Здраво дечки.
Се осмелив да побарам совет затоа што немам каде да се обратам.
Ќе ве замолам без хехенца и мајтапење на моја сметка.
Од мај до пред некој ден се гледав со еден дечко кој не беше ништо посебно, би рекла ниту убав ниту богат но успеав да развијам емоции за него.
Врска на далечина и успевавме да се гледаме барем еднаш во неделата.
По еден месец му падна маската, почна да има некои насилни жички, да пцуи, да има испади, да ме моли за секс без кондом, да менува расположение и слично.
Мене тоа ми пречеше по што се скаравме.
Тој отиде за Германија,
Се смиривме преку повици и пораки, изгледаше дека е променет, пред да се видиме ме покани на одмор при што прифатив.
Но поради сплет на околности дома решив парите да ги инвестирам во домот, затоа што минатата година имавме дома пожар и така.
Како изминуваше времето повеќе, тој се повеќе ме напнуваше, јас се разболев, тој се повеќе инсистираше и ми вршеше притисок за одмор: Ако ме сакаш ќе одиме, никаде не си отишла а реално јас глава не знаев кај ми е.
Притисок до притисок.
А му имав спомнато: Оди со другари, не ме чекај, тој одбиваше.
На крајот пукнав, не знаев кој муабет веќе да му кажам иако ми ја знаеше дома ситуацијата..
Што ме натера не знам, ја прели чашата па бев принудена да го излажам со што воопшто не се гордеам.
Сфати дека се работи за лага при што ме навреди, испљука, блокна и на ироничен начин проба да ме исмее.
Сето ова се случи во среда.
Денес видов не видов, ќе пробам да му се извинам си реков, да му објаснам како стојат работите па да наидеме на компромис, ако не, секој по свој пат.
Ме игнорираше и мене, и другарка ми.
Тешко ми е, затоа што го сакам, воопшто не се гордеам со лагата, преферирам секогаш искреност па што биде биде.
Знам дека заслужувам подобро ама ме изеде вината.
Знам што ќе ме советувате од прилика, ама не можам да се смирам, не можам да функциунирам, знам дека не беше потребно да лажам ама немав излез.
.
