Извршена прва трансплантација на раце

  • Креатор на темата Креатор на темата Мистичен
  • Време на започнување Време на започнување

Мистичен

Човек
Член од
23 јануари 2005
Мислења
13.578
Поени од реакции
1.100
Веб-сајт
www.kajgana.com
Два тима хирурзи специјализирани за трансплантација, успешно ја завршија 15 часовната операција на телото на еден несреќен земјоделец, спојувајќи му пар раце. Ова е прва операција од ваков вид.

Повеќе
 
Два тима хирурзи специјализирани за трансплантација, успешно ја завршија 15 часовната операција на телото на еден несреќен земјоделец, спојувајќи му пар раце. Ова е прва операција од ваков вид.

Повеќе
Интересно, се надевам дека ќе биде успешно, тоа ќе значи и нов чекор понапред кон развој на трансплантациите.
 
Хм..ова би било операција на не-витален орган..медицински огромен потфат..етички...незнам..посебно кога се зборува за делови од тело кои дел од нашиот идентитет..а сепак се нечиј туѓи и ќе ги гледаш цел живот...
 
Хм..ова би било операција на не-витален орган..медицински огромен потфат..етички...незнам..посебно кога се зборува за делови од тело кои дел од нашиот идентитет..а сепак се нечиј туѓи и ќе ги гледаш цел живот...
А па воопшто да ги немаш да не е поарно?
 
А па воопшто да ги немаш да не е поарно?
Па не е баш така лесно како со органи кои не ги гледаш...Сепак да носиш нечиј пар раце е потешко отколку да ги немаш...Знаеш ли која трерапија(психолошка) следи со една таква трансплантација..прашај го Clint Hallam човекот побарал да му ја ампутират веќе трансплантираната рака..
 
Операцијата беше на 26.Јули на универзитетската клиника (може небитно ама се наоѓа на 5мин од мене, и воедно таму и ми се одвиваат студиите). Тимот се состоеше од 40луѓе, воден од PD Dr. Christoph Höhnke (одговорен за трансплантација) и Prof. Edgar Biemer (шефот на пластична хирургија). Се работи за прва ваква операција бидејќи се трансплантирани целосни раце. Сторијата е следнава:

Пред неколку години на 54годишниот земјоделец при работна несреќа дошло до комплетно оделување на горните екстремитети. Подготовките за ваков вид на операција се долгогодишни бидејќи мора да се утврди дали пациентот е психички и пред се физички способен да издржи операција од ваков голем опсег.
На 25.јули во 22ч е моментот кога 5тима во две различни операциони сали ја започнуваат интервенцијата (два хируршки тима за спендерот, и три хируршки тима кои го подготвуваат пациентот за трансплантацијата). При операцијата вложуваат невиден труд да рацете од спендерот се идентично и егзактно остранети на тие места и висина како што се потребни за пациентот. Се врши невероватно комлицирана интервенција која се состои од спојување на коските со специјална плоча, потоа на крвните садови по пат на 3венен бајпас, бојата на кожата повторно станува розева и не доаѓа до потекување на ткивото што е многу добар знак.Потоа се спојува мускулното ткиво и лигаментите а откако тоа е завршено и самите нерви (сите 4 нерви на рацете успешно се поврзани).Тука веќе стапува тимот за пластична хирургија кој ги затвара раните со цел естетски резултат и ставаат миновен фиксатер ектерне за поголема стабилизација на коските.

Првите денови постоперативно се поминати оптимално, се пази невидено да не дојде до реакција на отфрлање.Покрај профилакса со антибиотици, имуна терапија итн одма се започнува со физиотерапија за да не дојде до дегенерација на мускулното ткиво.
Епа тоа, инаку тие денови на факс беше исклучително забавно, поред милион студенти што чекаат да полагаат имаше уште ист толкав број на новинари, па затоа и операцијата се одвиваше ноќе, а и затоа пациентот е на затворено оделение.
 
А па воопшто да ги немаш да не е поарно?

Апокалипто треба да сразбереш дека различни луѓе различно ги перцепираатр работите, имаат различни морални норми, па така за некои како маркус морално е пооправдано да се оптеретува општеството со инвалид за сметка на чистата совест дека нема истиот да ги гледа деловите од телото донирани од друг (а ако не ги гледа никому ништо, тогаш нема да има грижа на совест).
Исто како во темата за абортус, за некои морално пооправдано е да абортираш и со тоа да убиеш млад и здрав фетус отколку да се роди детето и да живее евентуално во посиромашни услови (истовремено и мајката).
За мене овие се дволични начини на размислувања, ама за некој не се, се е тоа работа на различни етики.
 
Па не е баш така лесно како со органи кои не ги гледаш...Сепак да носиш нечиј пар раце е потешко отколку да ги немаш...Знаеш ли која трерапија(психолошка) следи со една таква трансплантација..прашај го Clint Hallam човекот побарал да му ја ампутират веќе трансплантираната рака..

А не ли е истотака невиден психички напор, доаѓа многу често и до тешки психички растројства (пред се психотични депресии) кога некој ќе остане инвалид како пример горенаведениот земјоделец?
А тоа што го пиша ти, дека после цел живот ќе ги гледа рацете како туѓи, токму ради тоа преоперативните подготовки траат години, ради психички евалуации, терапии итн итн за да се утврди токму тоа, дали пациентот е во состојба психички да претрпи таква операција и пред се резултатот после истата.
 
Апокалипто треба да сразбереш дека различни луѓе различно ги перцепираатр работите, имаат различни морални норми, па така за некои како маркус морално е пооправдано да се оптеретува општеството со инвалид за сметка на чистата совест дека нема истиот да ги гледа деловите од телото донирани од друг (а ако не ги гледа никому ништо, тогаш нема да има грижа на совест).
Исто како во темата за абортус, за некои морално пооправдано е да абортираш и со тоа да убиеш млад и здрав фетус отколку да се роди детето и да живее евентуално во посиромашни услови (истовремено и мајката).
За мене овие се дволични начини на размислувања, ама за некој не се, се е тоа работа на различни етики.
Јас никаде не спомнав дека не ја оправдувам трансплантацијата.. етиката ја спомнав од страна на пациентиот...и неговата "храброст" да се носи со тоа...јас немам проблем со тоа...во ова општество Франкештајн од дамна е "домаќин"
Абортусот е друга приказна...
 
Повеќе вакви операции имаат правено и претходно. Од пред 1 год. гледав на Discovery, на некои луѓе што изгубиле по некоја рака или нога, им спојуваат (пресадуваат) раце/нозе од некој штотуку умрен човек.
Лошите страни беа што кај некои, телото по одредено време почнува да го отфрла за него непознатото тело.
 
Повеќе вакви операции имаат правено и претходно. Од пред 1 год. гледав на Discovery, на некои луѓе што изгубиле по некоја рака или нога, им спојуваат (пресадуваат) раце/нозе од некој штотуку умрен човек.
Лошите страни беа што кај некои, телото по одредено време почнува да го отфрла за него непознатото тело.

Таа лоша реакција може да ја има при трансплантација на било кој орган, а не само на екстремитети, меѓутоа со адекватна имуна терапија и испитување на компатибилноста на донорот со пациентот се намалува ризикот за истата реакција исклучително многу. Инаку да се имаат вршено претходно такви операции ама само на дланка, или стапало итн а не на целосни екстремитети.
 
Таа лоша реакција може да ја има при трансплантација на било кој орган, а не само на екстремитети, меѓутоа со адекватна имуна терапија и испитување на компатибилноста на донорот со пациентот се намалува ризикот за истата реакција исклучително многу. Инаку да се имаат вршено претходно такви операции ама само на дланка, или стапало итн а не на целосни екстремитети.
Eпа редно беше да се почне.

Маркус, сепак сум да му се помогне на човекот доколку самиот изрази воља да има раце и сам да се грижи (колку-толку) за себе.
 
ко што прочитав во Вест, треба да поминат околу 2 години за човекот да може да ги движи рацете без помош...
а Нострадамус рекол дека до 203х луѓето ќе можат да ги трансплантираат сите органи, вклучувајки го и мозокот....
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom