Утакмица беше ептен невротична. Ништо не изигра Тотнем, си ја чекаа својата игра под Мурињо односно транзиција и контри и во тоа се скоро па перфектни. Искрено, изненаден сум колку добро го играат тоа. Тоа им е играта на гости, секогаш, против скоро секоја екипа и немаше што друго да се очекува од нив.
Ливерпул од друга страна очекувано имаше 80% од играта, нападнаа од сите страни и поради тоа беа ранливи на контри. Рис и Трент требаше да бидат слаба алка али генерално земено супер се справија со 1-2 испади при што Тотнем имаа и шанси. Хендерсон, Џини и Џонс издоминираа на средина, буквално секоја ебена топка ја пресекоа, Сон и Кејн се враќаа да примаат топки на 20 метри од нивни гол што се вика.
На крај, најголем мерак ми се напраи за Боби, гол за победа во дерби во 91ва.
П.С.По новиве правила требаше и мораше да се свири пенал играта со рака.
