Зошто постоиме? Која е нашата цел на живеење?

  • Креатор на темата Креатор на темата Lil-Krist**
  • Време на започнување Време на започнување
Живееме за да умреме. Умирањето е целта во животот, ама не сфаќаме. Џабе ти е љубовта, кога еден ден ќе умреш и ќе проаѓаат милиони и милијарди години, а тебе ќе те нема.
 
Живееме за да умреме. Умирањето е целта во животот, ама не сфаќаме. Џабе ти е љубовта, кога еден ден ќе умреш и ќе проаѓаат милиони и милијарди години, а тебе ќе те нема.
Подобро убиј се,ако во твојот живот нема љубов.Живееме за да
Учиме
Гледаме
Љубиме
Слушаме
Доживуваме
итн...
 
  • Ми се допаѓа
Reactions: ..
Едно зошто, а милион затоа....секој мисли со своја глава, секој има свое зошто.Многу пати сум се запрашал и јас, а одговор немам :toe:.Нема да живееме вечно тоа е факт, ама кога доаѓа крајот тогаш никој не прашува зошто, тогаш на никој не му е доста, тогаш секој сака да живее........
 
Живееме за да умреме. Умирањето е целта во животот, ама не сфаќаме. Џабе ти е љубовта, кога еден ден ќе умреш и ќе проаѓаат милиони и милијарди години, а тебе ќе те нема.

Не е така, епа зашто создаваш во животот? Зашто се мачиш да створиш нешто? Глупости за да умреме лелеле.
Многу го имам поставувано ова прашање и секогаш наоѓам одговор, зато ја наоѓам во мене онаа сила да живеам и творам, да се радувам и да ценам. Целта на мојот живот е да постигнам нешто, да сум задоволна со даденото, ама понекогаш повеќе ми е одземено одколку дадено, ама пак идам напред, постојам и се радувам на животот. Постојам за себе и за тие што ме создале.
 
Живееме за да умреме. Умирањето е целта во животот, ама не сфаќаме. Џабе ти е љубовта, кога еден ден ќе умреш и ќе проаѓаат милиони и милијарди години, а тебе ќе те нема.


Па затоа искористи го живото бе чоек затоа ти е даден да го искористиш најдобро што можеш пред да умриш:tapp:
 
Тоа со оставањето нешто зад себе е креирано во антички времиња,кога имало толку војни,што толку ги тероризирало луѓето дека можат во секој момент да умрат.
И они се тешеле со тоа дека ќе оставеле нешто зад себе.
Прво биле деца,
па слики,
па музика,
па филмови,
и сеа во 21 век,тоа се парите.

Ова не ви е цел,ова вие се тешите само,баш како што пиша Батрфлај...Наоѓала сила за да живее и твори.

Што ако нема никаква поента,што ако нема цел,што ако нема Господ?
Толку сте вие кршливи,што не можете да живеете и творите освен ако некој не ви ја ствара илузијата дека целите кон нешто?

Истото важи и за животот.Тој може да ви даде најниски удари,да ви ги одземе најблиските,милион ствари да ви се десат кои психички ќе ве уништат,и пак вие изјавувате дека го сакате животот.
Не е тоа зашто е добар и има цел,туку зашто само него го има,него сме го добиле и него ТРЕБА да го сакаме.

Искочете од тоа илузиите со бедните мали цели на секој поединечен човек,тоа не е ништо друго освен прифаќање дека животот нема некоја поголема цел.
 
Сите се плашите од смртта, сакате да останете вечно млади, да сакате, да ве сакаат. Затоа се плашите да помислите дека живееме за да умреме. На крајот сите исто завршуваме. Кога умреш, исто ти е дали си бил премиер на Македонија во животот или чистач на улици.

Добро, мислете си како сакате. И викате, живееме за да учиме, слушаме, доживуваме?
 
Ха! Нај јакото филозофско прашање! Која е нашата цел, зошто постоиме ?
Е сеа вака, ќе дадам две мислења како подеднакво точни одговори (според мене) на ова прашање и тоа
1. Целта на нашето постоење е впишана во нашата ДНК, а тоа е истата цел впишана во сите ДНК кодови на сите живи суштества. ПРЕЖИВЕЈ (прво како индивидуа, меѓутоа ако гледаш од малце подалеку, поважно е да преживееш како Живот версус околината)
2. Целта на нашето постоење е сосема индивидуална. Секој одговор што сам си го даваш е твојата вистина. Јас лично сметам дека целта на мојот живот е доколку евентуално преку ноќ светот стане 90% зомби 10% луѓе, да ги истребам гнасите и да помогнам човештвото да се врати на нозе.
Доколку не се деси такво нешто, тогаш стандард... Животен сопатник, оставам наследници, секој слободен момент се забављам, дури и ако не ми е забавно, и умирам без многу да се замарам што откако...
Животот и онака е премногу краток за да го сватиш сериозно.
 
Сите се плашите од смртта, сакате да останете вечно млади, да сакате, да ве сакаат. Затоа се плашите да помислите дека живееме за да умреме. На крајот сите исто завршуваме. Кога умреш, исто ти е дали си бил премиер на Македонија во животот или чистач на улици.

Добро, мислете си како сакате. И викате, живееме за да учиме, слушаме, доживуваме?


Aj пак прочитај шо ти напишав погоре.
 
Ај ти прочитај ја што пишав горе.
 
А, и заборавив да ви кажам.Одговорот е 42.
 
Ако си женско, цел ти е да раѓаш и чуваш деца и да му угодуваш на мажот.
Ако си машко, цел ти е да ја пазиш и одржуваш фамилијата и да се трудиш да допринесеш за развитокот на државата и ако си талентиран, човештвото.
Мажите се носители на креативноста, сите работи кои се откриени се од страна на мажи.
Жените се тука за да асистираат, да помогнат машкиот ум и способност да дојде до полн израз.
:oftopic:seriously....dude....si razmisluval da napises kniga za beskorisnosta na zenite...i superiornosta na mazite

Кој ми докажал дека постојам?...
samoto toa sto nie mozeme da go procitame ona sto ti si go napisal znaci postois vo nasiot svet....:)
 
Прегледај го приврзокот mojata smilsa.doc
Еве еден есеј што го правев на тема Човекот во потрага по смислата на животот... Се надевам дека ќе ви биде интересен за читање бидејки стварно му се посветив :) :smir::vozbud:
 
Ај ти прочитај ја што пишав горе.
Да прочитав
само шо има врска тоа со моето јас реков да се искористи најдобро што може не ни реков нешто за твојата теорија.
И никогаш нема да има одговор на ова прашање оти секој го сфаќа живото на различен начин.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom