Знаење или игнорантност?

[cvetanovskiigor]

Би одбрал знаење , ама не вакво како што се практикува у школиве.
Не би одбрал програмирање , прање на мозок и тн.

 

[Cool Hand Luke]

Тоа е единствениот пат за враќање назад во рајот, Игор. Со свесност. Со губење на свесноста добиваме само минливи задоволства, а со свесноста стануваме се поосамени и поосамени, но само наизглед, се додека не сфатиме кои сме и што сме. Тогаш поразот е невозможен.

 

[cvetanovskiigor]

Точно така.
Немам што да додам , се е кажано со овие зборови.

 

[Almala]

Ignorantnost ne be odbrala nikako. Ali so znaenje doaga i odgovornost. Ne e ubavo da se sobira znaenje samo za da znaes. Treba i da go zivees. Where ignorance IS a bliss.

 

[theTinule]

Да го читав ова пред 6-7 месеци, ќе одберев знаење. Дефинитивно. Не сум послушна личност, секогаш сакам сама да се уверам во нешто, макар колку и да е лошо. Едноставно, ме интересира, сакам сама да ја сфатам случката, сама да ја протолкувам, а не некој на готово да ми ја даде и да ми каже: „Прави вака и вака и се ќе биде во ред“. Секогаш сум се противела на таквите наредби.

Чудни работи ми се случија, се сменив, а и созреав. Не сум таа што бев предтоа, не размислувам на начин како што размислував. Нештата ги гледам како мааали минијатурни работи, кои еден ден ќе ги снема. Да, живеам во илузија. Не дека не сум свесна што се случува во светот. Не дека не сум свесна за злото во светов. Не дека не сум свесна за се околу мене. Свесна сум, можеби повеќе и од некој што мисли дека живее во реалност и мисли дека го земал црвеното апче. Прекрасно е чувството да се живее во илузија. Да, ги игнорирам сите работи, глумам будала. Гледам, ама не гледам. Се преправам дека не гледам. Едноставно, поубаво е да се преправам дека не гледам и да живеам во постојана илузија дека се е добро и дека се ќе биде ок. „Привлекувам позитивни мисли“ што би рекла авторката на „Тајната“. Не се грижам за ништо, го симнувам товарот од мојот грб. Животот не ми е тежок и не ми претставува пречка. Ја гледам само добрината во луѓето околку мене и се преправам дека верувам во (не)вистината што ми ја пласираат како приказна. Ги игнорирам статистиките кои ги забележуваат бројките на починати во една година. Ги игнорирам статистиките на нарко-зависниците. Ги игнорирам злобните мисли што се упатени кон мене. Го игнорирам стравот што ми се појавува. Ги игнорирам сите лоши работи.
Верувале или не, никогаш не сум била посреќна.

Ама да, секогаш ќе се најде некој од „мудрите“ постари личности (да не забележувам дека и тие се на возраст помеѓу 20-30 години) и ќе ми ја пласира реченицата „Уште си мала, ќе правиме муабет за едно 4-5 години“. Мојата возраст ги лаже сите. Кога ќе слушнат 15 години, не ме ни слушаат, едноставно мислат дека можам вода да им носам. И самите живеат во илузија. Не сфаќаат дека и тоа го гледам и дека и тоа го игнорирам.
Нивното мислење воопшто не ми е важно, затоа што и самите тие живеат во илузија дека знаат
Оној кој незнае, и незнае дека не знае - бегај од него.
Толку.

 

[RocknRolaa]

Никогаш нема да го дознаете благодетот на игнорантноста ако не се стекнете со доволно знаење.Не може да одлучувате што повеќе би сакале доколку едно од овие нешта ви е непознатао.Тука вистинско значење добива мислата КОЛКУ ПОВЕЌЕ ЗНАМ ТОЛКУ ПОТЕШКО МИ Е,но мора да знаете доволно за да ја сфатите игнорантноста.Дури би рекла секој што ќе се нафати овде да дебатира и рекол збогум на игнорантноста,зашто да не било така немало ниту да има за што да дискутира,не изгубил нешто кое не го спознал(знаењето),додека пак од друга страна способноста за игнорантност се губи во моментот кога ќе посегнете по знаењето
Од тој миг,психички ,духовно и ментално веќе се оптетретени може само да размислувате што би било кога би било....

 

[theTinule]

Никогаш нема да го дознаете благодетот на игнорантноста ако не се стекнете со доволно знаење.Не може да одлучувате што повеќе би сакале доколку едно од овие нешта ви е непознатао.Тука вистинско значење добива мислата КОЛКУ ПОВЕЌЕ ЗНАМ ТОЛКУ ПОТЕШКО МИ Е,но мора да знаете доволно за да ја сфатите игнорантноста.Дури би рекла секој што ќе се нафати овде да дебатира и рекол збогум на игнорантноста,зашто да не било така немало ниту да има за што да дискутира,не изгубил нешто кое не го спознал(знаењето),додека пак од друга страна способноста за игнорантност се губи во моментот кога ќе посегнете по знаењето
Од тој миг,психички ,духовно и ментално веќе се оптетретени може само да размислувате што би било кога би било....

Грешиш. Игнорантноста не е незнаење за нешто. Игнорантноста е игнорирање на тоа знаење.
Темава сите си ја сфатија буквално Матрикс. Не е ова Матрикс. Ние не ги бираме работите што сакаме да ги дознаеме. Едноставно ги дознаваме. Неможеш да одбереш дали сакаш да дознаеш нешто или не. Онака, седиш дома,гледаш телевизија. Доаѓа некој од домашните и ти вика „Тато ја удри колата“. Ти можеби не си сакала да ја дознаеш таа информација, ама ете едноставно, си ја дознала. It works that way.

Прашањето е, дали ќе го игнорираш тој факт, дека татко ти ја удрил колата, и ќе продолжиш да си гледаш телевизија или ќе живееш во реалноста и ќе „знаеш“ и ќе направиш нешто?

На крај краева, јас би рекла дека сите ние живееме во една игнорантност. Го игнорираме сето она што се случува. Слушам имало мононуклеоза, праку бакнување се пренесувала, ама го игнорарам тој факт и имам позитивна мисла во смисол „Абе тоа го нема секој втор...бла бла..“ и го игнорирам тој факт и lived happily ever after.

Нели сите го правиме ова, без разлика за која случка станува збор?

 

[Almala]

Ignorantnost = Ignorance:

Ignorance is a state of being uninformed. This should not be confused with being unintelligent, as one's level of intelligence and level of education or general awareness are not the same. The word "ignorant" is an adjective describing a person in the state of being unaware. The term may be used specifically (e.g. "One can be an expert in math, and totally ignorant of history.") or generally (e.g. "an ignorant person.")—although the second use is used less as a descriptive and more as an imprecise personal insult.


Znaci - lack of knowledge, not ignoring the knowledge.

 

[theTinule]

Ignorantnost = Ignorance:

Ignorance is a state of being uninformed. This should not be confused with being unintelligent, as one's level of intelligence and level of education or general awareness are not the same. The word "ignorant" is an adjective describing a person in the state of being unaware. The term may be used specifically (e.g. "One can be an expert in math, and totally ignorant of history.") or generally (e.g. "an ignorant person.")—although the second use is used less as a descriptive and more as an imprecise personal insult.


Znaci - lack of knowledge, not ignoring the knowledge.

Да, знам. Ја прочитав целата тема, а за ова зборуваа и Toecutter и ZeroStyle.
Значи, темава е за игнорирање на тоа што го знаеш. Мислам дека и они така заклучија.
Не е онаа типична игнорантност, туку онаа игнорантност, како таа жената што ја спомна некој, што сите мислат дека е луда и живее во некој си нејзин розов свет, ама секогаш има насмевка на нејзиното лице.

Значи игнорирање на работите што ги знаеш, не глупавост или незнаење на работите.

На таква „игнорантност“ се мисли, ако тоа може да се нарече така...

 

[Cool Hand Luke]

Никогаш нема да го дознаете благодетот на игнорантноста ако не се стекнете со доволно знаење.Не може да одлучувате што повеќе би сакале доколку едно од овие нешта ви е непознатао.Тука вистинско значење добива мислата КОЛКУ ПОВЕЌЕ ЗНАМ ТОЛКУ ПОТЕШКО МИ Е,но мора да знаете доволно за да ја сфатите игнорантноста.Дури би рекла секој што ќе се нафати овде да дебатира и рекол збогум на игнорантноста,зашто да не било така немало ниту да има за што да дискутира,не изгубил нешто кое не го спознал(знаењето),додека пак од друга страна способноста за игнорантност се губи во моментот кога ќе посегнете по знаењето
Од тој миг,психички ,духовно и ментално веќе се оптетретени може само да размислувате што би било кога би било....

Ова знаење што ни се нуди во секојдневнието води кон заспаност, а сите тие знаења имаат само една позадина - страста, верувале или не. Зошто човек учи, студира, заработува, коли, куќи, партнер? На крајот се се сведува на сексуален чин. Оној што ќе ја надмине страста тој е ослободен од тоа знаење, а повторно може да го живее, неоптеретен од него. А дали може страста да се надмине без да се искуси, тоа е субјективно. Некогаш ми се чини дека сум ја надминал но кога ќе почне да ме мачи и да ми го замаглува умот, ко да не сум ја надминал, или е само сон, всушност најстрашен кошмар...? Нема крај таа страст ако човек не знае да се извлече, личност од спротивен пол со која имаме експлозивна хемија е попривлечна од просветление. Љубовта не е толку привлечна и опсесивна, таа отсекогаш постои и ја имаме, само свесно одбираме да не ја видиме. А страста... ужас, ужас од страст!

 

[RocknRolaa]

Да, знам. Ја прочитав целата тема, а за ова зборуваа и Toecutter и ZeroStyle.
Значи, темава е за игнорирање на тоа што го знаеш. Мислам дека и они така заклучија.
Не е онаа типична игнорантност, туку онаа игнорантност, како таа жената што ја спомна некој, што сите мислат дека е луда и живее во некој си нејзин розов свет, ама секогаш има насмевка на нејзиното лице.

Значи игнорирање на работите што ги знаеш, не глупавост или незнаење на работите.

На таква „игнорантност“ се мисли, ако тоа може да се нарече така...

Јас не се согласувам со ова,најмногу зависи тој што ја започнал темава на што мислел.
За мене игнорантноста значи опозит на знаење,а не игнорирање на информација.Зашто не може да да го прашате следново:
-Што би одбрале,знаење или дознавање на информација и нејзино игнорирање.Ако воопшто сте дознале нешто,вие веќе го знаете тоа и нема што да игнорирате.Темава јас ја гледам како јинг и јанг.Ми нема логика да го искористам зборот ЗНАЕЊЕ во однос на темава и да го спротивставам на субјетктивно духовно доживување на информацијата.

 

[Almala]

Pa ako veke znaes nesto, nasa covecka priroda e da ne moze da go ignorira toa. Ke te jade zosto ne si izreagiral/a ili zosto ne si otisol/a da doznaes poveke.

Dodeka ziveenje vo neukost e blazenstvo.

Se slagam deka ponekogas e polesno ako doznaes nesto da go zaturkas pod cergice. Samo pak sve zavisi od informacijata sto si ja dobil/a.

 

[theTinule]

Pa ako veke znaes nesto, nasa covecka priroda e da ne moze da go ignorira toa. Ke te jade zosto ne si izreagiral/a ili zosto ne si otisol/a da doznaes poveke.

Dodeka ziveenje vo neukost e blazenstvo.

Se slagam deka ponekogas e polesno ako doznaes nesto da go zaturkas pod cergice. Samo pak sve zavisi od informacijata sto si ja dobil/a.

Да, во право си, никој неможе да остане рамодушен на што и да слушне, освен безчувствителните.
Ама барем да се обидеш да не се грижиш, да не ти е гајле. Да живееш во тој розев свет е убаво.
Затоа одбирам игнорантност.

 

[Almala]

Да, во право си, никој неможе да остане рамодушен на што и да слушне, освен безчувствителните.
Ама барем да се обидеш да не се грижиш, да не ти е гајле. Да живееш во тој розев свет е убаво.
Затоа одбирам игнорантност.

Da se obidam da ne me potresuva toa sto sum go cula ili doznala - da, toa e zdravo. Stresot ne vodi nikade.

Ali, ja licno, veke koga znam nesto - osekam odgovornost kon toa i ne mozam da go ignoriram. Thats just me.

 

[Господ]

Одбирам знаење просто од причина затоа што сакам да знам се,буквално се,или барем максумумот кој може да го поддржи мојот мозок.Всушност сакам максимумот на мојот мозок да биде зголемен за да знам се.Ако треба инсталирајте ми хард дискови насекаде низ телото.
Слично,би одбрал вечен живот во потрага да дознаам се,да видам се и да доживеам се.