Што ве одбива кај мажите?

Ова не постои јас не сум сретнал запознал женско да ова и услов да биде со машко.Најсериозно ова е нормално да имаш кров над глава каква таква кола и да работиш од што ке живееш? пример Најискрено не сум сретнал девојка сум бил во врска 9 години исто му доаѓа ко брак другари,сестра,пријатели,колеги па од факс вакво нешто да се вреднува машко Не.Шо си бараш тоа ке си добиеш од живот исто важи и за машко и за женско.Јас само едно не ми јасно од здрави прави плодни луѓе да нејчат деца и седат сами и псоле секој по свој пат псоле 30та година ми нема ниакква логика почнувам од себе ама за женско е тотално хаос...а живот лети премногу бргу барем деца нека има и најголем благодет ако човек има родители здрави па како така ги исчуваат и помагаат на 40 години не е лесно да мењаш пелени се си има свое време.Јбг ваљда очев инстикт ме фаќа.Мој совет правете деца и така на младите се ке остане без оглед кој колку години има.Староста и самотијата се страшни имав соседка не посакувам на никој такво нешто..
Добро е тоа што ти имаш само позитивни искуства, но факт е дека ова се реални очекувања од некои жени. Како што кажав, не е проблемот во очекувањата што ги имаат од мажите, што имаат некои стандарди и критериуми (тоа така и треба да биде), туку, проблемот е што за возврат истите тие жени, не го нудат истото. Нема ревипротитет. Еве нека не биде стан, ама барем некаква си финансиска перспектива, некаква идеја за сопствениот живот и сл. Мене ми е проблем двојниот стандард кој што се фура. Не може јас како жена да очекувам сопруг кој што сам ќе заработува, ќе обезбеди стан, ќе не шета по луксузни дестинации, а јас за возврат само да се смешкам и да уживам во тоа.

Имањето деца од друга страна е многу лична одлука. Не секој е подготвен да биде родител на одредена возраст. Дополнително може некој има здравствени причини за тоа, психолошки или едноставно го немаат вистинскиот човек покрај себе.

Семејството е благодет, но тоа треба да дојде исклучиво и само од желба, а не од некаков си притисок и оптоварување, не заради страв од старост или самотија.

Поентата на муабетов ми е дека премногу улоги си наметнуваме сами себе, и наместо да уживаме во животот, ние се оптоваруваме со работи кои не треба и не може да очекуваме да се случат преку ноќ, и за мажите, и за жените. Се изгубивме во тоа шаблонското живеење.
 
Добро е тоа што ти имаш само позитивни искуства, но факт е дека ова се реални очекувања од некои жени. Како што кажав, не е проблемот во очекувањата што ги имаат од мажите, што имаат некои стандарди и критериуми (тоа така и треба да биде), туку, проблемот е што за возврат истите тие жени, не го нудат истото. Нема ревипротитет. Еве нека не биде стан, ама барем некаква си финансиска перспектива, некаква идеја за сопствениот живот и сл. Мене ми е проблем двојниот стандард кој што се фура. Не може јас како жена да очекувам сопруг кој што сам ќе заработува, ќе обезбеди стан, ќе не шета по луксузни дестинации, а јас за возврат само да се смешкам и да уживам во тоа.

Имањето деца од друга страна е многу лична одлука. Не секој е подготвен да биде родител на одредена возраст. Дополнително може некој има здравствени причини за тоа, психолошки или едноставно го немаат вистинскиот човек покрај себе.

Семејството е благодет, но тоа треба да дојде исклучиво и само од желба, а не од некаков си притисок и оптоварување, не заради страв од старост или самотија.

Поентата на муабетов ми е дека премногу улоги си наметнуваме сами себе, и наместо да уживаме во животот, ние се оптоваруваме со работи кои не треба и не може да очекуваме да се случат преку ноќ, и за мажите, и за жените. Се изгубивме во тоа шаблонското живеење.
Се е до годините. Затоа некои работи е најдобро да се направат додека си млад. Кога партнерите се млади и неискварени, рецимо по дваесет и кусур години, тие функционираат многу повеке по емоциите и тие немаат никакви посебни очекувања од партнерот освен љубовта и нагонот кои во тие години бујат во нив. Тогаш љубовта е безусловна, нема никакви очекувања од партнерот во смисла на имотни прашања, свекрви, ташти, глупости... тие се тогаш млади и перспективни, животот е пред нив, во сегашноста ја живеат љубовта а иднината е во фантазијата. И верувај дека не е точно тврдењето дека тие бракови се под поголем ризик да се распаднат од браковите кои се склучени на позрели години оти партнерите не биле изживеани.., напротив, тие бракови се многу постабилни, партнерите се многу поблиски и поединствени, имаат многу попвеќе доверба, разбирање, почит и толеранција еден спрема друг.
Како одминуваат годините, како човек минува низ повеке партнери, како повеке ја искусува суровоста на животот, човекот се троши и расипува, станува себичен... И кога, цурата илии дечкото, дошле на 40 години и сакаат да се женат, мажат..... тоа се луѓе кои емоционално се потрошени и со значително намалени нагони. Од к.. на к.. и од п.... на п.... тие веќе неможат да се заљубат, неможе кај нив да се разгорат силни емоции ниту пак на тие години имаат потреба од секс пет пати на ден. Е тогаш поставуваат очекувања, да овој или онаа заработува толку, да има таква и таква куќа, стан, да нема свекрва, да не биде љубоморен, да може да роди, да не пуши, да не пие, да носи капа, да се качува на дрва... и на крај, нормално некој од критериумите нема да ги исполнува па ништо од бизнисот, остануваме сами.
Се сложувам со тоа дека децата треба да бидат од љубов а не од притисок, и затоа децата треба да се прават во младоста кога има љубов а не кога веќе биолошкиот часовник свири гаме овер па трчи по екими и инвитра и на крајот ништо.
 
Знаете што ме иритира? Во 21 век уште постои очекувањето мажите да имаат обезбеден стан, добра работа и кола за да бидат “вредни” партнери. Нели зборуваме за еднаквост? Тогаш, зошто сè уште опстојуваат вакви традиционални размислувања?

Ова не се разликува многу од очекувањето жената по секоја цена да се реализира како мајка под 30 години, зашто “биолошкиот часовник отчукува”. И едното и другото ги прави луѓето објекти, а не субјекти, жените како тела што треба да исполнат биолошка норма, а мажите како проекти со финансиски обврски што мора да ги испорачаат пред да бидат прифатени.

Да не бидам погрешно сфатена, сите сакаме професионална независност и финансиска стабилност (и јас самата се стремев кон тоа при градење на мојата личност и при бирање партнер). Но, зошто акцентот толку често се става на тоа мажот да биде главниот носач на товарот? Интересно е што и самите мажи подлегнуваат на таквите “правила” и ретко кога самите они поставуваат такви критериуми кон жените. Они обично немаат проблем да бидат со жена која не заработува многу, или воопшто не работи, или живее со родители. Зошто вие мажите се потценувате на таков начин?
Но затоа жена има проблем со маж ако заработува помалку од неа.2 случаеви на работа кај мене имаше кога кај едниот после 10 години брак а кај другиот после 20 години брак се разведуваат и тоа оној момент кога жените добија повисока функција од онаа што ја имаа додека беа во брак со партнерите и почнаа повеќе да заработуваат од нив.Значи 20 години било супер и сега оп мажот и не чини затоа што оваа стигнала до раководството на фирмата и сега бара друг што ќе заработува повеќе од неа.Арно ама се смени власта а со неа и раководството и оваа повторно ја симнаа таму кај што беше претходоно и сега остана и без маж и без повисока плата а двете деца и се некаде околу 18 години.Е ова го направи ФЕМИНИЗМОТ.
 
Се е до годините. Затоа некои работи е најдобро да се направат додека си млад. Кога партнерите се млади и неискварени, рецимо по дваесет и кусур години, тие функционираат многу повеке по емоциите и тие немаат никакви посебни очекувања од партнерот освен љубовта и нагонот кои во тие години бујат во нив. Тогаш љубовта е безусловна, нема никакви очекувања од партнерот во смисла на имотни прашања, свекрви, ташти, глупости... тие се тогаш млади и перспективни, животот е пред нив, во сегашноста ја живеат љубовта а иднината е во фантазијата. И верувај дека не е точно тврдењето дека тие бракови се под поголем ризик да се распаднат од браковите кои се склучени на позрели години оти партнерите не биле изживеани.., напротив, тие бракови се многу постабилни, партнерите се многу поблиски и поединствени, имаат многу попвеќе доверба, разбирање, почит и толеранција еден спрема друг.
Како одминуваат годините, како човек минува низ повеке партнери, како повеке ја искусува суровоста на животот, човекот се троши и расипува, станува себичен... И кога, цурата илии дечкото, дошле на 40 години и сакаат да се женат, мажат..... тоа се луѓе кои емоционално се потрошени и со значително намалени нагони. Од к.. на к.. и од п.... на п.... тие веќе неможат да се заљубат, неможе кај нив да се разгорат силни емоции ниту пак на тие години имаат потреба од секс пет пати на ден. Е тогаш поставуваат очекувања, да овој или онаа заработува толку, да има таква и таква куќа, стан, да нема свекрва, да не биде љубоморен, да може да роди, да не пуши, да не пие, да носи капа, да се качува на дрва... и на крај, нормално некој од критериумите нема да ги исполнува па ништо од бизнисот, остануваме сами.
Се сложувам со тоа дека децата треба да бидат од љубов а не од притисок, и затоа децата треба да се прават во младоста кога има љубов а не кога веќе биолошкиот часовник свири гаме овер па трчи по екими и инвитра и на крајот ништо.
Браво од збор до збор, се точно ова еднаш еден мудар кондурџија ми го има кажано онака у муабет ко твоето
 
Се е до годините. Затоа некои работи е најдобро да се направат додека си млад. Кога партнерите се млади и неискварени, рецимо по дваесет и кусур години, тие функционираат многу повеке по емоциите и тие немаат никакви посебни очекувања од партнерот освен љубовта и нагонот кои во тие години бујат во нив. Тогаш љубовта е безусловна, нема никакви очекувања од партнерот во смисла на имотни прашања, свекрви, ташти, глупости... тие се тогаш млади и перспективни, животот е пред нив, во сегашноста ја живеат љубовта а иднината е во фантазијата. И верувај дека не е точно тврдењето дека тие бракови се под поголем ризик да се распаднат од браковите кои се склучени на позрели години оти партнерите не биле изживеани.., напротив, тие бракови се многу постабилни, партнерите се многу поблиски и поединствени, имаат многу попвеќе доверба, разбирање, почит и толеранција еден спрема друг.
Како одминуваат годините, како човек минува низ повеке партнери, како повеке ја искусува суровоста на животот, човекот се троши и расипува, станува себичен... И кога, цурата илии дечкото, дошле на 40 години и сакаат да се женат, мажат..... тоа се луѓе кои емоционално се потрошени и со значително намалени нагони. Од к.. на к.. и од п.... на п.... тие веќе неможат да се заљубат, неможе кај нив да се разгорат силни емоции ниту пак на тие години имаат потреба од секс пет пати на ден. Е тогаш поставуваат очекувања, да овој или онаа заработува толку, да има таква и таква куќа, стан, да нема свекрва, да не биде љубоморен, да може да роди, да не пуши, да не пие, да носи капа, да се качува на дрва... и на крај, нормално некој од критериумите нема да ги исполнува па ништо од бизнисот, остануваме сами.
Се сложувам со тоа дека децата треба да бидат од љубов а не од притисок, и затоа децата треба да се прават во младоста кога има љубов а не кога веќе биолошкиот часовник свири гаме овер па трчи по екими и инвитра и на крајот ништо.
Да, точно е дека младиста носи најчиста и безусловна љубов, страста е силна, емоциите се интензивни и често луѓето не носат предрасуди или очекувања што доаѓаат со животното искуство. Но, тоа не значи дека младите бракови секогаш се најстабилни. Многу често, подоцна на површина излегуваат проблеми кои не биле видливи во почетокот, финансиски притисоци, карактерни разлики, стил на комуникација, различни вредности. Така што, зрелоста носи стабилност, разбирање и способност за решавање конфликти нешто што се гради со животното искуство и е многу важно за да опстои врската.

On the other hand, зрелоста е многу индивидуална работа кај човекот. Некои повозрасни луѓе се емотивно зрели, трпеливи и одговорни, додека други можат да се однесуваат како деца, без разлика на годините. Така што веројатно на крајот нештата се сведуваат на карактер, лични квалитети и домашно воспитување.

Што се однесува до семејството и децата, јас лично мислам дека идеални години за создавање семејство се околу 26–28 години. Но, тоа не треба да се толкува како притисок или норматив, затоа што животот е непредвидлив, и не секоја жена ја запознава својата сродна душа во тие години. Или како што веќе кажав, можеби има други фактори кои ја спречуваат во тоа. Најважно е желбата да дојде од љубов и подготвеност за родителство, а не од страв или општествен притисок. Бракот и децата треба да бидат избор, а не обврска.
Се е до годините. Затоа некои работи е најдобро да се направат додека си млад. Кога партнерите се млади и неискварени, рецимо по дваесет и кусур години, тие функционираат многу повеке по емоциите и тие немаат никакви посебни очекувања од партнерот освен љубовта и нагонот кои во тие години бујат во нив. Тогаш љубовта е безусловна, нема никакви очекувања од партнерот во смисла на имотни прашања, свекрви, ташти, глупости... тие се тогаш млади и перспективни, животот е пред нив, во сегашноста ја живеат љубовта а иднината е во фантазијата. И верувај дека не е точно тврдењето дека тие бракови се под поголем ризик да се распаднат од браковите кои се склучени на позрели години оти партнерите не биле изживеани.., напротив, тие бракови се многу постабилни, партнерите се многу поблиски и поединствени, имаат многу попвеќе доверба, разбирање, почит и толеранција еден спрема друг.
Како одминуваат годините, како човек минува низ повеке партнери, како повеке ја искусува суровоста на животот, човекот се троши и расипува, станува себичен... И кога, цурата илии дечкото, дошле на 40 години и сакаат да се женат, мажат..... тоа се луѓе кои емоционално се потрошени и со значително намалени нагони. Од к.. на к.. и од п.... на п.... тие веќе неможат да се заљубат, неможе кај нив да се разгорат силни емоции ниту пак на тие години имаат потреба од секс пет пати на ден. Е тогаш поставуваат очекувања, да овој или онаа заработува толку, да има таква и таква куќа, стан, да нема свекрва, да не биде љубоморен, да може да роди, да не пуши, да не пие, да носи капа, да се качува на дрва... и на крај, нормално некој од критериумите нема да ги исполнува па ништо од бизнисот, остануваме сами.
Се сложувам со тоа дека децата треба да бидат од љубов а не од притисок, и затоа децата треба да се прават во младоста кога има љубов а не кога веќе биолошкиот часовник свири гаме овер па трчи по екими и инвитра и на крајот ништо.
Не, не е тоа феминизам. Феминизмот се залага жените да имаат еднакви можности, а не да бидат причина за развод. Во пракса, разводите се резултат на многу фактори, комуникација, карактер, вредности, взаемно разбирање и не може разводот да се сведува на тоа кој колку заработува.
 
Да, точно е дека младиста носи најчиста и безусловна љубов, страста е силна, емоциите се интензивни и често луѓето не носат предрасуди или очекувања што доаѓаат со животното искуство. Но, тоа не значи дека младите бракови секогаш се најстабилни. Многу често, подоцна на површина излегуваат проблеми кои не биле видливи во почетокот, финансиски притисоци, карактерни разлики, стил на комуникација, различни вредности. Така што, зрелоста носи стабилност, разбирање и способност за решавање конфликти нешто што се гради со животното искуство и е многу важно за да опстои врската.

On the other hand, зрелоста е многу индивидуална работа кај човекот. Некои повозрасни луѓе се емотивно зрели, трпеливи и одговорни, додека други можат да се однесуваат како деца, без разлика на годините. Така што веројатно на крајот нештата се сведуваат на карактер, лични квалитети и домашно воспитување.

Што се однесува до семејството и децата, јас лично мислам дека идеални години за создавање семејство се околу 26–28 години. Но, тоа не треба да се толкува како притисок или норматив, затоа што животот е непредвидлив, и не секоја жена ја запознава својата сродна душа во тие години. Или како што веќе кажав, можеби има други фактори кои ја спречуваат во тоа. Најважно е желбата да дојде од љубов и подготвеност за родителство, а не од страв или општествен притисок. Бракот и децата треба да бидат избор, а не обврска.

Не, не е тоа феминизам. Феминизмот се залага жените да имаат еднакви можности, а не да бидат причина за развод. Во пракса, разводите се резултат на многу фактори, комуникација, карактер, вредности, взаемно разбирање и не може разводот да се сведува на тоа кој колку заработува.
Мислам дека многу грешиш дека зрелоста носи стабилност и способност за решавање конфликти. Кога си млад можеш да поминеш низ се, го имаш во себе она све за љубав, нема суета, нема гордост, нема недоверба, плус кога си млад заедно созреваш и заедно се градите како личности па шансите да се појават карактерни несогласувања се нула....
На постари години, далеку си од све за љубав, суетата и гордоста се мерат во метрички тони, животниот багаж е се потежок, почнуваш да не си веруваш ни себе си а не пак да веруваш на друг, веќе си изграден како личност и си тоа што си, неможеш да се менуваш а добро знаеш да прикриваш, почнуваш се да мериш и рачунаш..... и сето тоа доведува да во брак функционираш како во некоја фирма каде што се знае што како и каде нема емоции и евентуален развод не ти е ништо повеке од напуштање на фирма.
 
Мислам дека многу грешиш дека зрелоста носи стабилност и способност за решавање конфликти. Кога си млад можеш да поминеш низ се, го имаш во себе она све за љубав, нема суета, нема гордост, нема недоверба, плус кога си млад заедно созреваш и заедно се градите како личности па шансите да се појават карактерни несогласувања се нула....
На постари години, далеку си од све за љубав, суетата и гордоста се мерат во метрички тони, животниот багаж е се потежок, почнуваш да не си веруваш ни себе си а не пак да веруваш на друг, веќе си изграден како личност и си тоа што си, неможеш да се менуваш а добро знаеш да прикриваш, почнуваш се да мериш и рачунаш..... и сето тоа доведува да во брак функционираш како во некоја фирма каде што се знае што како и каде нема емоции и евентуален развод не ти е ништо повеке од напуштање на фирма.
Твоето звучи како идеализирање на младоста и љубовта. Реалноста е дека љубов само по себе не е доволно за еден брак да функционира. Суштината е дека не постојат гаранции дека ќе имаш идеална љубов на млади години или зрел партнер на стари години. Годините може да бидат некаков фактор, но не се најважниот и пресуден фактор за карактерот и моралните квалитети на личноста.
 
сакам да сум млад и да ги гледам жените со тие очи ко тогаш. Поготово милфови јаки, сега гледам само стари жени на кои им минала младоста.:kafence:
 
Батка твојот принцип на справување со нештата е доста...вештачки. Жените да не биле феминистки, да се раѓале деца, тие што немале деца да биле исклучени од општеството.
Како системот да е врска која одамна пропаднала, ама ти се трудиш со сила да ја вратиш во живот.
Ако не придонесуваш до иднината на државата не треба да имаш право на глас според мое мислење. По природен принцип амин. Не се исклучени од опшество, само нема да можат да гласаат ако немаат допринесено.
Настрана од твојот светоглед дека жените не те сакале пошто биле феминистки имаш милиони парови кој си тераат со љубов пред се, си се заљубиле ко било време за тоа и си функционираат. Без било кој од 2цата да се опседнува со проблемите на општеството и преку тоа да ја диригира роботски својата врска и брачна заедница.
Мн глупо. Тоа е проблемот со популистите. Се е како еден голем нагон. Се е во картон од кој нема бегање. Се е дефинирано.
Женет сум и жена ми не е феминистка. А феминистки никогаш не сум трпел, а почна да се понаша, ајт надвор од врска.
Америка уништи многу општества и земји. И нашата Југославија меѓу нив. А на други им напакости и бетер од нас. Децениска злоупотреба на моќ. Бомбардираја европски главен град - Белград, пошто така му чинеше на курот на били клинтон. Па сега че ги жалиме дека пропаѓале.
Зрела е за пад, ко сите други империи. Затоа се јади однатре. Големите секогаш пропаѓаат однатре.
Мнозинство се самоуништија преку копирање на културата од САД. Никој не им е крив за тоа.
Малигните појави во општевството времето ќе ги индентификува секако, дали деструктивен феминизам или растење без татко или што и да е но бегаме од фактот дека модерната цивилизација сама по себе оди во намалување на популација поради комфорт.
Не сум сигурен за пензискиот систем како во иднина ќе работи кога одиме кон селф драјвинг коли и камиони, роботизирани фабрики, АИ да замени грото когнитивни работи иможеби неминовна нова форма на социјализам но назад сигурно нема да се враќаме. И имигрантите втора генерација помалку раѓаат и се утопуваат во земјата во која се родиле.
Тој комфорт е привремен. Ефектот на нивните одлуки ќе дојде кога ќе направат 60тина години. AI што му е маркетинг името на LLM, не е толку моќен, ќе помогне во некои индустрии, ама не до степен каде што ќе се заменат работниците. Hint, затоа државите ипортираат мигранти а не сервери.
 
Мнозинство се самоуништија преку копирање на културата од САД. Никој не им е крив за тоа.
Пошто ние во екс Ју изгоревме за мек доналдс, а не за нашата лесковачка скара.

Се се врти римски императору. Невозможно беше да помислиш да има муслимани во Европа и Канада во 90ти. Забавно беше да ги бранаш албанците кај што горат 140 средновековни цркви и манастири на Косово, дур му тураш бомби на Белград од небо. Ама кармата ги втаса и тие од Хагот кој ни судеја, а богами и вас. Ама уште не ви е дојден умот дека секоја акција носи реакција. Ова е закон на Физиката, Универзумот ил ако ти јудејо-христијански повеќе би милувал - Законот на Бога.

Нареден пак чукнете прстот во челото пред пак да нанесете зло на некој. Да не ве стигне божјиот гнев.
 
Не е страшно да си жена и имаш 35...се може да се смени преку ноќ. Баба ми татко ми го родила на 45 ако не и постара ако не била. Битно е да не се изгуби волја и најбитното...да не се откажете пред време и нај најбитно да се потрудите да најдете некој. А има избор само треба да се проталашка. Е сега, ако уште бара некоја топ 5%, крем од машката популацијата тоа нема.
Темава е за жениве да си кажат...ја чисто само како охрабрување да напишам нешто.
 
Тој комфорт е привремен. Ефектот на нивните одлуки ќе дојде кога ќе направат 60тина години. AI што му е маркетинг името на LLM, не е толку моќен, ќе помогне во некои индустрии, ама не до степен каде што ќе се заменат работниците. Hint, затоа државите ипортираат мигранти а не сервери.
Potrebno e nekoj da cisti ulicite, diga teshko, gradilishta, treba nekoj da mesti proizvodi na raftovi, ... kasnime so fina motorika na robotite. No eden den koga kje ja usovrshime i migrantive nema da se potrebni ami serveri. Koga kako shto kje se slucuva ne moze da si tolku siguren deka znaesh, ostanuva da vidime.
 
Пошто ние во екс Ју изгоревме за мек доналдс, а не за нашата лесковачка скара.

Се се врти римски императору. Невозможно беше да помислиш да има муслимани во Европа и Канада во 90ти. Забавно беше да ги бранаш албанците кај што горат 140 средновековни цркви и манастири на Косово, дур му тураш бомби на Белград од небо. Ама кармата ги втаса и тие од Хагот кој ни судеја, а богами и вас. Ама уште не ви е дојден умот дека секоја акција носи реакција. Ова е закон на Физиката, Универзумот ил ако ти јудејо-христијански повеќе би милувал - Законот на Бога.

Нареден пак чукнете прстот во челото пред пак да нанесете зло на некој. Да не ве стигне божјиот гнев.
Интелектуален капацитет на лешник.

Секоја акција носи реакција, како немање деца на домородно население ги носи муслиманите во Европа?
Potrebno e nekoj da cisti ulicite, diga teshko, gradilishta, treba nekoj da mesti proizvodi na raftovi, ... kasnime so fina motorika na robotite. No eden den koga kje ja usovrshime i migrantive nema da se potrebni ami serveri. Koga kako shto kje se slucuva ne moze da si tolku siguren deka znaesh, ostanuva da vidime.
Работам со AI секојдневно, знам што се случува.
 
Интелектуален капацитет на лешник.

Секоја акција носи реакција, како немање деца на домородно население ги носи муслиманите во Европа?
Лешникот ќе да е во твојата глава. Паралелата со секоја акција носи реакција не ја направив за да кажам дека немањето на деца ги донесе муслиманите во Европа. Туку бомбардирањето на христијанска земја, ви ја донесе таа карма над глава. Да видите колку е убаво тоа што им го направивте на Србија и Македонија и продолжувате и натака да го правите. 89 деца се убиени за време на 3 месечното бомбардирање на Југославија.
Сакаш и слики да турам во постов за да се разбудиш? Можи тогаш ќе ти е појасно.
 
Лешникот ќе да е во твојата глава. Паралелата со секоја акција носи реакција не ја направив за да кажам дека немањето на деца ги донесе муслиманите во Европа. Туку бомбардирањето на христијанска земја, ви ја донесе таа карма над глава. Да видите колку е убаво тоа што им го направивте на Србија и Македонија и продолжувате и натака да го правите. 89 деца се убиени за време на 3 месечното бомбардирање на Југославија.
Сакаш и слики да турам во постов за да се разбудиш? Можи тогаш ќе ти е појасно.
Тие што го направија тоа заслужуваат казна. Знаеш каде е Хаг, оди обвини ги слободно.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom