Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

[ComfortablyNumb]

Секоја година ме праќаат на систематски и до сега ни еднаш не сум го отворил пликото

А треба..

 

[Лаик]

А треба..

Ме заеба сеа а и рака на срце добро ти се наместив опасна стратегија имаш..дремеш во некое темно ќоше каде само очите ти се гледаат кога ќе ги отвориш и чекаш прилика за акција целиот озноен го бришеш челото со влажни марамици..ја пиеш последната капка вода од шишето и кога ќе ти се укаже прилика бамм..

 

[Niccolo]

Се усреќи Охриѓанчево што побара помош у пм...Крвни слики, па дали бил стварно од Охрид, па психијатри, па ист човек од три акаунти му дава различни совети, кај прашав кај си ибав мајката си вика.

 

[1z9u6en]

Се усреќи Охриѓанчево што побара помош у пм...Крвни слики, па дали бил стварно од Охрид, па психијатри, па ист човек од три акаунти му дава различни совети, кај прашав кај си ибав мајката си вика.

Сериозен сум за промена, макар и по цена да би ме пошутирале луѓето.
Само некој интроверт со социјална анксиозност би ме разбрал колку напор и решителност е потребно за едно излегување, но решен сум да одам контра тие мисли и да се излегувам повеќе.

 

[Saladin]

Сериозен сум за промена, макар и по цена да би ме пошутирале луѓето.
Само некој интроверт со социјална анксиозност би ме разбрал колку напор и решителност е потребно за едно излегување, но решен сум да одам контра тие мисли и да се излегувам повеќе.

Ако си сериозен, прочитај го пак мојот пост апропо излегување од зоната на комфорот. Ти си навлезен длабоко во неа, тука лежи целиот проблем.
Кога ќе излезеш од неа, а процесот излегување бара и жртва, ќе дојдеш до точката за барање на партнерка. Твоето самосожалување ќе ти го буста егото до одредено ниво, но никад нема да се осеќаш комплетно, на крај ќе останеш сам со чувство на вина за себе.

 

[lazar31]

Сериозен сум за промена, макар и по цена да би ме пошутирале луѓето.
Само некој интроверт со социјална анксиозност би ме разбрал колку напор и решителност е потребно за едно излегување, но решен сум да одам контра тие мисли и да се излегувам повеќе.

Од тоа малку што го имаш пишано, изгледа кај тебе проблемот е многу поголем од тоа што на прва можеме да го разбереме.
Да почнеме од тоа што ете имаш 31 година а до сега не си имал женска. Повеке од сигурно тоа ти е голема тежина во форма на неискуство која ти создава проблем да се опуштиш и нормално да комуницираш со девојки а верувај тоа ти е и хендикеп за уклопување во друштва. Зошто тоа го мислам? Затоа што на твоите врсници сексот им е одамна превазиѓена тема, го имаат изгустирано веќе до степен да истиот им е банална тема а ти сеуште живееш под притисокот на тоа како ке биди кога ке се случи за прв пат, нешто што требало да го надживееш во средношколски или ете и факултетски денови. Не те познавам, па затоа претставата за тебе ми е како за некои луѓе што ги познавам а што исто како тебе на тие години немаа видено пичка. Тие луѓе беа со крајно ниска самодоверба, комплекси на нижа вредност, некои крајно лоши карактерни црти (пример скржавци, себичњаци...) или со проблеми од типот на многу лош изглед, запоставеност... Затоа најпрво мораш да го најдеш проблемот и да си дадеш искрен одговор за тоа зошто до сега не си имал девојка? Додека не го најдеш и решиш тој проблем, истиот тој проблем ке си стои и нема да си фатиш девојка и во иднина.Сигурно не е тој проблем во студирањето или играњето дота... барај го во нешто друго. Додека го бараш тој проблем, факултативно плати си курва и надмини ја барем таа бариера со сексот а плус ке видиш дека женските не касаат.... Не те тролам, ова го мислам искрено. Не ти требаат ниту психијатри ниту психолози, ниту теретани, ниту библиотеки и планинарски друштва, ниту зумба.... каде и да одиш, тој проблем што го имаш си го носиш со себе па ке го однесеш и на зумба и во теретана и во дискотека.... кога ке го надминеш, т.е кога ке го најдиш и решиш проблемот, ке видиш дека девојки има насекаде, по маркети, бутици, улици, паркови, соседство, работа, кафеани, рестортани.. секаде кај и да се свртиш.

 

[1z9u6en]

Ако си сериозен, прочитај го пак мојот пост апропо излегување од зоната на комфорот. Ти си навлезен длабоко во неа, тука лежи целиот проблем.
Кога ќе излезеш од неа, а процесот излегување бара и жртва, ќе дојдеш до точката за барање на партнерка. Твоето самосожалување ќе ти го буста егото до одредено ниво, но никад нема да се осеќаш комплетно, на крај ќе останеш сам со чувство на вина за себе.

Во право си, комфорт зоната е пуштена на најако. Мислам дека од збор до збор си во право, нема да негирам. Моите излегувања во кафичи/журки можеби можат да се избројат на една рака, и секое искуство ми било збиено, секој околу мене се забавуваа, опуштени, алкохол итн. а јас се осеќав како риба на суво, како да не припаѓав во таа средина. Во диско поготово? Бетер. 2 пати сум бил, 2 пати неубо сум поминал, мислам дека тоа е дел од причината зошто сум залетал во комфорт зоната.
Сумирано, ете сум. (неможев да го најдам оригиналното клипче што сакав да го постирам но поентата е иста)

Од тоа малку што го имаш пишано, изгледа кај тебе проблемот е многу поголем од тоа што на прва можеме да го разбереме.
Да почнеме од тоа што ете имаш 31 година а до сега не си имал женска. Повеке од сигурно тоа ти е голема тежина во форма на неискуство која ти создава проблем да се опуштиш и нормално да комуницираш со девојки а верувај тоа ти е и хендикеп за уклопување во друштва. Зошто тоа го мислам? Затоа што на твоите врсници сексот им е одамна превазиѓена тема, го имаат изгустирано веќе до степен да истиот им е банална тема а ти сеуште живееш под притисокот на тоа како ке биди кога ке се случи за прв пат, нешто што требало да го надживееш во средношколски или ете и факултетски денови. Не те познавам, па затоа претставата за тебе ми е како за некои луѓе што ги познавам а што исто како тебе на тие години немаа видено пичка. Тие луѓе беа со крајно ниска самодоверба, комплекси на нижа вредност, некои крајно лоши карактерни црти (пример скржавци, себичњаци...) или со проблеми од типот на многу лош изглед, запоставеност... Затоа најпрво мораш да го најдеш проблемот и да си дадеш искрен одговор за тоа зошто до сега не си имал девојка? Додека не го најдеш и решиш тој проблем, истиот тој проблем ке си стои и нема да си фатиш девојка и во иднина.Сигурно не е тој проблем во студирањето или играњето дота... барај го во нешто друго. Додека го бараш тој проблем, факултативно плати си курва и надмини ја барем таа бариера со сексот а плус ке видиш дека женските не касаат.... Не те тролам, ова го мислам искрено. Не ти требаат ниту психијатри ниту психолози, ниту теретани, ниту библиотеки и планинарски друштва, ниту зумба.... каде и да одиш, тој проблем што го имаш си го носиш со себе па ке го однесеш и на зумба и во теретана и во дискотека.... кога ке го надминеш, т.е кога ке го најдиш и решиш проблемот, ке видиш дека девојки има насекаде, по маркети, бутици, улици, паркови, соседство, работа, кафеани, рестортани.. секаде кај и да се свртиш.

This is why I'm here (the bold part). Немам проблем со комуницирање со девојки, проблем имам со комуницирање со девојки кога ќе дојде моментот за романтичен интерес. Самодовербата и не ми е баш на високо ниво, ама пак и не се правам безвреден. Исто така не ми е и целта да го пречкртам сексот од некоја си листа, поентата ми е да остварам реална комуникација со нови луѓе како и потенционален романтичен партнер.
Што се однесува до искрениот одговор - стварно не знам. Долго време имав прифатено дека можеби така и е судбината, едноставно не секој во животот е створен да има партнер. Друг интересен факт е пак што не сум асексуален, и кога ќе видам околу мене кој со која е поврзан, ставив прст да се запрашам, еј па што ми е мене. Што се дешава, како, кога, зошто?!

... кога ке го надминеш, т.е кога ке го најдиш и решиш проблемот, ке видиш дека девојки има насекаде, по маркети, бутици, улици, паркови, соседство, работа, кафеани, рестортани.. секаде кај и да се свртиш.

Се надевам и јас на таков исход. Моментално тоа ми е како да замислам боја што не постои, не знам ни што, ни како да комуницирам, прво не знам ни како да пристапам.

TL;DR во еден момент во животот можеби бев примерно дете со светла иднина, со сите 5-ки, што следи правила, прописи, сега сум неиживеан дебил со комплекси.

 

[THE_CHOSEN_ONE]

Батка добар си, луѓето се во глобала срање.
Барај салам луѓе, во основа нема да имаш повеќе од 1 до 2 пријатели во животот. Кога ќе ги најдеш чувај ги.

 

[Niccolo]

Сериозен сум за промена, макар и по цена да би ме пошутирале луѓето.
Само некој интроверт со социјална анксиозност би ме разбрал колку напор и решителност е потребно за едно излегување, но решен сум да одам контра тие мисли и да се излегувам повеќе.

Грешиш од старт со ова „па макар и ме исшутирале луѓето“ ја ќе се сменам.

Некој ако те исшутира, нема што да бараш веќе од таквите. Ќе си имаш достоинство макар не би ебел до крај на животот. Ќе го увидиш тоа сеедно самиот по патот на излезот од интровертноста, и не само за жени туку општо во сите релации меѓучовечки.

Интровертноста не ја бива, тоа си го сфатил, ОК. Нема многу да видиш ако само седиш дома, гејмаш и гледаш филмови, животот бара и социјален аспект, пријатели, жени, валидација, респект и што ти ја знам по што друго се луѓе во потрага. Сега ти си тука.

Заработуваш и тоа може да се чкртне од листа, а ова ти е најбитно. Тука треба да си задоволен зашто знаеш каде живееме.

Понатаму, други луѓе ти рекоа да одиш во теретана за да свртиш муабет со луѓе и што ти ја знам...Не. Погрешно, во теретана одиш да извежбаш за да се осеќаш поздрав и посамоуверен, освен ако немаш амбиција да станеш билдер. Ова дека теретаната е некаков којзнае каков социјален аспект од животот е нова мода, и глупа, зашто не функционира освен ако нејќеш социјален живот по кој си тргнал да ти биде „хехеј брат маме ебавме денес кренавме 200 кг на бенч.“ Ако ти е тоа филмот, ок, ама не ми изгледаш на таков по пишувањево. Не викам да не запознаваш никој во теретана, ама повеќе со пристап „нешто ако улета улета“ одошто да се потпираш на тоа за жени или стекнување другари.

А за жени, другар Охриѓанец си, извади го тоа дрското да не речам сељачкото што го носиш во тебе, звучиш на типично геј другарче што жените ги влечат ко привезок со себе за недај боже па да им бидеш резерва, не биди таков. Ти треба да пристапуваш на жени нон стоп и во моментот каков што си. Немој да чекаш подобри времиња како ајде сега да се набилдам, ај сега да направам пари па после жени, не. Дури и да не успееш ниеднаш, пак ќе пробуваш.

И нема да се поставуваш вака со ова „па макар и ме кренале на клоци.“ Туку ќе и пристапиш на жена еднаш, двапати најмногу, ако те одбие два пати шансите понатаму ти се скоро никакви, тука веќе влагаш во зоната на газење по свое достоинство, кое како што напишав на почеток мора да го имаш без оглед на тоа кој си и што си. Речи си „ам шчо кур сега јас пак на оваја ли ќе и се притресвам хаха“ и терај понатаму. И така не само со жени него и со пријатели. Нема некого да тераш да ти биде другар, ако некој не те мириса терај даље.

Ќе си се поставиш малце како „ја сум овој каков што сум ако не ви се бендисува со здравје“ и нема што понатаму ти да правиш којзнае какви отстапки со цел нечија туѓа валидација, каква и да е.

На крајот од денот и да не успева ништо ќе знаеш дека си пробал, без притоа да се понижуваш и постави си го прашањето - кој кур се па они па ја да им барам валидација? Што се толку вредни? Кој ги ебе. Ова е многу ослободувачки момент кај човек. Себе-доволноста може да е поголем пријател од било кој човек/жена.

Дури мислам дека, тек кога ќе ја достигнеш оваа индиферентност, ќе ти успее во секој социјален аспект. А и да не, види претходен пасус.

 

[1z9u6en]

Грешиш од старт со ова „па макар и ме исшутирале луѓето“ ја ќе се сменам.

Некој ако те исшутира, нема што да бараш веќе од таквите. Ќе си имаш достоинство макар не би ебел до крај на животот. Ќе го увидиш тоа сеедно самиот по патот на излезот од интровертноста, и не само за жени туку општо во сите релации меѓучовечки.

Тоа во контекст на форумов мислев, како дел од членовите што почнаа со тролање, па неверување, па дека сум трол итн. Можеби малку во уникатна ситоација се наоѓам што тешко е да се поверува. Секако дека имам достоинство, не мислев во контекст да бидам чуден и нападен ако бидам одбиен, не.

Теретаната го мислев како плус шанса за социјализирање, како веќе и делумно го правам тоа, не сум забатален 100kg +, одржавам фитнес линија, но како што предлагаат дел од членовите, нереално е да одиш во теретана и да очекуваш дека ќе изградиш пријателство или ќе најдеш женска таму. Шансите се релативно мали но мали шанси > нема шанси.

А за жени, другар Охриѓанец си, извади го тоа дрското да не речам сељачкото што го носиш во тебе, звучиш на типично геј другарче што жените ги влечат ко привезок со себе за недај боже па да им бидеш резерва, не биди таков. Ти треба да пристапуваш на жени нон стоп и во моментот каков што си. Немој да чекаш подобри времиња како ајде сега да се набилдам, ај сега да направам пари па после жени, не. Дури и да не успееш ниеднаш, пак ќе пробуваш.

Епа сега кога спомна, кога ја отворивме пандорината кутија, сум се омаловажувал од ваков аспект. Секогаш во глава сум пристапувал да бидам на одреден стандард како би бил достоинствен само да пријдам на некоја. Финансии, изглед, позадина на личноста (фамилија, друштво)... сето тоа играло улога.
Е сега, дека ќе можам да го истам сељачкото во мене, тоа не верувам искрено, ми делува дека пристапувам во суштина "Кој сум јас, никој не е". Имам почит према секој човек, се додека не ми даде причина да биде обратно.

Иако почетоков беше турбулентен кога го постирав мојот прв пост, неколку од членовите пружија сурово/реално мислење и ви благодарам. Го потикнав мозокот да го разработам повеќе на оваа дилема, и се надевам дека нешто ќе произлезе. Престојниов период ќе се има доста работа на себе, па и доаѓа лето, само времето ќе покаже.

Батка добар си, луѓето се во глобала срање.
Барај салам луѓе, во основа нема да имаш повеќе од 1 до 2 пријатели во животот. Кога ќе ги најдеш чувај ги.

На секој нешто му фали, никој не е перфектен.
Не барам луѓе кој би умирале за мене, генерално зголемен круг на познанства, златна средина.
Некогаш сам е добро да си, но некогаш настапува FOMO (Fear of missing out) чувство, што не секогаш може да се игнорира.

 

[Niccolo]

Епа сега кога спомна, кога ја отворивме пандорината кутија, сум се омаловажувал од ваков аспект. Секогаш во глава сум пристапувал да бидам на одреден стандард како би бил достоинствен само да пријдам на некоја. Финансии, изглед, позадина на личноста (фамилија, друштво)... сето тоа играло улога.
Е сега, дека ќе можам да го истам сељачкото во мене, тоа не верувам искрено, ми делува дека пристапувам во суштина "Кој сум јас, никој не е". Имам почит према секој човек, се додека не ми даде причина да биде обратно.

Тоа ти е и проблем, се стегаш и фин си кај што овие поими не постојат.

И респект се стекнува, не следува, така да не давај секому респект ако не е обострано.

Инаку ризикуваш да ти се смениш 180 степени за туѓа валидација, а ем не ја добиваш, ем си си сменил личен опис (не буквално). Си се намачкал со гомна со твои пари, а ништо ни за возврат. Така да, имај си лимити до каде ќе одиш со тие промени.

 

[Invisible Force]

 

[Лаик]

Сериозен сум за промена, макар и по цена да би ме пошутирале луѓето.
Само некој интроверт со социјална анксиозност би ме разбрал колку напор и решителност е потребно за едно излегување, но решен сум да одам контра тие мисли и да се излегувам повеќе.

Бац како ме нервираат овие етикети или дијагнози или рангирања што и да е смислени од покварени умови..За некои си муштерија,за некои пациент,за некои странка,за некои субјект и никој не те гледа како Човек..

п.с.Некој со закачена диплома или разни признанија на ѕидот кој има работна просторија опремена со фенг шуи срања има право да ме оценува и скенира дали сум нормален човек..А ти кога ќе му фрлиш краток скен од твоја страна унатре во него ѓубриште цела Дрисла ја има соберено во тоа тело..И се поставува прашање кој на кого да помогне..Дали тој на мене или му искочила среќа Господ го погледал и му дал шанса мене да ме прати кој му тропам на врата као пациент а уствари сум лекар..

 

[Ingvar]

Бац како ме нервираат овие етикети или дијагнози или рангирања што и да е смислени од покварени умови..За некои си муштерија,за некои пациент,за некои странка,за некои субјект и никој не те гледа како Човек..

п.с.Некој со закачена диплома или разни признанија на ѕидот кој има работна просторија опремена со фенг шуи срања има право да ме оценува и скенира дали сум нормален човек..А ти кога ќе му фрлиш краток скен од твоја страна унатре во него ѓубриште цела Дрисла ја има соберено во тоа тело..И се поставува прашање кој на кого да помогне..Дали тој на мене или му искочила среќа Господ го погледал и му дал шанса мене да ме прати кој му тропам на врата као пациент а уствари сум лекар..

И јас истото го мислам, не му треба психотерапевт туку му треба механичар. Ако не му мрдне у гаки кога ќе види некој цицкотрес(со извинување до сите) ништо работата.

 

[Niccolo]

И јас истото го мислам, не му треба психотерапевт туку му треба механичар. Ако не му мрдне у гаки кога ќе види некој цицкотрес(со извинување до сите) ништо работата.

Ќе види цицкотрес кај механичар?