Оцрнување на бившите

[tomislayer]

Не, не ги оцрнуем... нема зашо... не сакам поради тоа шо ми било убаво со неа и сеа да кењам на страна за неа... нема шанси... многу е бедно и се... може некат на пример коа ке седиме неколку 2-3јца другари заедно и си праиме муабет општо за женски и тоа као не ги сваќаме женските да даам некој пример шо напраила дебилно женската ама не да речам курва глупа крава или шо кур знам ја таму...

 

[Сатори]

Вие ги чувате тие работи за себе или зборувате на сите како вашиот/а бивш/а бил идиот, кретен/ка итн?

Да ми се допаѓаше улогата на светица ќе кажев дека немам ништо лошо кажано, но, не ми се допаѓа таа драма, така што, да, знам во афект на лутина да кажувам работи кои што не ги мислам, секако, тоа кога не го правам јавно од провокација, го правам само со своите блиски пријатели кои што сепак знаат дека на крајот кога ќе се смирам кажувам:
„Он е крајно квалитетен и добар човек, џабе јадам гомна.“

Дали ви се случило да чуете муабети од вашиот бивш партнер за вас? Да ве оцрнува, да збори лошо за вас? Како сте изреагирале?

Дали ми се случило?
Јас сум the heartless, promiscuous, cold-blooded bitch!
Како реагирам?

И општо што мислите за тоа намерно оцрнување на бившите партнери пред останатите луѓе?

Кога немаш емоционална потреба од некој, без разлика дали тоа е од телото, присуството или болна огорченост, нема да зборуваш за него.
Што значи кога некој не расчистил, се замара, кога некој оставил зад себе, оди напред.

 

[Срцуфка]

Бившите ги немам оцрнувано, а посебно не пред маса луѓе. Секако, имам протрачарено збор-два за нив со најблиските другарки, у стил, со која се фатил сега, или дека сум го видела пред некој ден со тој-и-тој/таа-и-таа, така нешто. Ама никогаш не ми згрешил некој бивш до тој степен да се огорчам и да зборувам наоколу лошо за него.

Веројатно ако некој излезе многу бесен и повреден од врска, разбирливо е некое време да го оцрнува бившиот, пред најдобриот пријател, додека му трае горчината. Се` друго е невкусно. А има, се среќаваат луѓе што најкоректно излегле од врска и пак лаат наоколу за бившите. Онака, да се најдат во муабет. Крајно лицемерно и ниско.

Не ми се случило да слушнам муабет дека некој бивш зборувал лошо за мене. Ама не значи дека не зборувале, туку дека до мене не допреле таквите муабети. За жал. Баш би било весело да слушнам нешто такво.

 

[Goddess of Chaos]

Еј, види беља.
Многу светци има на темава.
Џафте у Религија!


Јас во случај да ми се испонашал и да ми раскинал гадно, обавезно.
Али има битна разлика.
Не измислувам работи, не не.
Само му давам на светот до знаење каков гнасен ропак е....и се разбира, на крај додавам дека јас го направив човек, ама он некако повеќе сакаше да се валка во калта.

 

[leandra]

Па самата утеха од другарките при раскинување на врска започнува со зборовите дека е вол и дека не те заслужуваНормално дека се вади прљавиот веш на површина ако те повредил,ако не ти тогаш твојте блиски во твое име ќе го осакатат од муабети

 

[Smile=)]

Воглавно не .. со сите сум во супер односи .. освен со последниот што многу ме повреди и испадна идиот .. за него го кажувам само она што го мислам .. признавам дека сум имала најдобро мислење за него ама кога си го покажа вистинското лице го сменив мислењето и го гледам на друг начин...

 

[BiG_kIsS]

Многу често се случува... И најчесто не сакам да ги слушам тие муабети... Ме нервираат... Особено ако ги знам добро и двајцата... И одма реагирам и ги карам тие што зборат И не ми е јасна поентата на зборењето... Што ќе постигне со тоа? Стварно неможам да најдам логичко објаснение...
Сум идела со некој, било крај и тоа е тоа... Што ако зборам лошо? Ќе смени нешто? Па дури и да направил нешто лошо, нешто што не било во ред и ме повредил на било кој начин, можам само да им кажам на блиските, чисто да се испразнам и да ме утешат Сигурно нема да го разгласувам тоа на сите...
Па и да е лош, и да заслужува да го оцрнувам нема да направам тоа... Ако бил таков со мене немора да значи дека со сите ќе биде... И нема зашто да го правам тоа, тие што го знаат нема потреба да им кажувам каков е, а тие што не го знаат ќе си дознаат... Која сум јас да зборам?
Не знам дали ми се случило од причина што не ме интересираат... Ако зборел нека збори... Ај донт кеар... Ако некој сака да знае каква сум нека дојде да ме запознае... Ако слуша по муабети каква сум и верува во тоа, нека му е

 

[Nemiseverue]

Од темите за лажење, м...

Фантастична работа е оцрнувањето на бившиот партнер, без разлика дали си ја оставил ти неа, или таа тебе. Те исполнува со она прекрасно чувство на надмоќ, на контрола на ситуацијата. Те прави Бог на своите емоции и мисли, ја исполнува празнината која таа ти ја создава.

Но кога ќе си легнеш пред спиење, повторно ќе ти текне која е таа, што сте имале и ќе се сеќаваш на убавите моменти. Ќе ја сонуваш како се качува во воз а ти стоиш збунет, иако си бил ти тоа копиле кој ја прекинал врската. Ќе се разбудиш со мисла за неа, и потоа повторно... “Брат, калаштура не видена... али ме боли, ја ја опнав, па сеа она нека се мисли...“ Ах, прекрасно е да се биде бивш. Таа секогаш е крива за се`. :kez:

 

[ada]

Оцрнувам и кога сум повредила и кога ме повредиле (додуше ова второво баш и не се дешавало). И убаво ми е.
Кога знам дека сум испаднала ѓубре, неподносливо би ми било него да го претставувам како невина жртва. Затоа што така би си го изнела сето свое зло пред очи. А, вака ко замаскирувам. Бев идот, садиста...Али он па каков беше никаков. И ада пак е у мир со себе.

Да, всушност се понижуваш сам со тоа што валкаш некој со кого си делел кревет, ама ти расте егото, и по автоматизам чувствуваш задоволство.

Секој кој прекинал некоја врска, како прва реакција го има оцрнувањето. Нешо ко условен рефлекс.
Али некој го признава, некој го крие и лаже.
И тие вторите никогаш нема ни да имаат шанса да се поправат, баш затоа што не си ја согледуваат својата реакција. Sweet denial.

 

[Aceva]

Абе какво црнеење, какво сивеење и слични темни нијанси! Секој што поминал макар и пет минути со мене заслужува орден за издржливост - ако за ништо друго.

 

[Eliza]

Оние кои оцрнуваат бивши партнери воедно самите себе се оцрнуваат.

 

[ada]

Оние кои оцрнуваат бивши партнери воедно самите себе се оцрнуваат.

Да.
И човекот скоро сите нешта кои ги прави, сам на себе си ги прави.
И оние кои изневеуваат сами себе се изневеруваат.
И оние кои пушат цигари, сами себе си штетат.
И човекот повеќето нешта кои ги прави, сам на себе си ги прави.
И...милиони слични примери.
Но, тоа не менува ништо. Продолжуваме тоа да го правиме.
Зошто да се лажеме дека не е така?

 

[Eliza]

Да.
И човекот скоро сите нешта кои ги прави, сам на себе си ги прави.
И оние кои изневеуваат сами себе се изневеруваат.
И оние кои пушат цигари, сами себе си штетат.
И човекот повеќето нешта кои ги прави, сам на себе си ги прави.
И...милиони слични примери.
Но, тоа не менува ништо. Продолжуваме тоа да го правиме.
Зошто да се лажеме дека не е така?

Не,лагата ме помага во овој случај.
Доколку ти сакаш тоа да го сториш,стори го.
Мислиш полесно ке ти биде?!

п.с.никогаш ама баш никогаш не сум оцрнила бивш.

 

[Aceva]

Да.
И човекот скоро сите нешта кои ги прави, сам на себе си ги прави.
И оние кои изневеуваат сами себе се изневеруваат.
И оние кои пушат цигари, сами себе си штетат.
И човекот повеќето нешта кои ги прави, сам на себе си ги прави.
И...милиони слични примери.
Но, тоа не менува ништо. Продолжуваме тоа да го правиме.
Зошто да се лажеме дека не е така?

И кој си збори за себе си збори...
Дозволи дека има луѓе кои си ги ценат бившите партнери - без лажење или самозалажување.

 

[ada]

И кој си збори за себе си збори...
Дозволи дека има луѓе кои си ги ценат бившите партнери - без лажење или самозалажување.

Обично сознанието за вредноста на бившиот партнер, не е присутно баш во моментот кога ќе раскинеме.
Одма се јавуваат механизмите за рационализација и одбрана, кои преку оцрнувањето не штитат од фактот дека не оставиле/сме раскинале.

Да, некои тоа го контролираат и не го експонираат особено. Но, да речат дека никогаш, буквално никогаш не оцрниле бивш партнер, ни во моменти на афект или додека цмиздрат врз рамото на најдобрата пријателка...Е, тоа не ми држи верба.
Освен ако не е во прашање особа која го живее врвот на етичките и морални принципи. Али такви луѓе ипак се бројат на прстите од една рака. И во тој случај збориме за ретки, ако не и непостоечки, исклучоци.