Негување на маалски живот

[city]

Колку сме посветени и го негуваме малскиот живот?

Колку знаеме да се вратиме на старите времиња кога се нагуваше малскиот живот?

Колку знаеме да им се посветиме на пријателите и другарите од детството, од маалото?

Како да ги заживееем малаата во Скопје и Македонија? И како да го унапредиме мааалското дишење на Скопје?


Еве еден цитат на Братислав Димитровски на оваа тема:

„Ги сакам старите добри времиња затоа што тогаш живеевме во класични маала. Маало е град-полис. Во него владее строга, но правична хиерархија. Добиваш пари да купиш цигари со напомена: ?Кога ќе те мислам натаму, ти да си наваму" Ако задоцниш повеќе отколку што тоа може да поднесе вкусот на нарачателот, ти автоматски ја наведнуваш главата и добиваш ?ластик", ?чврга", ?мацола", ?бомбајка"... Но, ако стигнеш на време, имаш добри шанси да ја слушнеш омилената реплика: ?Задржи кусур".

 

[Mussolini]

На мене обично ми викаа: ке плукнам на земјата. додека плунката се исуши ти тука да си

 

[Marjan-MiKi]

Среќа и ја го фатив тоа време, горд сум на тоа.
Мене ми даваа 10 денари и ми викаа иди купи и ја нормално што да купам? И те мава ти вика иди купи и си тргнал и ќе ти каже што.
Или ќе ти даде 20 денари ќе ти рече купи ми тоа и кусур сакам.

 

[Maus]

Маалски живот, посебно уличен факултет му треба на секој да знаеш да се одбраниш од навреда, да навредиш, да тепаш и да бегаш и да бидеш тепан и ред други работи
Но веќе тоа го има се поретко интернет и gaming генерација :S

 

[arakenx]

....тие времиња се далечно минато....денес не знааш кој се ти живее во зграда и кој ти е комшија....а да не збориме за дружење....вртење табла или шах пред зграда и слично....луѓето се преоптеретени со обврски, проблеми и борба за егзистенција така да немаат време за другите...оние со решена егзистенција се со главите во облаци и не сакаат да се мешаат со обичните смртници.....така да малскиот живот ќе остане само носталгија

....малскиот живот замира не само во градовите туку и во селата....се помалку комшиите се собираат на ракија...мезе....друштвени игри.....се повеќе се оддалечуваме едни од други....се дружиме само со далечинскиот управувач...и чекаме да ни кажат дека цените се пак повисоки....или чекаме некој политичар да направи гаф и да му стегнеме сеир...а не сме свесни дека од тој гаф штети трпиме и ние.....

...имаше една епизода на К15 каде што снема струја и комшиите се собраа пред зграда....можеби ако почне ЕВН со рестрикции и исклучување......малскиот живот ќе се возобнови

 

[Dzish]

Ех... ме потсетивте на едни времиња ко имав 6 години...

Се е добро, само сте испуштиле еден дел... најбитниот: од се дружењето со “големите“. Секогаш имаше поделба на големи и мали. Имам трчано по продавници, за шо, за да ме играат во големите. Ама тоа е тоа, такви беа времињата, се знаеше некој ред, почит и хиерархија.

....тие времиња се далечно минато....денес не знааш кој се ти живее во зграда и кој ти е комшија....а да не збориме за дружење....вртење табла или шах пред зграда и слично....луѓето се преоптеретени со обврски, проблеми и борба за егзистенција така да немаат време за другите...оние со решена егзистенција се со главите во облаци и не сакаат да се мешаат со обичните смртници.....така да малскиот живот ќе остане само носталгија

....малскиот живот замира не само во градовите туку и во селата....се помалку комшиите се собираат на ракија...мезе....друштвени игри.....се повеќе се оддалечуваме едни од други....се дружиме само со далечинскиот управувач...и чекаме да ни кажат дека цените се пак повисоки....или чекаме некој политичар да направи гаф и да му стегнеме сеир...а не сме свесни дека од тој гаф штети трпиме и ние.....

Времињата се далечно минато, поради трендот на капитализација... кога беше актуелен маалскиот живот? Во комунизмот, кога сите работеа од 8 до 3, платата на 1-ви доаѓаше редовно, немаше грижа дали јас утре ќе имам работа или не, секој викенд беше слободен и луѓето имаа време и финансии да одвојат на дружење и забава.

Сега се оди кон роботизација и гледање една единствена цел : профит и интерес, а тоа во маалскиот живот го нема.

 

[Инкогнито Original]

Тешко дека ќе го вратиме некако стариот маалски живот. Ја знам као копиљ пред едно 8-9 години низ маалава беше пуно, имаше од 7 до 77 години, од сите вери, националности раси. Ние као мушки сме маале фудбал на маало секој ден, сме си праеле турнирчиња во кој за да учествуваш се откажуеш од водениот сладолед од десет денара и тие пари ги даваш за учество. Особена мотивација ни било коа и девојчињава од маало ќе застаеа позади гол и ќе викаа на секој даен гол. А, незнам дали го осетил чуството на кружење околу зграда кај 6-7 саат попладне пошто пред маало играат големите баскет и ќе те праќаат после секоја партија да пуниш вода од најблиската чешмичка. А, доколку не напуниш се знае само застануеш, „нарачателот“ на водата ти пружа рука и ти бираш од кои прст да јадеш вруќ ластик. Ако си мрчел додека се одвивала казната моеш да јадеш и штафета младости, али кој се заебал еднаш не мрчи друг пут па шо сака нека биде.

Али, тоа време тешко дека ќе се врати пошто сеа глеам сите фуфици со кои до вчера сме играле жмурка и граница денес, а начекаат некој денар без усул го трошат по кафичине, дискотеки и што ти ја знам. Не викам јас дека не треба да се искача, али бар еден ден у недела посвети го надвор ако не пред маало бар ќе си седнеш со фраерчето на клупа у паркче и ќе си споделувате нежности. Пусти се маалава, се ми се чини дека мојава генерација е последната која ја додржи традицијата на играње жмурка место некои онлајн игрици за трошење време, пари и нерви. Јебига такво време дое што дури и сервис коа играме нема боље пар, тоа пред пар години ретко да се десело.

 

[Iskra]

Хах мене никој не ме праќал по продавници ама ми ги крадеа мачињата што си ги чував во подрум
Маалски живот уште има во маливе градови и по селата, бев негов сведок пред скоро време.
Тука во моево маало секому секој е туѓ, никој не те поздравува, никој не те ни погледнува

 

[Apokalipto]

Секојдневие ми е овој маалски живот, и искрено не би можел да замислам живот на подолг период во некое место без ваков начин на живот... да излезеш, дасе поздравиш со сите итн, си има свои предности а и свои маани ова, но повеќе има позитивности отколку негативности, ако се изземе типичната малограѓанштина и континуираното оговарање кое е нешто најнормално во овие средини.

 

[Таруно]

„Еволуцијата“ си го направи тоа што си го направи и повеќе не постои маалски живот. Денес ако на копиљ му речеш оди купи ми нешто, голема е шансата да пиеш нож во грб или евентуално татица да ти дојде па да треба да се расправаш со него. Ми текнува како копиљ еден од „големите“ ми ја зема топката и не ми ја даваше, почнав да викам по татко ми, кој пак излезе на прозор и само ми рече: „Па што лелекаш бе море, оди земи ја сам, не туку ми се лигави тука `ко некое лигле“. Така се челичи дете. Со замирањето на маалскиот живот, замреа и вистинските квалитети кај луѓето, па затоа денес имаме „лимонада“ младина. На времето се знаеше еден е најјак во маало и ако сакаш да го превземеш неговиот „трон“ го предизвикуваш на ферка. Денес не постои фер борба, нема еден на еден, освен на телевизија. Денес секој копиљ ти носи нож или пиштол, се билда ко говедо и се понаша `ко целиот свет да се врти околу него.

Ебати „еволуцијата“.

 

[Lurtz]

Маалскиот живот постои, со намалено времетраење (кабелски, интернет, компјутери...), но постои барем во населби како Бутел, Чаир...Некои населби забележувам као се "цивилизирани" или не знам како да ги окарактеризирам (западњачки модел) па го немаат тој меѓукомшиски однос/блискост.
Маалски живот-дефинитивно е добро. Кога ќе тргнеш наутро да пазариш, додека стигнеш дома (ради муабети, поздравување...) ќе те фати ручек. Што е најбитно си заборавил од зборење да купиш тоа што треба Или пак во било кое време да излезеш на улица, ќе начекаш сосед со кој ќе си помуабетиш. Стварно ептен фина работа у сивилово.

 

[beneamata]

Маалскиот живот постои, со намалено времетраење (кабелски, интернет, компјутери...), но постои барем во населби како Бутел, Чаир...Некои населби забележувам као се "цивилизирани" или не знам како да ги окарактеризирам (западњачки модел) па го немаат тој меѓукомшиски однос/блискост.
Маалски живот-дефинитивно е добро. Кога ќе тргнеш наутро да пазариш, додека стигнеш дома (ради муабети, поздравување...) ќе те фати ручек. Што е најбитно си заборавил од зборење да купиш тоа што треба Или пак во било кое време да излезеш на улица, ќе начекаш сосед со кој ќе си помуабетиш. Стварно ептен фина работа у сивилово.

Да, ама помеѓу постарите генерации...
Кога играме фудбал, има од 16 до 66 години, скоро секој ден играме табла, за муабети да не зборам...
Али муабетот е за овие сега генерации што идат....

 

[Lurtz]

Да, ама помеѓу постарите генерации...
Кога играме фудбал, има од 16 до 66 години, скоро секој ден играме табла, за муабети да не зборам...
Али муабетот е за овие сега генерации што идат....

Е да, основците се поповлечени, поинакви од другите повозрасни. Као да ги фаќа прозападниот дух
Но према другите држави сеуште се држиме...барем тоа што го разбрав од една пријателка како живеат у Данска...живот за млад човек таму е језив, никаков.

 

[^Exotic^]

Ех, колку само ми недостасува маалскиот живот. Старите времиња кога цел ден се поминуваше со децата од комшиите, цел ден играње, скитање, купување пиво и цигари Во маалото кај баба ми ми беше најубаво да го поминувам времето, беше онака баш класично маало. Еден куп деца, речиси еднаков број машки и женски. Машките поделени на мали и големи. Ние тогаш "малите" игравме фудбал од 4 кога малце ќе заладеше до 6, а од 6 големите не бркаа зашто им се можеше Се сеќавам и кога тие беа власта во маалото, пример ќе му појдеме на маалскиот продавач на лубеници кој продаваше од трактор, а патем беше од Струмица и ќе му речевме, чичко големите не пратија по лубеници. И ќе ни дадеше по неколку гратис Ех времиња...моментално сум во Австралија и овде нема ни м од маалски живот. Тоа нешто умрело веројатно пред 80 години овде. Секој тера по свој пат, сите се преокупирани со своите обврски...не знам кој живее ни една куќа подолу од мене. Жално е што и во Македонија доаѓа такво време. Во маалото кај баба ми, моите другари се големите, а малите се дружат строго на интернет. Заебани генерации доаѓаат после нас народе

 

[Setsuko]

Додека растев околу мене имаше еден куп деца и секој ден бевме на улица, игравме кошарка најчесто, некогаш и фудбал и машки и женски. Се тепавме, се радувавме, скокавме... Возрасните се мешаа само кога нечие дете ќе си одеше дома расплакано и натепано и настануваше хаос, а меѓусебно никогаш не се дружеле нешто особено. И сега е истата ситуација, малите се собираат и знаат да поиграат жмурка, да се бркаат со топка и да пробаат да се покажат пред „големите“. Знам да се занесам некогаш додека ги гледам како играат. Имаат компјутери, фејсбук и сајбер игри, ама сепак поинтересно им е надвор кога ќе се соберат сите и баш ми е мило што со новите генерации не згаснаа игрите што ние ги практикувавме.

Некој погоре го спомна скечот на К-15.