spooky напиша:
Кога ми раскина првата девојка (првата посериозна), добив тродневен пролив и повраќање
Може беше од нешто друго, ама тајмингот беше беспрекорен!!
Оттогаш не се депресирам нешто посебно, криво ми е некое време (два-три дена) и ... живот тече даље. Сум ја сакал-сум ја сакал, па што. По жени и автобуси не се трча, нели Никола?
Зависи од девојката. Колку и да сум на став дека за секоја има замена, не е баш така. Прво треба да се земе предвид времето и инвестицијата која ја прави некој за да создаде солидна врска. После и ова подолу.
Прашањето е зошто раскинување, зошто толку експериментирање, каде е крајот, дали го има и дали им треба на луѓето?
Денес да сакаш да си во врска со некоја подолго време ќе те направат ненормален, но баш тој став, уживај додека си млад и нека не ти е гајле, остава последици врз сите нас, особено врз можноста за љубење, можноста за чувствување.
Отрпнуваат луѓето. Ќе се заљубат во еден, друга, 5,60 колку партнери се потребни? После некое време си викаат... ех, голема работа.
Прашање е накаде се развиваат луѓето емоционално? Достапноста на сексуални партнери кои ги има на секој чекор, не го прави ли сексот не толку мистична и посакувана работа, туку го става во долапот заедно со секојдневното одење на работно место, гледање на телевизија, грицкање на семки?