Еве по логиката на @Ron Burgundy не било, а замисли сите тие десничарски гласачи да се согласат со повикот на бојкот што деновите се шири колку вработени во тие компании би останале без работа.
Вака до утре можеме, ако постоела cancel култура тогаш постои илијадници години, не може тоа да биде измислица на 21 век, луѓе биле оттуѓени и општествено игнорирани уште во старите цивилизцаии, макар што најчесто тоа на времето се викало погубување.
Имаше една таква иницијатива на Трамп за Goodyear. Ама тука се работи за злоупотреба да позицијата на социјалните мрежи. Дури и платформата на Парлер се обидоа да ја бојкотираат и урнат преку Апл!
Поентата е во тоа што само едната страна се бори за слободата на говор, лично не сакам никој да биде баниран или затворен затоа што не поддржува одредени идеали или има поразлични мислења и ставови.
И беше најдено мислење на Мекенини, уште кога била студент, сакала да јаде Доминос пици и одма им нарипаа, па кутрите мораа да се правдаат. Со такви глупости се бави левицата. И не е беше проблем само радикалното крило на левицата, целокупната левица дели идентични ставови во Европа и Северна Америка.
Се оди против спонзорите на Фокс и на Дејли Ваер! Одредени "новинари" на СиЕнЕн отворено се залагаат за деплатформизација на Фокс!
Ги мешам затоа што имав другар Холаѓанец кој зборуваше дека ќе ги сотрел Евреите, со посебен обрт кон Циониситите wait for it, wait for it, ta dam - со моќта на Капитализмот. Типов го употребуваше терминот Културен Марксизам ко да лапнал лента, исто ко ти до пред 2 страни. Си видел на твитер Трамп супортерс кај што го употребуваат и ајде лупај ломоти сега.
За да биде работава уште поапсурдна јакиот Капитализам го имаме ние. Ајде тие имале одличен Капитализам со векови, пак делумно врви бранењето на Капитализмот од нивна страна (со исклучок на сотрување на Евреите преку него). Ама која дупка сме ние за со нив да се токмиме бре алооо. 91ва прв пат видовме како изгледа Капитализам на хартија. А за во пракса ќе почекаме уште некој век. Негде 2091ва Македонија ќе биде зрела за вистински Капитализам.
Црвениот череп уште од одамна е најпрогресивниот лик во Марвел универзумот.
Исто така ова не е нова тактика, логични и нормални работи да се „оцрнуваат“ преку ставање во „лош“ контекст заради тоа што се презентирани од замислен негативец... Во случајов не е толку нападнат професорот Питерсон, колку што е нападнат неговиот светоглед.
Miranda Wayland said the hit crime drama was only superficially diverse and that corporation bosses are now looking to portray minority groups in a more convincing and rounded way.
www.dailymail.co.uk
The BBC's diversity chief has claimed Idris Elba's TV detective Luther 'isn't black enough to be real' because 'he doesn't have any black friends and doesn't eat any Caribbean food'.
Ок ок ок. Еден куп расфрлени поими по темава а и по цел форум а никој не ни знае што значат. Да почнеме со културниот марксизам. Под К.М. мислам дека се мисли на концептот на class struggle, но наместо во економската сфера како капиталисти vs работници како што е во марксистичкиот марксизам, клас страгало е преместен во културната и социјалната сфера, како бели vs обоени, мажи vs жени, стрејт vs искривени, христијани vs припадници на инфериорни религии итн... Значи во суштина oppressor vs victim. Ништо не сте научиле од фашисто-нацистот Петерсон бре конзерви едни неотворени...
Некои пак овие ги нарекле либерални и прогресивни. Овие бруки во иста категорија со Рузвелт 1, Рузвелт 2, Мартин Лутер Кинг и Жан Лук Пикард
Значи мислам дека потребно е да разјасниме и дефинираме некои работи овдека. Либерализам не е левичарство, како што конзерватизам не е десничарство. Остајте тоа американите што бркат појмове. Либерализмот ми се чини дека е во суштина идеалистички оптимистички плуралистички центризам. Измеѓу конзерватизмот одозгоре и анархизмот одоздоле. Измеѓу социјализмот одлево и капитализмот оддесно. Либерализмот по дефиниција не може да постои без идеалот „слобода на говор“ бидејќи ќе се изгуби и центарот и плуралистичката „либерална демократија“. Устав, ограничена моќ на власта, функционален парламент, толерирана опозиција, независно судство, слободни медии, граѓанско општество, сите тие работи се некои од основните состојки на либерализмот.
Толеранција кон толерантните. Анти-екстремизам. Мешана економија. Иновација. Визија. Вистиноречивост. Елитизам. Интелгенцја IQ > 9000. И секако ljuboffff <3
Има и психолошка позадина зошто некои луѓе по дефолт тежнеат кон либерализам, поврзан е со факторот openness кај плитката Big Five теорија и со функцијата intuition кај длабоката Јungtypes теорија.
Инаку либерализмот како таков е роден во католичко-хуманистичката Ренесанса, детството го минува немирно и со малку трауми во Реформацијата кога е разнишан конзервативниот католицизам, пубертетот го поминува во Просветителството како незрел laissez-faire десничарски класичен либерализам со дружината на безгрешно разумниот John Locke и така почнува да созрева малку од малку со John Stuart Mill и понатаму со индустријализацијата и марксистичката закана и накрај го достига центарот некаде на средината на 20 век како модерен либерализам и потоа го фаќа средновечна криза и сега е пред пензија. Значи во суштина:
модернизам = либерализам --> постмодернизам = постлиберализам.
Еве некои дефиниции за модерниот либерализам:
In 1941, Franklin D. Roosevelt defined a liberal party in the following terms:
The liberal party believes that, as new conditions and problems arise beyond the power of men and women to meet as individuals, it becomes the duty of Government itself to find new remedies with which to meet them. The liberal party insists that the Government has the definite duty to use all its power and resources to meet new social problems with new social controls—to ensure to the average person the right to his own economic and political life, liberty, and the pursuit of happiness.[20]
In 1960, John F. Kennedy defined a liberal as follows:
What do our opponents mean when they apply to us the label, "Liberal"? If by "Liberal" they mean, as they want people to believe, someone who is soft in his policies abroad, who is against local government, and who is unconcerned with the taxpayer's dollar, then the record of this party and its members demonstrate that we are not that kind of "Liberal." But, if by a "Liberal," they mean someone who looks ahead and not behind, someone who welcomes new ideas without rigid reactions, someone who cares about the welfare of the people—their health, their housing, their schools, their jobs, their civil rights, and their civil liberties—someone who believes that we can break through the stalemate and suspicions that grip us in our policies abroad, if that is what they mean by a "Liberal," then I'm proud to say that I'm a "Liberal."[21][22]
Keynesian economic theory has played an important role in the economic philosophy of modern liberals.[23] Modern liberals generally believe that national prosperity requires government management of the macroeconomy in order to keep unemployment low, inflation in check and growth high.[citation needed] They also value institutions that defend against economic inequality. In The Conscience of a Liberal, Paul Krugman writes: "I believe in a relatively equal society, supported by institutions that limit extremes of wealth and poverty. I believe in democracy, civil liberties, and the rule of law. That makes me a liberal, and I'm proud of it".[24] Modern liberals often point to the widespread prosperity enjoyed under a mixed economy in the years since World War II.[25][26] They believe liberty exists when access to necessities like health care and economic opportunity are available to all[27] and they champion the protection of the environment.[28][29]
Ова е од МЛК и се однесува повеќе за теолошкиот либерализам но е релевантно за темава а и корените на либерализмот се сепак во теологијата...
Ten years ago I was just entering my senior year in theological seminary. Like most theological students I was engaged in the exciting job of studying various theological theories. Having been raised in a rather strict fundamentalistic tradition, I was occasionally shocked as my intellectual journey carried me through new and sometimes complex doctrinal lands. But despite the shock the pilgrimage was always stimulating, and it gave me a new appreciation for objective appraisal and critical analysis. My early theological training did the same for me as the reading of [David] Hume did for [Immanuel] Kant: it knocked me out of my dogmatic slumber.
At this stage of my development I was a thoroughgoing liberal. Liberalism provided me with an intellectual satisfaction that I could never find in fundamentalism. I became so enamored of the insights of liberalism that I almost fell into the trap of accepting uncritically everything that came under its name. I was absolutely convinced of the natural goodness of man and the natural power of human reason.
I
The basic change in my thinking came when I began to question some of the theories that had been associated with so-called liberal theology. Of course there is one phase of liberalism that I hope to cherish always: its devotion to the search for truth, its insistence on an open and analytical mind, its refusal to abandon the best light of reason.2 Liberalism's contribution to the philological-historical criticism of biblical literature has been of immeasurable value and should be defended with religious and scientific passion.
It was mainly the liberal doctrine of man that I began to question. The more I observed the tragedies of history and man's shameful inclination to choose the low road, the more I came to see the depths and strength of sin. My reading of the works of Reinhold Niebuhr made me aware of the complexity of human motives and the reality of sin on every level of man's existence.3 Moreover, I came to recognize the complexity of man's social involvement and the glaring reality of collective evil.4 I came to feel that liberalism had been all too sentimental concerning human nature and that it leaned toward a false idealism.
I also came to see that liberalism's superficial optimism concerning human nature caused it to overlook the fact that reason is darkened by sin.5 The more I thought about human nature the more I saw how our tragic inclination for sin causes us to use our minds to rationalize our actions. Liberalism failed to see that reason by itself is little more than an instrument to justify man's defensive ways of thinking. Reason, devoid of the purifying power of faith, can never free itself from distortions and rationalizations...
Во духот на либерализмот повелете слободно со ваши дефиниции, критики и коментари.
Што се однесува до woke појавата... ми се чини дека е еден вид stone-throwing self-righteous I am my own and everyone else's Jesus постмодерно/постлиберално болно левичарство. Ама прво што е здраво левичарство? Левичарството се залага за еднаквост и социјална правда. Левичарите го делат светот на жртви и предатори. Они се гледат самите себеси како рицари... заштитници на послабите, помалите... против моќните, големите... и тоа е ок како левичарство.
Проблемот овде е што жртвите и предаторите не се повеќе индивидуи, туку се интерсектионални групи. Сите црнци се жртви а сите бели се предатори. Сите црни жени се жртви, сите бели мажи се предатори. Сите транс обоени имигрантски муслимански лица се жртви и само жртви, сите други се повеќе или помалку предатори...
Но... за да се разбере оваа појава треба да се знаат некои работи од американската па и западната историја... како на пример ропство во земјата на слободата, расна категоризација и сегрегација и психолошки последици, диспласирање домородни племиња, анти-социјализам, Red Scares, McCarthyism, спонзорирање фашистички режими и џихадисти низ светот против комунисти, комунистичка Кина е ок како фри маркет фашизам, немање лево крило туку едно магаре во центар и еден слон десно крило и Трампо у офсајд, дерегулиран капитализам и држава во служба на еднопроцентуалните кои не плаќаат ни данок, Free Trade only true Trade, економски глобализам, зголемена нееднаквост, немање социјална правда, улици полни со бездомници, инфраструктура во распад, недостапно универзитетско школување, искомлицирано прескапо здравство, 10 милиони илегалци без права, историски криминализирани џендер девијации и абортуси... и готово сега и јас сум woke
Значи го гледам ова како задоцнет крајно левичарски backlash кон десничарска Америка и историски десничарскиот Запад. Сега се што е десно од нив е фашизам. Конзервативно-либералниот десничар Петерсон е фашист. Конзервативно-националистичкиот десничар Трамп е фашист. Републиканската партија - конзервативен 100% фашист. Демократската партија - либерален 50% фашист. Америка - капиталистички злобен фашист. Западот - империјалистички најзлобен фашист. Како се справуваш со фашист? Прво го игнорираш. Потоа го замолчуваш. Потоа го судиш. Потоа му забрануваш да биде фашист. Потоа го тепаш. Потоа го реедуцираш во камп. Накрај го убиваш, оти нели еднаш фашист секогаш фашист. И тогаш веќе нема фашисти и нема предатори и настанува рај и хармонија и хапили евер афтер... Така мислам дека го рационализира светот нивниот безгрешен постлиберален Разум...
Исто во дух на форумизам предлагам да се спојат оваа фашистичка и онаа комунистичката тема на Византиецот и да се преименува како WOKKKE VS REDPILL!!!
А да и најдоброто за крај, химната на либерализмот:
И економски и политички сум конзервативец.
Што е тоа "социјална правда"? Зошто државата да фаворизира одредена категорија на граѓани? Кај нас тоа се манифестира преку "позитивната дискриминација", така на ромите со високо образовна им е многу полесно да дојдат до работно место под државна капа отколку на еден Македонец. Само треба да се замаскираш зад титулата "жртва" и вечно да бидеш под милостина.
Кај црнците во САД состојбата е поинаква. Не биле сите робови. Дел од тие 13% од целокупното население дошле и во последниве 20тина години и одма стануваат угнетувани. Да не заборавиме дека во Мароко имало и робови кои биле белци. Да не заборавиме дека во САД се водела и граѓанска војна каде по неа им се дадени еднакви права со 13от, 14от и 15от амандман (мислам). Денес уживаат еднакви права. А таму каде се мнозинство и имаат моќ да направат промени, тие градови се најлошо водени и стапката на криминал е највисока.
Левицата секогаш бара жртва со цел да ја привлече таа жртва кон себе за да ја приграби власта. Тука стигам до "социјалната правда" каде е уште една алатка за добивање власт. Кај нас 1/3 од населението живее во сиромаштија и за социјални трансфери фрламе 90 милијарди денари. Кои се лошите? Оние кои прават над 1.000.000 денари, па да им земеме уште 8% на тие 10% данок? Или Македонецот кои ги имал сите права од 91ва? Мораш да разликуваш "право" од "привилегија".
На крајот на денот секој мора да се ги плати оброкот затоа што во економијата бесплатен оброк нема.
И да, многу убаво ја видовме моќта на неограничената власт. Пред сѐ во 20от век, но и пред тоа со апсолутните монархии со "државата, тоа сум јас".
На кого бе ти левичар? Инаку паметен сум, тоа е точно
Економски поделбата повеќе е лево vs десно. Колективна сопственост vs приватна сопственост. Социјализам vs капитализам. Економски конзерватизам би било противење кон реформи... Политички повеќе е авторитарен конзерватизам vs либертарен анархизам. Саудиска Арабија vs Сомалија така некако
Јас сум само привремен левичар, бидејќи сметам дека Западот се има поместено премногу кон десно последниве неколку децении и ако не си приметил јас се залагам за одржлив демократизиран капитализам и поголема редистрибутирана приватна сопственост преку државен интервенционизам, и не знам колку од тоа е левичарство, а сум малку конзервативен политички и сум за построга држава бидејќи се има отидено многу надолу кон анархија...
Социјлна правда е нешто како афтер-правда Значи класична правда би било сето тоа индивидуални права, еднакви права за сите, значи „all men are created equal“ правда. Социјлната би било нешто како "sure yeah, all men AND WOMEN are created equal, but hey somehow they are not growing equal, and actually they weren't created quite equal until recently, so what if that historic injustice is still contributing to the vast differences in outcome between certain historically discriminated groups...". Но тоа е здравото левичарство. Ова денешново не му е гајле ни за Мароко, ни за граѓански војни, ни за амандмани, ништо. Западот е зло. Западот мора да плати за своите гревови. Покајување не се прифаќа. Молчи грешнику! Плус познато е дека марксистите обожават да конструираат историски наративи...
Еве со слика:
Тоа повторно е нездравата марксизирана левица за која постои само моќ и ништо друго. Е сега за Северна Македонија има многу да се зборува... за тоа колку владее правдата таму сега и историски, а колку „снаодливоста“, за тоа колку е одговорна таа третина за нивната сиромаштија, а колку го заслужиле богатството тие транзицски милионери... Види јас како гледам: класичната правда е идеализирана и наивна, социјалната правда е прагматична и реалистична и woke
Тоа можеш да им го кажеш и на оние еднопроцентуалните на кои државата им го служи оброкот, ручекот, ужината, вечерата и чашата со топло млеко пред спиење...
Ама нема ли да е интересно да го видиме и во 21 век а? King William V of the mighty British Empire, како удира со тупаница по масата и се дере „I AM THE KING! BEGONE, YE FILTHY MARXIST SCUM!
Западот се поместува кон лево и државната интервенција е политика на левицата во тој сет алатки на "големата држава (влада)". Тоа го среќаваме во командната економија преку лечење на претпријатијата и банките кои се во криза со давање на лажни (политички) кредити (тоа го имаше и кај нас по независноста, дури и во '95 и '00 за Стопанска банка). Ако сакаш да имаш стабилна економија, мора да имаш стабилни банки.
Но лично ја поддржувам државната помош при Ковид пандемијата затоа што власта е таа која те огранучува или ти забранува во целост да ја вршиш својата дејност. Се залагам за дерегулација, сем кај монополот (природниот монопол не може да се избегне) и кај загадувањето на животната средина. Тука цената ја плаќаме сите. Ова прашање отвори многу полемики во САД последните неколку месеци.
Не знам што подразбираш ти под редистрибутирана приватна сопственост со државен интервенционизам. Но даночниот систем мора да остане ваков каков што е- рамен данок. Не можеш да настапиш со логиката дека "богатиот мора да плати повеќе затоа што може". Богатиот и плаќа повеќе затоа што на иста даночна стапка има повисока даночна основа.
Економскиот баланс не може да се одржи без оние кои го поседуваат капилот. Не може. Затоа има и тука механизми (како ЕСС) кои треба да стимулираат соработка меѓу сопствениците на трудот и капиталот (односно нивните претставници) и владата како медијатор.
Прашањето дали треба да има одредена минимална плата е исто така спорно. Капитализмот е доста суров и затоа сметам дека да, но повторно да биде продукт на договор, а не на самоволие на власта.
И последно. Социјалните проекти се срање. Крајно дестимулативно се рефлектираат на економијата. Тоа се буквално пари фрлени во вода (иако технички дел од парите циркулираат). Треба голема социјална реформа затоа што ~40% од буџетот оди за социјални трансфери, а тука се и оние кои се на државна цицка. Никогаш нема да доживееме економски просперитет со толкави тегови. Згора на сѐ имаме и огромен јавен долг. Не може во целост да се отфрлат, но мора да се намалат.
И капитализмот поминува низ одредени фази. Не знам ни за која форма на капитализмот мислиш. Дури и имаш уште една интересна теорија-национал-социјалистичката за подреденоста на работникот. Во тој период има и бум на одредени права, каде некои работници прв пат во животот отишле на одмор.
Штета што ме начека на залезот на мојата форумска "кариера".
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.
wait for it, wait for it, ta dam - со моќта на Капитализмот. 
Типов го употребуваше терминот Културен Марксизам ко да лапнал лента, исто ко ти до пред 2 страни. Си видел на твитер Трамп супортерс кај што го употребуваат и ајде лупај ломоти сега.
