Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Забелешка: This feature may not be available in some browsers.
тоа можеби би бил национализмот , патриотизам нема врска со тоа што џорџ го кажалПатриотизмот е убедување дека твојата земја е подобра од другите само поради тоа што си роден во неа (Џорџ Бернард Шо)
Нема потреба повеќе да додавам на ова...
Патриотизмот најверојатно се појавил со настанувањето на државите, кога луѓето морале некако да се мотивираат да прават тоа што водачите сакаат, со нешто различно од пари.
Државите се вештачки творевини. Емоционалното поврзување со нив се врши со помош на организирана пропаганда и вродената потреба да се биде дел од група (тоа што некогаш било племето).
Да постоел некој вид на патриотизам порано, немало цели народи и племиња да се преселуваат. А и човек треба да е стварно ограничен да сака само едно парче земја, а да не го сака остатокот од планетата.
Е како не, многу го сакам јазикот затоа што го говорам откако сум роденЗошто ограничен? Тоа што човек ја сака државата каде е роден, го сака јазикот бидејќи го говори од како е роден, ги сака обичаите бидејќи ги користи и ги знае од како е роден, не значи дека човек не сака други места во светот, па и да сака да живее во некои од нив.
Нема потреба државата да наметнува патриотизам бидејќи со него ништо не добива, тоа е една обична љубов на граѓанинот кон државата. Ти не можеш да наметнеш чувство на човек.
Ако веќе наметнуваш национализам тоа е друго, тоа е идеологија и можеш со пропаганда да ја рашириш и да ги натераш луѓето да ја прифатат.
Патриотизмот не е идеологија, не е верување за преку него да може да се врши контрола и лојалност кон државата. Тоа е едно обично позитивно чувство кое го имаат луѓето према државата, нема ништо иделошко обоено во него.
Уште од основно школо се прашував зошто толку ни ја трубат „Македонија“ и како тоа ние треба да ја сакаме. И ја мразев нашата наци учителка по историја, се викаше Македонка,македонски Хитлер, во женско тело. Да, дефинитивно патриотизмот е вродено чувство!
Шо знам, ја патриотизмот не го сфаќам како „љубов кон државата“ туку кон земјата (планини, реки, езера, области, со сѐ луѓето). Верувам, и еден анархист е способен да си го сака родниот крај, не?Зошто ограничен? Тоа што човек ја сака државата каде е роден, го сака јазикот бидејќи го говори од како е роден, ги сака обичаите бидејќи ги користи и ги знае од како е роден, не значи дека човек не сака други места во светот, па и да сака да живее во некои од нив.
Нема потреба државата да наметнува патриотизам бидејќи со него ништо не добива, тоа е една обична љубов на граѓанинот кон државата. Ти не можеш да наметнеш чувство на човек.
Ако веќе наметнуваш национализам тоа е друго, тоа е идеологија и можеш со пропаганда да ја рашириш и да ги натераш луѓето да ја прифатат.
Патриотизмот не е идеологија, не е верување за преку него да може да се врши контрола и лојалност кон државата. Тоа е едно обично позитивно чувство кое го имаат луѓето према државата, нема ништо иделошко обоено во него.
Па да, родниот крај повеќето си го сакаме, ама тоа не верувам да има врска со национализам или патриотизам. Повеќе има врска со спомени и случки кои не поврзуваат за местото, можеби и затоа што кога сме растеле сме го осознавале светот преку тоа место, нашите улици, реки, езера... биле првите работи кои сме ги виделе и на нашите убавини сме им се восхитувале кога сме биле мали.Шо знам, ја патриотизмот не го сфаќам како „љубов кон државата“ туку кон земјата (планини, реки, езера, области, со сѐ луѓето). Верувам, и еден анархист е способен да си го сака родниот крај, не?
Државите се производ на идеологија, иначе.
А дали фрлањето на напалм врз бегалците не е наци? Дали оние кој го правеле тоа не се сметале за патриоти?Ви кажа професорката по историја како бил фрлан напалм врз бегалците од Граѓанската војна во Грција,ви кажа за балканските војни...за вечната желба на соседите да не докрајчат,ако ви кажала тогаш е објективна а објективноста не е наци.
А дали фрлањето на напалм врз бегалците не е наци? .
Шо знам, ја патриотизмот не го сфаќам како „љубов кон државата“ туку кон земјата (планини, реки, езера, области, со сѐ луѓето). Верувам, и еден анархист е способен да си го сака родниот крај, не?
Државите се производ на идеологија, иначе.
Уште од основно школо се прашував зошто толку ни ја трубат „Македонија“ и како тоа ние треба да ја сакаме. И ја мразев нашата наци учителка по историја, се викаше Македонка,македонски Хитлер, во женско тело. Да, дефинитивно патриотизмот е вродено чувство!
Ви кажа професорката по историја како бил фрлан напалм врз бегалците од Граѓанската војна во Грција,ви кажа за балканските војни...за вечната желба на соседите да не докрајчат,ако ви кажала тогаш е објективна а објективноста не е наци.