Колку им судите на другите?

[Fabullous_178]

Не ги судам другите.Скоро никогаш...пошто некако сум свесен дека тоа е нивен живот и можат да прават што сакаат со него.Едноставно,и без тоа се доволно ограничени од нивниот мозок и од општеството(не дека ја не сум),па уште им фали некој да ги суди и да им кажува дали нивните сопствени одлуки се погрешни...
Исто како шо не сакам да ми прават и мене,секако..

 

[mirkec]

Apsolutno nikogas. Sekogas trgnuvam od toa deka sekoj si ima svoe mislenje. Ponatamu, so tek na vreme sogleduvam koj covek kolku vredi i ne se trudam nesto da izmenam vo negovata percepcija na razmisluvanje. Od iskustvo sum osetil deka - najloso nesto sto moze da mu se sluci na covek e toa da probas da go razubedis za nesto i da mu kazes deka ne e vo pravo. E, togas mu se javuvaat site odbrambeni mehanizmi i taa licnost ke pocne da te ubeduva deka taa e vo pravo. I taka so nedogled.
Ovaka, pusti gosekoj da si go kaze svoeto, a tvoe e da odlucis dali ponatamu ke konverziras so nego ili ne. Dali sum vo pravo ?

 

[Fortune]

Сите кои рекоа дека никогаш не осудувале, лажат
Сите тоа сме го направиле, само кој повеќе кој помалку. А за жал, има луѓе кои цел живот го прават тоа несакајќи да се соочат со своите начини и несакајќи да си признаат дека и тие можеби прават нешто што би било за осуда.
Еве прост пример. Зошто се осудувани проститутките? Затоа што вашиот живот се разликува од нивниот, вашите принципи се поразлични од нивните, вашиот начин на заработка е поинаков од нивниот и сл. Зошто се осудувани? Зошто луѓето пред и да помислат на нивниот живот не си речат „Тоа е нивна работа, тие одлучуваат за себе“. Ама, мора прво да се поплука, за на крај да се рече ова меѓу наводнициве.

Точно дека никој, ама баш никој не е чист како солза и никој од нас нема право да осудува.
Ама најмногу се нервирам кога човек не си ги оценува прво своите постапки и смета дека секогаш она што тој го прави е правилно, а некои други грешат со тоа што прават спротивно од нив. Или секогаш полесно ни е да ги анализираме туѓите постапки? Човек кој прави грешки (а секој прави), кој одлучил да си го живее животот како што тој сака, треба да остави и да не се замара со тоа како другите си го уредиле својот. Никој не е во главата на другиот, никогаш не ги знаеме причините на другите луѓе зошто го живеат животот на тој и тој начин и зошто имаат такви размислувања. Сечие искуство се разликува од искуството на другите и поводот за одредена постапка никогаш не би можел да ни е на другите близок како што му е на самиот „осудуван“.

Значи, човек осудува нечија постапка, размислување, принципи, затоа што драстично се разликуваат од неговиот. А што се добива со осуда? Ништо. Изгубено време кое може да се посвети за работење на себеси.

 

[Koljo_Cornholio]

гледам да избегнувам такви работи,ме нервираат такви луѓе,кои немаат попаметна работа освен да ќењаат за други.прво треба себеси да се преиспитаат што се и какви се пред да зборуваат за други.

 

[vlatkolik]

Дали ако на некого му кажам дека неговите постапки и работи кои ги прави не се во ред и ми сметаат е осудување?!

 

[Fortune]

Дали ако на некого му кажам дека неговите постапки и работи кои ги прави не се во ред и ми сметаат е осудување?!

Според моето сфаќање за осуда, ова твоево не е
Ова во твојов пример за мене е добронамерна критика и е нормално да му укажеш на некој ако нешто ти пречи за да може нормално да функционирате и двајцата кога сте во близина.

Ако ми се обрати и ми го каже она што го мисли, тоа ќе го прифатам како совет, па можеби ќе размислам дали грешам некаде.

Осудата е лицемерие.
Ако некој ме осудува, тоа не ми го кажува директно мене. Најверојатно го прави тоа пред друг човек или други луѓе.
Тоа е моето мислење за осуда. Ако некој мисли поинаку, бујрум со дискусија, па можеби јас грешам во врска со ова.

 

[Slatka mala]

Колку само мразам ваква работа, а ја има во изобилство во мојата околина. Секој знае за секого да пресуди, да си го става носот на места каде што не е неопходен, да каже дали некоја личност правилно постапува и уште милион други работи кои во моментов не ми текнуваат (главоболкава ме уништи :nerv: ).
Само тоа да се знаело, се мешаат во сечиј живот, како да на некој му треба тој нивен излишен коментар. Вријам од нервоза од самата помисла на такви луѓе, а кога ќе ми текне колку ги има
Како што јас не се мешам на никого во животот и не ме интересира кој што прави, не сакам и на мене тоа да ми го прават, но јбг не сме сите исти.

 

[mirkec]

Osudata e sudir na mislenja.
Ti imas svoe - toj/taa svoe razmisluvanje.
Znaci, sekoe ubeduvanje e "mlatenje prazna slama" ako se najdat dvajca sogovornici na priblizno isto intelektualno nivo.
Znaci sepak ostanuva ona moeno: Sekoja inicijativa da go razubedis drugiot e greska, bidejki i toj go razmisluva istoto.
Neli ?

 

[vlatkolik]

Дали ако на некого му кажам дека неговите постапки и работи кои ги прави не се во ред и ми сметаат е осудување?!

Според моето сфаќање за осуда, ова твоево не е
Ова во твојов пример за мене е добронамерна критика и е нормално да му укажеш на некој ако нешто ти пречи за да може нормално да функционирате и двајцата кога сте во близина.

Ако ми се обрати и ми го каже она што го мисли, тоа ќе го прифатам како совет, па можеби ќе размислам дали грешам некаде.

Осудата е лицемерие.
Ако некој ме осудува, тоа не ми го кажува директно мене. Најверојатно го прави тоа пред друг човек или други луѓе.
Тоа е моето мислење за осуда. Ако некој мисли поинаку, бујрум со дискусија, па можеби јас грешам во врска со ова.

сега ми е полесно
а неможам да кажам дека никогаш не сум осудил некого,и нема човек што не осудил,али гледам тоа да го избегнам а и не ни сакам некој да ми се меша,ако има нешто слободно у фаца „чиста сметка-долга љубов“

 

[Рамада]

Според моето сфаќање за осуда, ова твоево не е
Ова во твојов пример за мене е добронамерна критика и е нормално да му укажеш на некој ако нешто ти пречи за да може нормално да функционирате и двајцата кога сте во близина.

Ако ми се обрати и ми го каже она што го мисли, тоа ќе го прифатам како совет, па можеби ќе размислам дали грешам некаде.

Осудата е лицемерие.
Ако некој ме осудува, тоа не ми го кажува директно мене. Најверојатно го прави тоа пред друг човек или други луѓе.
Тоа е моето мислење за осуда. Ако некој мисли поинаку, бујрум со дискусија, па можеби јас грешам во врска со ова.

Потполно се согласувам со Фортуне.
Значи едно е да осудиш ,друго е да дадеш критика.
Лично не сум осудила никој,апсолутно не поднесувам такви луѓе ...
Кај нас сеуште важи онаа поговорка:-Свој леб јаде ,туѓо гајле бере!
Жалам што е така....

 

[Narkos]

сите на сите им судат, колку-толку. и јас некогаш, ама избегнувам колку шо можам и не ни отварам уста ако зборуваат такво нешо околу мене. ме нервираат

 

[Vanish]

Знам да кажам дека нешто не е у ред,или дека не ми се допаѓа,ама некого да гледам попреку зошто напраил нешто во НЕГОВИОТ живот??? Не ни паѓа на памет. По природа сакам да знам се за секој што го познавам,но не се замарам со морални осуди за тоа што прават луѓето,нека прават што сакаат,само и они нека не ми се мешаат на мене.

 

[Crazy in Love]

Лесно е да се осуди и да се збори,ама треба прво да бидеш во кожата на таа личност или пак да пројдеш низ истото,за да можеш да збориш.

 

[Дивајн]

Не судам на другите, судам на одредени постапки нивни. Значи не плукам по некого само за нешто што направил, а мене не ми се допаѓа, туку на одредена работа или чекор знам да искритикувам, иако и тоа баш не го правам на некој лош начин и постојано. Не се гледам за нешто повеќе од било кого, за да седнам и му трубам што и како згрешил, не смеел така итн. Ќе си помислам во себе дека е грешно, можеби и ќе кажам некогаш и на тоа останува.
Природна работа кој секој ја прави помалку или повеќе.

 

[black pearl]

ja se pridrzuvam do edno "ne baraj slamka vo oko na nekogo,mozebi toj gleda greda vo tvoeto"