Работи од минатото

[David_R]

 

[Mary Poppins]

Јас се качував по дрва и се лулав на гранките од дрвата.

 

[Pinkie Pie]

фак лоџик ми е цртаниов снешкофци на плажа...

 

[David_R]

фак лоџик ми е цртаниов снешкофци на плажа...

Овие не се обични снешковци, овие се Були Були и компанија

 

[Мачорка]

Сакате ли војскааааа?
Дааааа!
Од когооооо?

Колку само не ја можев играва еј.
Ај пред зграда ако му притекнеше на некое дете да игра или ги предомислував или едноставно не играв, али ми се темнеше коа не тераа у школо на физичко да ја играме (ова до 4 одд. најчесто).
Проблемот беше што единствена предиспозиција за играва беше физичката сила, или поточно телесна маса (F=m*a, duh) а на мене и на моите 20 кила сосе кревет тоа не ни идеше у прилог.
Па и колку сериозно ја сфаќаа децана, ко да е прашање на живот или смрт.
Тие до тебе те зграпчиле за рака ко божем готово, дошол судниот ден, ти ги згмечиле прстите и тие ја сопреле циркулацијата, не осеќаш ни рака ни бутур, па уште и од другата екипа некој сивоња се улетал ко да го брка крдо слонови јеботе. Тапа. Али затоа у народна владеев.

 

[langelina]

Многу слична беше на „Сакате ли војна“ (така ја викавме ние) беше
„Иде мајка, школо ѕвони“( школо ѕвони треба да биде с колодвора).
Ја играа само девојчиња, поделени во две групи кои стојат една наспроти друга, фатени за раце, и додека пејат едната група оди кон другата, ја крева ногата (кан/кан) и се враќа назад.


Иде мајка, школо ѕвони дија, дија, де
Шта че мајка, школо ѕвони, дија, дија, де
Мајка тражи једну черку, дија, дија, де
Како да се зове, дија, дија, де
Нек се зове Марија, дија, дија, де
Ево вашу черку, дија, дија, де

 

[Darklady]

Песничкиве ги паметам и ден денес

Мајка

Мајката е
нежност драга
- цвет што збори.
за нас таа се би дала.
се ќе стори.
Мајката е
ден што расте,
- зрак што грее.
Најмила е, најдобра е,
над нас таа бдее.

Прваче

Брзај, брзај прваче
кон школскиот двор
те чека учителка
со мајчински збор.

Букви, сказни, песнички
со волшебен глас
таа ќе ти кажуваа
на секој нов час.

Брзај, брзај прваче
ѕвонче шири глас
децата се собрани
на првиот час

Дури и поезијата во минатото беше поубава од оваа денес, ни рима ни ништо
На што ли ќе се сеќаваат денешните деца, освен на тоа како Хурем ја зезна величенствената, како малечката невеста преживеа куршум во чело и како Саваш беше спремен да убие за влакно од косата на таа неговата (незнам како се вика)

 

[@cool@]

--- надополнето: 17 ноември 2012 во 18:01 ---

 

[Windfucker]

 

[Xibalba]

^

 

[@cool@]

,

 

[Werther]

Носталгија јебига

 

[@cool@]

 

[PurplePuma]

Леле се сеќавам, ама ептен мала бев, може 4-5 години имав, мајка ми возеше 128ца, рачките само и паѓаа жива мака беше да затвориш прозор Ама мене па забавно ми беше, ми даваа обврска, голема се осеќав

 

[ЕвеЈаБе]