SCORPIO__20
Your sex is on fire
- Член од
- 1 февруари 2007
- Мислења
- 4.380
- Поени од реакции
- 72
- Возраст
- 38
Знам што сакам, и неможам да го имам тоа
знам по што копнеам, но и тоа неможам да го имам
знам што би ме направило среќен, но и тоа е толку блиску а толку далеку
знам и што ме исполнува, а го гушам тоа
знам и колку сум среќен , со само една преубава насмевка,
све знам.
Но ова срце или оваа душа, можеби разум, одамна го изгубиле својот сенс, за многу работи, толку исполнети со чуства, а навидум празни.
Се прашувам каде, кога, можеби некад, дали заслужувам
Храброст ?
Решителност ?
Страв од што, нешто непознато
Едноставно ме убива таа ладнокрвност и незаинтересиранот, и ја барам сам каде е грешката, каде застанав, и прекинав со чуствителноста. Се прашувам некогаш и Зошто јас, зошто јас.
И знам дека не барам многу, не барам малку, едниствено нешто што ке ме исполнува, да се будам со помисла на тоа, да легнувам со помисла на тоа, едноставно вака не иде, и не знам до кога ке биде вака.
Насекаде насмевки, очи , пресреќни луѓе , да се радувам на тоа, но за миг ќе се потсетам дека можеби се тоа е лажно, можно ли е да воопшто е тоа така
И во врска со љубовта немам што да кажам, а и да имам не знам како да го искажам,
Зборовите некогаш не вредат ништо, некогаш ти го носат светот на дланка само за миг , и не сакам да сум среќен, себично е да размислувам така, но мислам дека барем заслужувам да ме облева тоа чувство.
Се надевам некогаш повторно ќе го осетам тој сјај, на среќа и исполнетост , нешто што сум го посакували имал во минатото а го немам сега
знам по што копнеам, но и тоа неможам да го имам
знам што би ме направило среќен, но и тоа е толку блиску а толку далеку
знам и што ме исполнува, а го гушам тоа
знам и колку сум среќен , со само една преубава насмевка,
све знам.
Но ова срце или оваа душа, можеби разум, одамна го изгубиле својот сенс, за многу работи, толку исполнети со чуства, а навидум празни.
Се прашувам каде, кога, можеби некад, дали заслужувам
Храброст ?
Решителност ?
Страв од што, нешто непознато
Едноставно ме убива таа ладнокрвност и незаинтересиранот, и ја барам сам каде е грешката, каде застанав, и прекинав со чуствителноста. Се прашувам некогаш и Зошто јас, зошто јас.
И знам дека не барам многу, не барам малку, едниствено нешто што ке ме исполнува, да се будам со помисла на тоа, да легнувам со помисла на тоа, едноставно вака не иде, и не знам до кога ке биде вака.
Насекаде насмевки, очи , пресреќни луѓе , да се радувам на тоа, но за миг ќе се потсетам дека можеби се тоа е лажно, можно ли е да воопшто е тоа така
И во врска со љубовта немам што да кажам, а и да имам не знам како да го искажам,
Зборовите некогаш не вредат ништо, некогаш ти го носат светот на дланка само за миг , и не сакам да сум среќен, себично е да размислувам така, но мислам дека барем заслужувам да ме облева тоа чувство.
Се надевам некогаш повторно ќе го осетам тој сјај, на среќа и исполнетост , нешто што сум го посакували имал во минатото а го немам сега
:back:
