Желбата... то ест, потребата од изневерување се раѓа со раѓањето на свесноста за имање сексуален партнер. Тоа значи и обично бакнување на 15 години кога за да бидеш во врска треба да се договориш со партнерот, да се обврзеш.
Значи може да се каже, читер си од раѓање или не си читер.
Познавам луѓе кои не изневеруваат, не го прават тоа, no matter what. Познавам луѓе кои без исклучок го прават, не знам дали тоа се должи на неспособноста емотивно да созреат било кога во животот или едноставно се со таква откачена жичка во главата. Можеби Фројд има некое објаснување од типот, опсесивна потреба за докажување на своето его, манифестирано преку постојана потрага по нов партнер.

Нагаѓам, кој да знае.
Blackout, ризикувај, ќе бидеш повредена. Ако си способна да се носиш со тоа, бујрум. Оној кој изневерува само прашање на време е кога ќе го направи тоа. Ако многу му се допаѓате, подоцна, ако не оставите доволно силен впечаток, можеби уште после првите две недели.
Од друга страна, оние кои не изневеруваат (а за жал никому не му пишува на чело за да се знае) можете да ги ставите на она кујнско механизамче за сецкање варени јајца, да го направите резанки во вид на тркалца, потоа и да го потопите во зејтин, да направите прекрасна салата од него и да го изедете, тој нема да ве изневери.
Но, каде е тука возбудата а?

Секој со своето... :wink: