Вака да се пожалам и јас.
Имав многу долга врска 7+ год. која како и многу слични заврши преку ноќ , едноставно излезе дека била чиста навика и одамна изумрена љубов (заедно од 18 год - деца).
За многу брзо време (еден месец) запознав (таа направи да се запознаеме - ја започна работата) прекрасна девојка која на почетокот не ја сватив воопшто сериозно , во исто време и ми требаше и не ме требаше врска - изгледа се претставив како некој шалабајзер слободен после сто години , ама пак таков ми беше периодот.
Се гледавме кратко време се беше ок и перфетктно , после тоа заминав на одмор со другари и кога се вратив се видовме уште неколку пати и тоа беше се .
Таа се повлече , одбиваше средба.
Скоро два месеци се слушавме , чатовавме (нормално само јас ја барав) нормални долги и кратни разговори ама никако не сакаше да се видиме.
Знам дека ме има на лош начин сватено , ама сигурен сум дека не сум тоа јас.
Дали вреди да се обидвам пак , премногу ми е криво што вака излезе и бидеќи таа буди некои чувства кои со години не сум ги осетил. Повеќе ми е криво за неа . одколку врската од предходно
п.с нормално има и други кои се појавуваат ама само таа ми е во мислите.
Прилично сум возрасен и малку ми е глупо да прашувам за совет
A da go prasas so privatna poraka 
