Љубовна депресија

[Saladin]

Прво за темава иако е стара ќе ја пофалам авторката (не дека дудлам туку ваквите теми у везе со љубовта ми се доста омилени)
Е сега за љубовната депресија...
Да. За жал или за среќа беше еден вид на постепено паѓање. Долго како вечност. 6 е*ени години. Секојдневно тонење подлабоко и подлабоко. Заебано чувство. Ама па тоа ме научи да не ја повторувам истата грешка. Паднав, висов како изгледа, сега се чувам. Не викам дека не е можно повторно да западнам, но ги прифатив губитоците и живеам сега со нив. Останаа само спомените да ме потсетуваат на убавите моменти.

 

[The Goddess]

Прво за темава иако е стара ќе ја пофалам авторката (не дека дудлам туку ваквите теми у везе со љубовта ми се доста омилени)
Е сега за љубовната депресија...
Да. За жал или за среќа беше еден вид на постепено паѓање. Долго како вечност. 6 е*ени години. Секојдневно тонење подлабоко и подлабоко. Заебано чувство. Ама па тоа ме научи да не ја повторувам истата грешка. Паднав, висов како изгледа, сега се чувам. Не викам дека не е можно повторно да западнам, но ги прифатив губитоците и живеам сега со нив. Останаа само спомените да ме потсетуваат на убавите моменти.

6 години си бил во љубовна депресија? :raz:

И на крај како успеа да го пребродиш сето тоа или самото од себе ти помина?

 

[Saladin]

6 години си бил во љубовна депресија? :raz:

И на крај како успеа да го пребродиш сето тоа или самото од себе ти помина?

Самото си помина. И не толку брзо. Не преку ноќ. А и се појави една која малку помогна да се забрза процесот,

 

[sunshinebaby]

Депресија ме фатило еднаш во животот и тоа не поради љубов.А за љубов не патам многу.Цела негативна енергија ја трошам.Кога сум раскинувала може првиот ден да заплачам или да бидам негативна ама откако ќе отспијам се будам како нова личност на која ништо лошо не и се случило.

 

[djule]

Па сеа да е депресија не е депресија ама како што кажа Ada депресивно расположење исто така поради невозможна љјубов. И шо си викам ја бев у даун околу една недела ми беше мн. тешко, бев повлечен и сакав да сум си сам ама никоаш не ми дојде мисла да се убијам (имав желба и уште имам да заспијам и да се разбудам крај лчноста). и по некое време почнав со сила да се смејам зашто људиве мн. ме нервираја сомо ми викаја: што ти е? што ти е? Иначем уште ми доаѓаат такви моемнти (како на пр сеа од кој се вратив од школу сум за „нигдеи“) тоа уште си трае ама понекоаш е ублажено. Ми помагаа људиве околу мене ме смеаат и таке.:pos2::pos2:

 

[Clen 7]

...За жал или за среќа беше еден вид на постепено паѓање. Долго како вечност. 6 е*ени години. .

Уффф....јас па сакав да пишувам нешо овде

 

[pametnata]

ljubovna depresija e nesto sto ne postoi(spored mene)
onace mislam deka e samo sostojba na svest i kako gi primame i podnesuvame site tazni ljubovni vesti i slucki...da jas momentalno sum dosta razocarana ama ne veruvam deka e ljubovna depresija

 

[NexuS]

Abe ljubov.Ubavo e dodeka ja ima a koa ke ja snema pocnuva bolnoto.Se osekas kako malo dete so ne mu kupile neso i ti ide da se ubies na pocetok ama koa ke potrae malce ke pocnes da jaknees od bolkata so te unistuva i ke stanes pojak kolku tolku ama ima nekoj so ne go izdrzal toa pa se ubil.Se sibam ne poznavam takvi so se ubile ama da znaete deka e bed.

 

[LADY IN CHAINS]

Моментално сега сум во љубовна депресија,ако можам да ја наречам депресија.
Не е од раскинување,туку причината ми е невозможна љубов.Еве скоро една недела како сум у “чудно стање“,ни самата не можам да се препознаам на моменти,па дури и смешно ми е,бидејќи секогаш викав дека никогаш нема да си дозволам да страдам заради некој друг,никогаш нема да дозволам заради некој друг да ја уништам сликата за себе,ама ете,и тоа се случи.
Не сум до толку да сакам да умрам,сепак си стојам до некаде,не се предавам до толку,сепак имам еден глас кој ми вели да се освестам,дека тоа не сум јас,да не се веам многу,ама па некогаш е многу тешко да го слушам,го игнорирам.

И се обидувам да не седам сама во таквите моменти,(јес да тогаш најмногу сакам да сум сама кога ми е најтешко)меѓутоа се опирам и упорно одам во цивилизацијата,бидејќи отидов ако немам друштво да ми го одвлече вниманието,или да ми помогне на некој начин.

Се пронајдов во напишаното моментално и јас го поминувам истото само што кај мене е мн полоша ситуацијата сакам некој што е невозожен веке три години а сега моментално сум со друг и тешко ми е зашто на другиов му давам лажна надеж се бедирам за едниов се бедирам зашто не сум фер спрема другиот не знам до кога вака:kesa:

 

[The Goddess]

Се пронајдов во напишаното моментално и јас го поминувам истото само што кај мене е мн полоша ситуацијата сакам некој што е невозожен веке три години а сега моментално сум со друг и тешко ми е зашто на другиов му давам лажна надеж се бедирам за едниов се бедирам зашто не сум фер спрема другиот не знам до кога вака:kesa:

А зашто е невозможен?
Иначем јас се пронајдов во твоиве зборови затоа прашувам зашто викаш невозможен?

 

[Drama Queen]

Не ми дошло да умрам зошто премногу го сакам животот за да го завршам заради некој или нешто,а да иначе сум била под депресија а и сум сега моментално.

Некако сфакам дека самата себеси си се трујам со таа љубов...некаква,од некој.Толку чувствувам потреба некој да ме сака,гушка и бацува што тоа ги преминува границите.И колку повеќе мислам на тоа се повеќе се разочарувам од некој личности и полека полека ги снемува...Не сум до толку трагична и опседната,зошто има личности што сакаат тоа да ми го пружат но јас ги гледам со други очи,има личности кои ми привлекуваат внимание но самите си одат по кратко време..само сакам да се најде некој зошто се ме навраќа на нешто старо,ми доаѓа да помислам дека само една врска асална сум имала зошто личноста не се разликувала од мене и се било спонтано и најубаво.Знам дека ќе се случи нешто поубаво само не сум стрплива и не се трудам...

Денес професорот по музичко ми кажа дека сум имала проблеми со самата себе...сум имала пред мене цел и подлога но секогаш сум ја погодувала подлогата и споредните личности а не сум бирала цел кон која ќе се водам.Точно е тоа зошто пребрзо си одат личностите кои ми се драги и за кои мислам дека би можеле да ми бидат љубови.Можеби незнам да проценам кој е за мене,можно е и тоа...само стварно сум збунета.Сега ќе пробам со една цел,и ќе се трудам околу неа.Имам цел и сум среќна и за најмалата ситница од него.Ќе излезам целосно од љубовната депресија кога ќе изреализирам план и кога ќе бидам среќна после толку време...pusi:

 

[Maci4ka]

sum bila vo depresija koga ja izgubiv li4nosta koja ja sakav t.e raskinav so nego poradi toa sto pobitni mu bea izgleda seksot i parite kaj nekoja druga devojka.ne idevme dolgo no sepak go zasakav mnogu.otkako raskinavme me navreduvase,vikase deka ja sum bila taa rasipanata iako ja se praev za nego osven da so ne mu davav toa sto toj sakase.i eve pominaa 7 meseci otkako raskinavme,a 5 meseci veke ne ni zborime seuste mi e tesko no se tesam so toa deka vremeto ke pomine i se ke bide vo red,no sekoj den mi e se potesko i potesko

 

[BiG_kIsS]

Сум паднала во депресија... И тоа не во една.... Ама не биле толку големи, не до толку да сакам да умрам.... А како сум се извлекла? Па секогаш различно, зависи кој е проблемот... Некогаш едно добро плачење, некогаш ми требало време да се смирам да си ги средам мислите... А некогаш и влијанието на поблиските...

 

[FrEaKy GiRL]

Ахххх да...при секое љубовно разочарување сум паѓала во депресија...а верувајте...многу имало... Пред само неколку дена бев и тоа во многу тешка депресија...и мислам дека сеуште не ми е помината... Едноставно тие неколку дена не ми се живееше...не јадев, не спиев, ништо не правев...како полу мртва да бев... И сето тоа...поради него, и поради глупоста моја која ја направив таа вечер... Сега ќе одам на одмор, а знам дека цело време ќе мислам на него...таман јас ќе се вратам он ќе оди и така цел месец нема да го видам...А толку сакам некогаш само очите да ни се сретнат...Секоја вечер сонувам како ме бакнува...дека сум во негова прегратка...ама џабе...некои соништа никогаш не стануваат реалност Сега знам дека цел месец ќе копнеам само да го видам...да го гушнам...да го бакнам...И повторно ме фаќа депресија...ама не депесија како носталгија...туку депресија зашто знам дека тешко некогаш тој ќе биде мој...Убаво викаат некои...Да му прижиш пријателство на некој што е желен за љубов, е исто како на жедниот да му дадеш леб...Ете тоа мене всушност ми се случува... :’(

 

[~~БоЖиЦа~~]

Депресија?Ако под тоа се подразбира еден ден да жалиш по некого,а другиот ден веќе си пронашла друг..Да сум била..А ако не..ништо од бизнисот..Сум ја згрешила темата