Dark Tower e OK за читање... Ништо исклучтелно, но онака - ОК за кога ќе се најдеш во недостаток од материјал за читање.
Никако не се работи за ремек дело од литературно достигнување, далеку од тоа. Но жалната вистина е дека ние љубителите на овој жанр на литературата, сме соочени со недостаток од истата.
Во врска со Dark Tower конкретно, секој што успеал да ги прочита сите книги Wheel of Time - било кое дело посочено овде на темава ќе му изгледа како подобро (во споредба).
Кинг?
Јас мислам дека е прилично извикан автор кој има одличен осет за пишување успешна белетристика. Човекот едноставно е специјализиран за комерцијализирање на својата литература, односно пишување на литература која е однапред предвидена да биде максимално комерцијално исплатлива. Но како што реков, во оваа состојба на „пазарот“ и неговата понуда проаѓа.
Dark Tower му е обид за епски серијал, како што сам кажува како мал бил фасциниран од Толкин и Господарот на Прстените. Колку е успешен во обидот, процени сам... се што можам јас да кажам е, дека вреди да му се даде шанса.
Па и The Stand му е донекаде резултат на неговата инспирација од LOTR, иако не премногу очигледна и жанровски различна.
Она што е особено важно за Кинг, е тоа што неговото творештво, независно од комерцијалната успешност, беше прилично квалитетно и вредно за читање од почетокот на неговата кариера во првите години од 70-тите, се' до средината на 90-тите. Најдобрите дела ги има напишано тогаш (Pet Sematary, Salem's Lot, It, The Green Mile, The Shining, некои добри раскази итн. Секако и тогаш има пишувано глупости, како и многу други автори), но овде имаме работа со друг жанр.
Подоцна Кинг малку ќе се изгуби, ќе опадне квалитетот или ќе истиот (пре)многу ќе почне да варира. Сепак, овој има огромен опус, и низ него може да се налета на се': и на квалитет, и на просечност и, секако, на ѓубре. И сето тоа одлично се продава.
Не мислам дека десетина безвредни книги од еден автор ќе ја намалат вредноста на едно одлично дело напишано од истиот. Поради тоа не можам на Кинг да гледам како на просечен писател. Слично е и со оние автори кои немаат оставено зад себе многу дела. „Оркански висови“ се „Оркански висови“ и имаат соодветно место во литературата, независно од тоа што се единствено дело на Е. Бронте.
Сега, кога ми се чини дека го исцрпив она што стаса до мене, а го сметав за поквалитетно четиво (сосем веројатно има уште доби работи за читање) имам извесни забелешки во целост за жанров.
Она што е голем проблем за епската фантастика, за нејзиниот квалитет, па и подолгорочно за нејзиното одржување како жанр е:
- очигледно жанрот и неговите читатели се потценети, доста повеќе отколку што е случај кај другите жанрови. Како некој да заклучил дека секаква помија може да помине, оти читателот не пребира
- недостаток на креативност - нема многу нови идеи, има доста приказни и комбинации кои се повторуваат, само ликовите и местата имаат различни имиња. Едноставно авторите или немаат храброст да експериментираат (тоа треба да се продава), или толку ги бива. Не е прстен, ами волшебен меч, не е селанец предодреден да го спаси светот, ами овчарче, не е црн волшебник главниот негативец, туку вештер.
- пишување преголеми и преопширни серијали. Дури и поединечно повеќето од деловите на овие серијали имаат 600+ страници. Што му фалеше на LOTR? Мислам дека Аберкромби изигра мошне добро со тоа што се одлучи на трилогија, на која подоцна додава по некоја приказна поврзана со истиот свет. Прачет се одлучи за серијал без типични продолженија. Речиси секоја книга е посебна приказна, дури и кога ликовите се повторуваат.
- недовршени серијали. Ова директно произлегува од претходното. Мартин сега веројатно е најдоброто што може жанров да го понуди. Арно ама, веројатноста да го заврши своето дело е веќе тема за дискусија. И тука не е единствен. Недовршен серијал од ваков тип не е далеку од недовршена книга.
