Легијата - живеј го моментот ..да се ффатиме за работа
Се сомневам во се деновиве се осеќам ко предаден уништен навреден а се тоа ќе помине за како карма да се врати кога најмногу ќе несакам карактеристично за ум ко мојот не слагам[ незнам точно како е]ко да сум роден сам маченик ма сосем сам без сомнение ни грам многу души еден храм се бичам творец моите се против мене исти сме под облак темен ама пливам сам до гребен сув нема никој глув јас сум тука добро чув дека мојот народ умира без име и без дух немилосрдно копиле сум кога боли душава и кога некој молам да ме слуша пак а се што тој ззборел ме потсеќа на крајот зошто се е чиста вистина се плашам дека е во право губам љубов а со неа губам мотив листот со ветувања неисполнет под него мојот потпис
Реф:
живееме во свет што изгледа ко пеколен цел живот може за момент да ти биде променет во ова лошо време градот никад не е здодевен каде што секој момент може да биде последен
живееме во свет што изгледа ко пеколен цел живот може за момент да ти биде променет во ова лошо време градот никад не е здодевен каде што секој момент може да биде последен
2 строфа :
предадени очи без солзи со поглед кон небото се осеќам ко да сум тука веќе предолго се е преболно што тоа мораш да го носиш на плеќите незнам како да спречиме за кого ли горат свеќите спокојни се среќните спремни се сега гневните темни се сепак темите болот е пак во вените се борите да смените неправда само зјапате ко да сум чул од дамна истото го баравте добивте својот показал поетот ко куршумот на тронот душманот е сам во умот и дел од кошмарот во животот ко курва полошо го знаеш поводот немој да бидеш кодошот тоа е доволно длабоко да те понесе чувај го споменот на старо место да те донесе од гневото полесен дали си сега повесел кога си безполезен го чекам ветерот далеку да ме однесе
Реф:
живееме во свет што изгледа ко пеколен цел живот може за момент да ти биде променет во ова лошо време градот никад не е здодевен каде што секој момент може да биде последен
живееме во свет што изгледа ко пеколен цел живот може за момент да ти биде променет во ова лошо време градот никад не е здодевен каде што секој момент може да биде последен
Строфа 3 :
ја губам свеста ме мачи совеста со гневот само може планини да поместам кога ќе помислам тогаш ги гледам само лошите нешта надоле влечат ми тежат на плешка брат ко да сум се изневерил себе самиот барам излез изван и никој збор не е правиот опкружени од цивило што продира во нас ко ____ ко жив песок сите опасно тонат заробен од силите на мислите во млад ум [онака ми текна ..поразлично мааалце звучи ама ..не го рабирам]безизлезен од себе создаден на цедило си оставен обиди се да видиш без да гледаш обиди се да осетиш ко свест да немаш биди[или види]сега со секој здив секој стих секој миг биди ко војник без лик мојот мотив е за нив!
реф:
живееме во свет што изгледа ко пеколен цел живот може за момент да ти биде променет во ова лошо време градот никад не е здодевен каде што секој момент може да биде последен
живееме во свет што изгледа ко пеколен цел живот може за момент да ти биде променет во ова лошо време градот никад не е здодевен каде што секој момент може да биде последен
Строфа 4 :
Низ ветерот чекор за легени на есента место што држи со времето чекор звукот ко ретро во срцето метро за добри чувства од светот назад ко детство што има омилена лента во декот се слуша над сто пати на извор сите пораки сега само и сервис слушаш на мп3 ти и катови [или гадови]што трогнати во градско црно прогласив за таленти да останат можеш инаку монаси а мораш ли да заборавиш клечеш пред порази сите потраги завршија со чор сокаци полниш плуќа со џокавци [или чопавци] со фаци ко богати дур не зазори и ____ од мука ти повратиш немаш ни совест отиде се што е човек остана лушпа што носи со себе лош спомен довек понекогаш разговарав со тие ти што ти сакаш но на се што ставаш рака ти минува ко низ магла
готово ..можда имам грешки ..несигурност околу некои зборови ..затоа напишав и друга можна варијанта ...а некаде не напишав ..само празна цртка
Повели Инкогнито:smir: