што поблизу до американската плутократија. Бидејќи, да не се лажеме, Христијан Мицкоски е подобар бизнисмен отколку професор (гарантирам, бидејќи со професорска плата не се станува богаташ).

Настапот на Мицкоски (измеќарот?) требаше на американската публика да ѝ го претстави храбриот лик од вториот ред во Минхен, кој бил меѓу ретките коишто му аплаудирале на потпретседателот на САД. Можеби измеќар, ама Мицкоски веќе покажа дека го сменил газдата и дека не му е грижа што ќе му се налутат некои европски лидери. А вистина е, се сложувале со Венс (и Трамп) или не, дека сите почувствувавме сатисфакција што некој конечно ги симна на земја овие арогантни ликови со дигнат нос. Така е кога си жртва на „семејно/европско“ насилство, те понижувале безброј пати, а ти си молчел и голтал. Се разбира, овде се прикри една „мала ситница“: и САД беа дел на семејството што нè сведе на територија.

Притоа, Мицкоски ја искористи можноста да каже колку се сложува со сета политичка филозофија на Трамп, па се пофали како Македонија се борела против истото „зло“ (миграцијата) на нашите граници; гради в гради со невооружени воени бегалци кои ги напуштиле домовите уништени од американските бомби (но и тоа е „ситница“). Веројатно до мене е проблемот: утробата ми се превртува кога некој ќе почне да оправдува геноцид или ривиера (во Газа) или кога шири ксенофобија, а луѓе во неволја нарекува опасни, нелегални, криминални, ментално болни, терористи и сл. Гледав видео (Америве сами се снимаат исто како Израелците кога вршеа злодела во Газа) на депортација во синџири на луѓе кои властите ги уловиле. Знаете, таму е сезона на лов (покрај она штедење), па некогаш настрадуваат и американски граѓани кога имаат погрешна боја на кожа. Мицко кажа дека ние решително ќе застанеме рамо до рамо со нашите сојузници во секоја битка. Пред очи ми излегоа нашите деца бегалци од Грција и срцето ми се скрши.

Што се однесува до зголемување воениот буџет, нашиот богаташ, онака галантно, се сложи дека „бедните“ 2 отсто од бруто домашниот производ што веќе ги издвојуваме се малку. Мораме да се жртвуваме и да ја зајакнеме воената индустрија на САД. Тие 2 отсто за него биле само минимумот, а не максимумот што сојузниците треба да го даваат за воени цели. Подготви се народе, иако зборуваат за завршување на војната во Украина, ќе следуваат нови закани, па затоа ќе трпиме распаднати болници, училници, па и државни установи – но за НАТО ќе има пари.

Нашиот стратег има визија и големи амбиции. „Неговата земја“ ќе била од голема помош САД да станат голема конкуренција на Русија и Кина. Барем вака неговиот говор го сумира Воис оф Америка на македонски јазик: „ Мицкоски од Вашингтон: САД преку нашата земја можат да станат директна конкуренција на Русија и Кина“. Вистинскиот цитат од говорот гласи: „... ние сме под силен финансиски притисок што доаѓа од таа земја (Кина), но единствената загатка што им недостига во нивниот економски мозаик е токму мојата земја. Зошто мојата земја,бидејќи е природен пресек на два многу важни паневропски коридори, коридорот осум и коридорот 10. Коридорот 10 ја поврзува Јужна Европа, практично Грција и пристаништата од Грција со Централна и Западна Европа, а коридорот 8, вториот најважен коридор за НАТО, го поврзува Црното со Јадранското Море. Практично, двата коридора се вкрстуваат на територијата на мојата татковина. И, единствената загатка што му недостасува на овој азиски џин е територијата на мојата земја.“ Не остана должен ни на другата голема сила, Русија: „ Така, американскиот гас преку овој гасовод, кој ќе минува преку мојата земја, ќе биде супер голема конкуренција на рускиот гас кон централна Европа и кон Западна Европа.“ Разбирам што е поданички дух и вазалски однос. Но, каде му е регионалната визија? Коридорите постојат за поврзување на земјите за кои тврди дека ни се пријатели (Грција, Србија, Унгарија)? Што мисли како сега ќе го гледаат, не од Москва и Пекинг, туку од Атина, Белград и Будимпешта? Што се однесува до Москва и Пекинг, навистина е неразбирливо зошто трча како прле пред магаре, зошто непријатели од земји на кои дури и Трамп им подава рака и игра геополитичка партија шах? Сака да биде поголем католик од Папата? И каков е тој финансиски притисок што ни го прави Кина, азискиот џин? Трговскиот дефицит е факт, ама не е вината на кинеска страна. Ние не произведуваме ама буквално ништо вредно што можеме да го пласираме на тој Или друг) пазар и да оствариме приход. Немојте да се вадите со „должничко ропство“ и „кинески кредити“, затоа што „Бехтел и Енка“ веќе ги има задолжено и вашите праправнуци.

Ако мислите, па добро е ова, на победничката страна сме, Американците ќе нè чуваат, сетете се: Трамп ѝ се закани на Европа дека ќе си ги спакува куферите и ќе замине (а ние во Европа ли живееме или ќе нè анектираат како Гренланд?). Ова е истиот Трамп кој во првиот мандат кажа дека не му паѓа напамет да почнува светска војна за да брани земја како Црна Гора. Впрочем, кога Мицко кукаше дека Европа имала двојни стандарди и ни се мешала во внатрешните работи, да не го заборави Метју Нимиц и Преспанскиот договор благословен од РАНД корпорацијата во време на мандатот на Трамп?

Точно е, цела Европа е во хаос. Но, нели таа беше нашата цел? Нели се паѓаше во патос за „недовршената европска симфонија“? Мицкоски кој пелтечеше пред Меркел и се фалеше дека бил и германски „ученик“, дигна раце не само од Германија, туку и од Европа. Речиси во исто време Џефри Сакс зборуваше во Европскиот парламент: „Подадете си рака со Русија. Морате да ги нормализирате односите, да се вратите кон дипломатија, да соработувате. Не дозволувајте на чело на сите клучни позиции (мислеше на НАТО, но и на финансиските институции) да седат Американци. Вратете си ја сопствената политика и интереси.“ Ах, да! Потсети и на изреката на Кисинџер дека да си непријател на САД е опасно, но да си пријател е фатално. Но, нашиот Мицкоски е во фатална врска и љубов, па отворено ја мами Европа.

Германскиот аналитичар Душан Рељиќ уште во ноември 2024 година, во коментарот „Трамп и Балканот“ укажа дека „локалните авторитарни лидери ја купуваат наклонетоста на западниот хегемон продавајќи го националното богатство на членовите на семејството на Трамп“ (па ги споменува сите од Вучиќ и Додик, до Рама и Мицкоски). Зетот на Трамп, Кушнер (истиот оној кому прво му паднала идејата за ривиерата во Газа што мојот пријател Јан Оберг ја нарече Лас Вегаза) веќе имал намеркано зделки. Во Србија наводно ќе го претвора комплексот на Генералштабот во Белград во хотелски комплекс. Албанија на својот морскиот брег ќе добие огромни марини и рисорти. Кај нас првата инвестиција е онаа на Павловски. Штета што овие инвестиции не носат ништо за локалната популација.

Балканот дефинитивно нема да има значајно место во глобалната стратегија на Трамп (како што беше и во првиот мандат, иако Македонија настрада и ја плати највисоката цена токму тогаш). Но, топлите односи со бизнис империјата на Трамп може ќе остави некоја трошка од трпезата за локалните вождови и нивното лично богатење. Балканот останува тешка провинција со вазалски статус и заробен ум.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom