Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека ... [стара]

  • Креатор на темата Креатор на темата smizlicka
  • Време на започнување Време на започнување
Статус
Затворена за нови мислења.
Немај гајле се си е во ред, ќе си минеме најубаво на свет вечер.

Те сакам. :wub:
 
I like it, I'm not gonna crack
I miss you, I'm not gonna crack
I love you, I'm not gonna crack
I kill you, I'm not gonna crack
I like it, I'm not gonna crack
I miss you, I'm not gonna crack
I love you, I'm not gonna crack
I kill you, I'm not gonna crack

Знам дека е еден пост по друг,не е убаво така,ако сакате бришете го,ама ова ми е јубилеен пост и сакам да го оставам тука и да го посветам на некој што ми значел многу.Кого лажам,сеуште ми значи.Премногу.Осамен сум без тебе.Не знам,неможам да барам зборови со кои поубаво би објаснил.Што и да кажам,ке звучи како излезено од некоја си ефтина романтична драма.Секогаш им се смеев на таквите луге,кои и ги употребуваат тие зборови,за мене беа патетични,сеуште и се такви за мене.Значи ја сум си патетичен во моите очи.Па и сум.Правам работи толку некарактеристични за мене.Глупости...не продолжувам повеке.Се е веке кажано,нема ништо повеке.Дури ни надежта дека нешто ке се смени.Се отиде во една дупка.Остана само желбата.Неисполнета.Тажно.Неможам да продолжам пошто веке немам зборови.Само последните два кои ги немам кажано: те сакам.
 
дали навистина сакам да се заљубам и да почнам нешто ново?!...
незнам навистина што сакам во врска со љубовта...збунета сум премногу!
 
не ми излагаш од мисли мило crvenee...незнам дали е у врска со љубов или ватевер, ама знам дека мноооогу сакам да те видам,и гушнам...и се остало у пакет:pipi:
 
Бебе,да знаеш дека ми е многу мило што постоиш во мојот живот и што си тука за мене.

Те сакам.:mmmm: :gush: :mwah:
 
хмммм...сигурно ти скисна веќе се едно исто да ти повторуваат...ај баш да видам што ќе направиш.
 
Сакам да пишам некои работи за другар што премногу си го сакав и ценев...

Да ме повреди и ми заби нож у срце...незнам зашто премногу ме заболе иако за другите не ме значеше ама за таа последната...
Никогаш не сум помислила дека човек како тебе би можел да ме повреди толку многу сепак од тие што најмалку очекуваме тоа се случува...Понекогаш те посакував и не бегам од вистината зашто несакам да се кријам и да бегам од моите чуства, но и секогаш се воздржував да не направам ништо...
Никогаш не помислив дека би ме заменил толку брзо,не барем со тоа колку збореше дека сум ти значела и си ме сакал....и никогаш не си ме споредил со сестра како што ја спордуваш сеа Неа...
Тешко ми е и криво ми е што испадна вака ама јас неможам да го продолжам другарството што го имавме порано....неможам да те погледнам во очи....незнам што да зборувам....како изгубена сум...
Се надевам дека сестра ти ќе те сака како јас тебе еден ден и ке те цени исто како и јас порано....се надевам дека неа нема да ја повредиш...

Незнам тебе дали ти изгледа на глупост причината ама мене не ми е...мене навистина ме заболе!
И не викај дека ме разбираш како ми е зашто неможеш да го осетиш тоа што го чуствувам јас...

Знам дека текствов е малку нејасен ама сакав да напишам се што мислев...иако пак не го направив тоа

*Мило ми е што ми беше во еден мал дел од животот и што ме сакаше и ценеше и се друго...
Се најубаво и понатаму и се надевам дека некој ден некоја ќе ти ја возврати љубовта што јас еден ден не ти ја возвратив...
 
(малце оф топик, но сепак се работи за љубов - другарска)

Се работи за сите вас со кои бев цели 14 години, ми бевте/сте ми семејство... и во врска со љубовта или пак со целава работа сакам да ВИ кажам:

До прееска бев во онакво најобично расположение, добро едноставно, но моменталната состојба ми е многу лоша, сеа сум:
ич нерасположен, во предлабоки мисли, во голем недостиг, во очекување, ми се плаче, имам една од најголемите грутки што сум ги имал досега во грлото, се чувствувам некако виновен, едноставно сакам се' да вратам назад, но некако не ми се враќа и добро ми е што сум ја направил оваа одлука на некој начин...
направив една одлука во животов што ме тргна настрана од долгите 14 години пријателство и другарство - семејство со кое сум израснал.... створи проблеми, створи падежи на многу свери....
во средата добив една вербално "повратна" за ваквата одлука, но не ми беше многу гајле тогаш, но сега.... е тек сега сфаќам.... но сепак мислам оти е џабе сето тоа од ваша страна зашто сте тревале да мислите подобро за тоа што го правевте.. сакавте да ме освестите, незнаејки дека сум освестен јас.... но сепак не требаше да дојде до ова.... требавте и вие да размислите за постапките ваши кон мене....но, и јас треба да размислам за многу работи што ги правам.... сепак мислам оти нема да има поврат на работиве.... тоа што одлучив одлучено е со ред причини!!! но, како и да е.... забегав од темава јас :(
да се вратам, да така се чусвтвувам како горенаведеното, ГАДНО!!! :( :( :(


п.с. ве сакам премногу и секогаш ќе ве сакам, 14 години ми бевте како семејство и сега сте ми семејство, без разлика што мислите за мене, но сфатете ме, напуштив само ради тоа да ве освестам малку но и да им помогнам на оние кои што стварно им треба моја помош, и да осознаете дека било кој човек е само човек безразлика што е, каков е, колкав е, и сл.
 
Едвај дишам, плитко, затворено. Како да сум предозиран на хероин или подобро, морфиум. Анестетизиран, изгубен. Ова беше најдоброто што можевме да го направиме за себеси и еден за друг... Нели ти се лоши од одвратниот вкус на пораз? На иронија?
Те немам веќе. Ете, реков. И ти ме немаш мене. Се немаме. Уште не можам целосно да поверувам, да ме погоди сознанието со целата своја силина, ама бидна.
Времето беше погрешно. Ние на моменти не се ценевме колку што требаше да се цениме. Се случија милион, едноподруго катастрофи, и таман кога ќе ни тргнеше, нешто ќе не скршеше.
Многу причини.

А сепак сум благодарен за она што го имавме. Некако, не знам што направи, можеби само со тоа што ми дозволи да бидам покрај тебе, ме излечи. Апатијата ќе ме проголташе, ќе се изгубев себеси, ќе станев марионета на туѓите претстави за она што јас треба да бидам. Ќе престанев да бидам човек. И потоа, кога тоа ќе го согледав, ќе се уништев. Најцелосно и најпотполно што можев.
А ти, малечка, кршлива, полна со несигурности и стравови, полна со лузни, а сепак прекрасна во секој поглед, ти ми покажа дека може човек да издржи се. Да преживее се. And then keep on kicking. Не велам дека си совршена. Никој не е. Сите сме мизерни. Но да сакаш некого значи да не ти биде гајле за тоа. И сакам да мислам дека и ти најде нешто во мене. Дека ме виде каков што сум, и пресуди дека заслужувам да бидам сакан. Дека вредам толку. За тоа, за се, ти благодарам среќо.
Ќе те помнам додека постојам.
Иван

Remember a day before today
A day when you were young.
Free to play alone with time
Evening never came.
Sing a song that can't be sung
Without the morning's kiss
Queen - you shall be it if you wish
Look for your king
Why can't we play today
Why can't we stay that way

Climb your favorite apple tree
Try to catch the sun
Hide from your little brother's gun
Dream yourself away
Why can't we reach the sun
Why can't we blow the years away
Blow away
Blow away
Remember
Remember

​
 
Наредниот викенд пак ќе гледаме слики со мама,тато и бато...
Те љубам:baknez:
 
LUBOV? sto e toa,dali postojat dovolno zborovi da se objasni taa emocija. Za nekogo surova, a pak za drugi sovrsenopefekna. Kako i dae ovaa emocija go odrzuvala covekovoto postoenje i negovata istorija. Svedoci sme deka zaradi ljubovta, se prekrsuvala istorijata, pocnuvale vojni, i ne somneno zborot ljubov bil osnovna baza za kreiranje na poznatite svetski ljubovni romansi od najpoznatite pisateli poznati vo svetskata literatura. No vo ovaa moja kolumna sakam da ja potenciram potrebata na lugeto da se zblizuvaat, da custvuvaat ljubov, da bidat povrzani so taa ne definirana pojava koja jas sakam da ja narekuvam-EMOCIJA. Odgovorot na ovaa moja teza e dovolno jasen. Ljubovta ne e potreba, toa e custvo koe kaj nas lugeto postoi od samata pojava na covekot. Sakam da se zaprasate? ima li po ubavo custvo od ona koga rano nautro ke se javi vasiot prijatel i ke ve pokani na kafe da zboruvate za nekoi vasi temi,koga vasite roditeli ke se gordeat so vasiot uspeh, koga so vasiot sakan ili sakana ke ja delite tagata ili radosta... Vo ova vreme vo koe se poveke se otvara pandorinata kutija a covekot se pretvara vo olicetvorenie na naj losite covecki osobini, Ljubovta e taa koja treba da ni pokaze i dokaze i da go razvie covekoviot razum. Za nekogo taa e priatelska, za drugi roditelska, za treti ljubov sprema sprotivniot pol... Kako i dae morame da si priznaeme deka bitkata so losoto ne e izgubena, zasekogas ke ni ostane posledniot stolb vo odbranata na ona dobroto, cistoto i iskrenoto kaj covekot. Pogoduvate sto e toa.
 
Никогаш во животот не дозволувај некоја да ти стане ПОСЕБНА, зошто ке ти стане НЕЗАМЕНЛИВА :)

Is this love...
.... is this love ....:pipi:
 
...каде да се свртам... just love it... Она што навистина ме интерерисра, сакам да ти кажам дека... ... не знам. Ќе те прашам... со потпис на мсн (8 коњаци и кој знае колку пива), што е поважно, ти да си среќна, или... сепак ... сепак ТИ! Ај сабајле ќе избришам, па да сме живи и здрави.
 
Викторгг напиша:
...каде да се свртам... just love it... Она што навистина ме интерерисра, сакам да ти кажам дека... ... не знам. Ќе те прашам... со потпис на мсн (8 коњаци и кој знае колку пива), што е поважно, ти да си среќна, или... сепак ... сепак ТИ! Ај сабајле ќе избришам, па да сме живи и здрави.
Кликни за повеќе...

Ќе избришеш, жими куроФ :)
Заробен си во цитат! Замисли :pos:


Него, он топик.... се надевам дека дишеш, кучко смотана :smir:
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom