Што читате во моментов? (со краток коментар)

[Kornet]

Metro 2033 прочитана, а сега Metro 2034. Пост-апокалиптична приказна која се случува 20 години по третата светска (нуклеарна) војна во која главниот лик ги раскажува своите патешествија во полу разурнатите тунелите во метрото и на површината во разурнатиот град Москва. И како се справува со сите ужаси кои изникнале како последица од таа војна.

 

[Ne_sum_ja]

A short history of nearly everything - Bill Bryson

Одлична книга која што објаснува
некои делови на природните науки на многу едноставен но специфичен стил со што е ќе ве забетонира читајќи ја за теми што никогаш не ве интересирале или пак ви биле досадни во школо.
Почнувајќи од основите на физиката настанокот на универзумот, хемија, билогија, геологија, еволуција и други области, како и нагласувајќи ги најбитните откритија и заслужни личности низ историјата на човештвото.

Начинот за кој што раскажува Бил Брајсон максимално ќе ве заинтересира и нема да можете да ја оставите книгата. После секој прочитан дел ќе посакате да баталите што и да правите во живототот и уште утре да станете физичар, геолог или антрополог и ќе се каете што сте немале вакви учебници по природни науки во школо.

Одлична книга и силно ја препорачувам на сите а посебно на љубопитните души.

 

[Forza Milan!!!]

Затоа што те љубам - Гијом Мисо
Книга во која е опишана загубата на некој близок и како тоа може да ни го промени животот.

Ова завршува со нас - Колин Хувер
Тие што најмногу ги сакаш најмногу те повредуваат.

Еленор и Парк - Реинбоу Ровел
Првата љубов никогаш не се заборава.

Ејми ја нема - Џулијан Флин
Ник и Ејми се подготвуваат за прослава на 5 годишнина од бракот и Ејми одеднаш исчезнува...

Без тебе - Мишел Биси
На границата помеѓу Франција и Швајцарија паѓа авион, единствен преживеан патник е тримесечно девојче со непознат идентитет за чие старателство се борат две семејства, едно богато и влијателно и друго сиромашно и праведно.
За љубителите на мистерии и трилер и со шокантен крај.

И од Агата Кристи по петти пат - Куќата на злото, Отворени карти, Убиство во Ориент Експрес и Неочекуваниот посетител.

Омилена, кралицата на крими приказните.

 

[Saladin]

Зима нашег незадовољства - Џон Штајнбек.

 

[Сабазиј]

„Четириесет и петте витези“ од Alexandre Dumas (père), тоа у заграда се чита пеер на скопски, хаха. ОК историски роман на татково, не толку прочуен како „Тројцата мускетари“ или „Грофот ...“, кои сепак со причина се попознати. Од она што се сеќавам, и како што може да се провери, книгава е дел од трилогија во која се вбројува и „Кралицата Марго“, но без некој проблем се чита и како посебна приказна зошто не е типичен серијал во продолженија.

 

[Петра П.]

Nadsamec (Supermale)- Alfred Jarry.

Oстрa сaтирa.

 

[Сабазиј]

Trigger Warning: Short Fictions and Disturbances или Upozorenje o sadržaju (во српски превод) на Нил Гејмен. Прилично добра збирка раскази во која, покрај другото, има место за Doctor Who, Sherlock Holmes и за Shadow.

 

[Сабазиј]

„Koko“ на Peter Straub.

Од него ја имам читано уште „Ghost Story“. Двата романи имаат доста заеднички работи. Освен што авторот им е ист, заплетот, ликовите, а по се изгледа и расплетот необично потсетуваат еден на друг, што не баш за машала. Секако, неколку измени - темата, географскиот простор и сл. постојат, ама тоа не е доволно. Ликовите на Straub можеби се реалистични, но се повторуваат и воопшто не ми се впечатливи. А треба кај читателот да се разбудат некакви емоции за нив, позитивни или негативни, симпатија, сочувство или одвратност. Е па, авторот изгледа мисли дека тоа не е неопходно. Слично е и со односите меѓу ликовите. Независно од тоа дали врските меѓу нив се пријателски, љубовни или непријателски, преовладуваат површност, празнина, неубедливост. И сето тоа е фино сместено на неколку стотини страни.
„Приказната за духовите“ е подобар избор меѓу двеве книги.

 

[ЈуријАркадиевич]

R. U. R. - Карел Чапек. Ја читам по втор пат, овој пат на чешки. Sci-fi драма, секогаш актуелна. Воедно, таму за прв пат се кова зборот робот.

 

[Mondonico]

Мостот на Дрина-Иво Андриќ

Искрено мотивацијата да ја читам книгата ја добив од Михајловиќ кој на италијанските новинари ги праша дали слушнале за Андриќ откако претходно беше нападнат дека не ја познавал историјата и дека не слушнал за Ана Франк и нејзиниот дневник. Италијаните стварно немаа слушнато и искрено се изненадив малку од тоа.

Ја зедов од библиотека, постаро издание е некаде од 80та година со одличен превод , книгата си е класика, едноставно нема што да се зборува многу, ја земаш и ја читаш онака полека, бавно како историска приказна која остава длабок впечаток.

 

[langelina]

„Врати на перцепцијата“ од Хаксли си ја земав пред некој ден.

Вчера ја довршив „Степски волк“ од Хесе, претходно и „Сидарта“ - тотално различен пристап имаат двете, иако од ист автор. Не можам да кажам дека сум фасциниран, посебно од „волкот“ - и самиот автор кажува дека очекува целна група на книгата да се мажи во возраст над 40-50 години, кога ја доживуваат таа средовечна криза. За разлика од Сидарта, која ја пишувал после едно патување во Индија и која е инспирација за многу луѓе од „западов“ да почнат да ги запознаваат источните учења, оваа ја пишувал во моменти на изгубен мотив за живот, дури и помисли за самоубиство...има некоја атмосфера и идеја, која не ми е блиска едноставно, а ја читав со многу внимание. Дури и чудно ми е кога ќе прочитам критики од жени, се плашам дали воопшто ја доживеале.
Дојдов до овие книги барајќи ја The glass bead game (со чуден превод на македонски - не е битно) и може и нема да ја барам понатаму. Не сакам да кажам дека сум разочаран од Хесе, можеби и преводот не беше погоден.

За тебе и за сите други: македонскиот превод на Хесе е очаен! Го имам читано Демијан на македонски и на српско-хрватски (книгите се со кафеави корици, цел комплет) и имав впечаток дека сум прочитала две различни книги.
Топло ја препорачувам Игра стаклених перли. Мислам дека на македонски се стаклени монистра или така нешто, нема врска, барај ја на српско-хрваски.[DOUBLEPOST=1511810764][/DOUBLEPOST]

R. U. R. - Карел Чапек. Ја читам по втор пат, овој пат на чешки. Sci-fi драма, секогаш актуелна. Воедно, таму за прв пат се кова зборот робот.

На кој јазик ја читаш?

 

[ЈуријАркадиевич]

[DOUBLEPOST=1511810764][/DOUBLEPOST]

На кој јазик ја читаш?[/QUOTE]
На чешки.

 

[Almeida]

За тебе и за сите други: македонскиот превод на Хесе е очаен! Го имам читано Демијан на македонски и на српско-хрватски (книгите се со кафеави корици, цел комплет) и имав впечаток дека сум прочитала две различни книги.
Топло ја препорачувам Игра стаклених перли. Мислам дека на македонски се стаклени монистра или така нешто, нема врска, барај ја на српско-хрваски.

Не сум во Македонија моментално. Ќе ја барам на англиски The glass bead game, само можам да кажам дека со моите скромни познавања на германскиот јазик, дека и во англиските преводи на Хесе се чувствува дека квалитетот не е на ниво. Двете книги во што ми се спомнати во цитатот ги читав на англиски. Конструкцијата на германската реченица е тотално различна од англиската и од таа на словенскиве јазици што ги зборуваме. Мое лично мислење дека најдобро доживување на книгата е да може човек да ја чита на јазикот на кој е оригинално напишана. Секако постојат и генијални преводи кои може да дадат дополнителен вкус, ама поретко. Меѓутоа тешко е човек да зборува толку многу јазици или барем да ги разбира доволно добро за да може да чита на нив. Јас, мојот англиски го градам уште од дете и некако ми е полесно да земам книга од англиски писател да ја читам на англиски, па макар и со речникот до мене, отколку да читам лош македонски превод. Мислам дека за повеќето читатели важи ова.

 

[Сабазиј]

„Одговорот на Јов“ од Карл Густав Јунг.
Книгата за Јов е една од постарите во Библијата, ако не и најстарата. Наедно е и една од најпроблематичните барем од етичка гледна точка. Истовремено важи за едно од најубаво напишаните дела на стариот век.
Јунг, како и повеќемина пред него и по него, се обидува да се справи со пораките во текстот, да ги (до)објасни, па и да ги прикаже во поинакво светло, ако може. Од досега прочитаното произлегува дека се работи за добро осмислен и внимателно напишан труд, независно од прифатливоста на аргументите на авторот (некои, разбирливо, нема да се согласат со нив). Добра книга, не толку добар хрватски превод.

 

[Solaire of Astora]

Моќта на сегашниот миг, од Екарт Тол. Мислам дека ми е првата подарена книга во последните десет години, пардон - позајмена. Од лице со кое едвај сум сврзал три реченици разговор и со кое сум на формално " здраво" на работа. Колега.

Екарт пишува за изворот на човековото страдање поради робување на Битието на умот. И најголемата измама на умот е идентификација на Битието со него. @Bodhidharma има зборено за ова, кој го прати знае. На почеток на книгата сум, осеќам како за мене да е пишувана.

Ме стави во мисла колегата, од каде сега, како, зошто, како може да знае, како ме забележал.