Сакам да ти кажам дека те сакам. Те сакам со цело мое битие, со се што сум и не сум, со се што имам и немам, те сакам повеќе од се на светов. Повеќе од што го сакам летото, сонцето, водата, плажата. Повеќе од ѕвездите и месечината,од сите романтично поминати ноќи. Те сакам повеќе отколку што сакам да лижам сладолед. Дури и повеќе од сета љубов на светов собрана во едно...
И што ако те сакам толку кога ти мене не ме сакаш. Сакам да те заборавам и да помине се онака безболно и да се сеќавам на тебе како на нешто убаво, ама сепак сакам кога те сакам, убаво ми е оти некои ја немаат почувствувано магијата на љубовта, нешто што мене сега ми е дар од бога...
Не го сфаќам ова ко страшно се додека стварно не сфатам што се случило па да ме заболи,акоооо ме заболи!Имаме простор за смирување и за се` што ќе посакаме и баш ми е мило што е се така опуштено и што знам и знаеш дека постои таа несекојдневна емоција и љубов меѓу нас,знаеш дека секогаш ќе ми бидеш посебен поради многу работи,се` знаеш.И баш зошто е така ни треба малку воздух и оддалечување на неодредено.Како беше она if you love somebody let them go ,if they return they were always yours,if they don't they never were...и не се плашам,нити се каам,нити тажам.:back:
