Не е баш состанок али е блам.
дејствието е во едно друго време друг систем и држава. Лето, море, младост... бевме едно огавно друштво на рокери (и еден панкер кој го толериравме со нас оти можеше во секое време да најде пијачка а при тепачка тој - ваљда ради изгледот - акумулираше најпојќе удари и ќотек од другата страна) Без и малце претерување, бевме страв и трепет на простор од 3 општини и 2 месни заедници. Денот ни поминуваше во гласна музика тормозење на туристи и иживљавање над поситни животни. Еден ден на плажата (се беревме кај едни бетонски маси за пинг понг седевме на нив и планиравме каква лудорија ќе направиме денес и вечер, се појави ангел. Жими се не се сеќавам како се најде меѓу нас. Не се сеќавам дека ја видов да иди да се доближува... едноставно се создаде тука.... имаше руса коса во две плетенки, најмило убаво, лице детска насмевка и најискрени очи кои ги имав видено во животот. Ни пријде слободно, наивно слободно, се запозна со сите нас и почнаа разговор. Мојш да мислиш кога “Песот“ кој 2 дена пред то дупна едно дете на флипери со штрафцигеер оти рече дека Ози не е најдобриот пејач на светот клепкаше збунет пред неа а “Гусарот“ кој среде секс со позната битолска убавица стана и рече почекај малце ми се оди во ВЦ, појде се искака се врати и пак и се качи мртов ладен.... црвенееше како невеста пред дефлорирање, а јас умирав секој пат кога ќе ме погледнеше. Немаше глума, немаше пуфкање немаше фалбаџиство. Само есенција на искреност и бескрајна добрина....... Од мрцини кои сскаа на женски и дофрлуваа зборови поради кои мајките ќе не откажеа од синови се претворивме во џентлемени на кој ни на крај памет не би му дошла било каква непристојна мисла за таа душичка. Вртиме со муабети пристојни, културни, добронамерни, прашуваме од каде е кога дојде колку ќе остани ... каде е сместена... се такмичиме кој ќе испадне понежен кон неа.... и среде тој муабет еве го се довлечка Благоевиќ. Тоа беше еден 2 метра висок сув и подгрбаен со мозолки на црвено лице ретка брадичка кошаркаш кој играше за некој полупознат клуб од србија. И пријде и ќе цитирам:
“Здраво.... како се викаш... од кај си“ таа вели “Од Чачак.... “Супер имам јас баба во Чачак, сакаш да излеземе вечер заедно?“ и таа вели ДА..... по 2 минути заминаа заедно....
Таа вечер јас (а верувам ни никој друг) не излеговме. Си легнав рано во шаторот, сакав да бидам сам. И во мислите го убив Благоевиќ на 11 различни и мошне живописни начини.
ПС
И никогаш не и простив на баба ми оти не беше од чачак