Љубовта и стравот
Jagodce, немој да се лутиш, ама малку ќе ти ги превртам зборовите. Бидејќи има еден друг аспект кој што треба да се разгледа во целата "те сакам" убавина.
Jagotka напиша:
voopsto ne e tesko da kazesh Te SAKAM toa go moze sekoj- no dali go mislish toa navistina, e toa e drugo?
voopsto ne e tesko da cuesh Te SAKAM toa go moze sekoj- no dali ke si dozvolish da veruvash vo toa navistina, e toa e drugo.
Луѓето не си дозволуваат себеси да бидат сакани. Тие живеат во својата тага, болка, мачнина, мрак. Немаат храброст да бидат среќни. Знате зошто? Бидејќи се плашат.
Логично е, размислете.
Замислете го моментот кога се раѓаме, кога од мајчината утроба, каде сме сигурни и заштитени, не' извлекуваат во овој ладен свет, полн странци и раздвиженост. Што ни' се случува прво? Не' мерат/премеруваат, не' префрлаат од раце в раце, и најлошото, не' плескаат по газето за да заплачеме. Тукушто сме се родиле, а тие не' тепаат. Можете ли барем малку да замислите како ни' било во тој момент? Сигурно не сме биле бесни, лути или агресивни. Сме биле уплашени.
Страв мили мои. Стравот е првата емоција со која се среќаваме во нашиот живот. Љубовта е втора, која доаѓа дури кога ќе не постават во мајчината прегратка. Запомнете го тоа! И обидете се да го разберете стравот, бидејќи тој понатаму определува како реагираме кон сите останати работи: љубовта, пријателите, природата, парите, иднината, се', секој аспект од живеењето.
Многумина се плашат од "те сакам" реалноста. Не си дозволуваат да поверуваат дека таа е нивна и вистинска и остануваат згрчени во стравот. Затоа, кога ќе чујат "те сакам", во/од страв бегаат и се кријат како глувчиња, или пак повредуваат, наместо целосно да се предадат. Но, има една мала тајна.
Љубовта!
Стравот се плаши од љубовта, бидејќи љубовта го пуди стравот кај обајцата. И кај тој што ја искажува, и кај тој што ја восприема. Исто како што мајчинската љубов го пуди стравот кај бебето.
Љубовта е таа што го победува стравот! Таа е негов counterpart. Не постои друга емоција која е чиста, невина, искрена и убава како љубовта. Таа не знае за лаги и измами, не знае за подли игри и невистини. И уште поважно, љубовта, онаа вистинската, не знае да повредува. "Те сакам" не се планира, не се мисли однапред, туку зборовите сами излетуваат. Тие се изненадни како пролетен дождец, брзи како колибри и нежни како пеперутка.
И не верувам во приказни дека некој само онака ги кажува. Кога ќе се каже "те сакам" тоа се препознава во погледот, во допирот, во здивот. Во тој момент нема место за лаги. Само стравот е тој што не' тера да помислиме дека е лажно. Стравот е тој што ги дава сите сомнежи и не ни' дозволува да се препуштиме и предадеме. Да бидеме свои на своето, бидејќи љубовта е како огледало. Се огледаш себеси во љубениот спроти, а убавината е во тоа што престануваш да се плашиш од одразот.
Но, не заборавајте на стравот, не заборавајте дека сите што љубат се пред се' исплашени и дека:
Колку што е потребна емотивна возвишеност за да кажеш некому "те сакам", треба уште поголемо емотивно треперење на љубениот/а, за да поверува и се предаде на таа возвишеност.
Љуѓето се плашат да љубат, но уште повеќе се плашат да бидат љубени. Доколку ја разберете корелацијата помеѓу љубовта и стравот, сте ја решиле загатката зошто многумина се несреќни. Ќе разберете зошто ретко кажуваат "те сакам", а уште поретко веруваат во тоа, кога ќе го чујат од некој друг.
Пред некој ден пишав на "Која е смислата на животот", кон што тежнеат сите луѓе, и стојам зад тоа постојано и до крај.
You are nobody until somebody loves you.
Но, потешко е да бидете nobody, отколку да бидете somebody, колку и контрадикторно тоа да ви звучи. Потешко е да ја примите љубовта, отколку да ја подарите. И не постои човек на планетава кој не сака да биде љубен. Сите копнеат по љубов, но повеќето се плашат од неа.
Испудете го стравот!
Дозволете си себеси да ве сакаат, да бидете љубени!
Само така ќе бидете целосно среќни и исполнети.
п.с. роденденски подарок до една дама и еден човек, кои се бркаат и губат меѓусебно во маглата на стравот
п.п.с. пред некој ден ми избришаа еден пост, а не сакам да ме бришат, особено не, кога сум сериозна во тоа што го пишувам. затоа, тука ќе се цитирам уште еднаш:
pearl напиша:
Да бе, види го, не ми верува дека сум од Марс.
Се додека не се докаже спротивното, јас потекнувам од Марс
Ваљда знам од кај сум дошла ;-)
п.с. и читај поубаво, јас не сум падната од Марс, јас потекнувам од Марс.
прашањето е: од каде вие на форумов?
одговорот беше: директно од Марс.
сакам да ми се врати назад постот
п.п.п.с.
наградно прашање: чик погоди, шта се то згоди ;-)