На 13 јануариј, в 12 часа и 40 минути, на деснија брег до самите води на Вардар,
бе повален не само един палач,
но в тоја велик миг на историческата 1928 година борческија македонски дух
намери нај-в'звишен израз на героична пројава, на себепожертвувателност,
на кристално родолјубие, в делото и предсм'ртните думи на Мара Бунева:
„Аз обичам својата Родина!"
Нема значение, че озверените и обезумели тирани скриха нејните тленни останки,
че днес ние не знаем где е безкр'стнија ј гроб.
Важен бе нејнијат подвиг — тој хв'рли в паника поробителите.
Поклон !