Философијата на животот

[mRnO]

Aj dzitni malce ako gi imas mnogu....

 

[PuMbA]

никако не си го замислувам каков ќе ми биде таков нека остане зашто јас си го креирам мојот живот а не некој како што вика како било напишано така и ќе биде тоа ми е жива глупост

 

[Mac))]

Како круг по кој одиме 80-120 години(зависи кој-како) и никогаш не го комплетираме

 

[Скулгрл]

Обичен циклус во кој ја трошиме енергијата која ни ја дала природата.Кога ќе ја потрошиме-смрт.

 

[Дивајн]

Прибидејќи темава беше поставена без никаков вовед и посебна насока на муабет, ја споив со оваа во Философија ... продолжете тука.

 

[Setsuko]

Како бескрајна патека со многу пречки која никогаш не успеваме целосно да ја изодиме, на крај кога ќе се измориме, умираме.

 

[^Poor Knight]

A zosto mislis deka ne ja izoduvame celosno? Mozda zivotot kako individualna pateka kaj sekogo e razlicno dolga, pa taka samo ni se cini deka ne sme ja izodile a ustvari smrtta znaci deka sme ja ispolnile celta na naseto doagjanje na ovoj svet. Mada za ova da ima smisla pretpostavuvam deka prvo bi trebalo da veruvame vo sudbina...

 

[MSV]

Јас живеам оти многу ми е страф да умрам......

 

[Gaea]

Zaivotot e podarok, koj nie so svoite ,ali i nedorazvieni mozochinja nikogash nema da go svatime. Chovekot znachi zhed po znaenje i priznanija i vo toa se sostoi zhivotot na povekjeminata. Zhivotot znachi izbor. Chovekot e loboden od negovoto ragjanje pa se do negovata vechnost. Ochite se nameneti za gledannje mozokot za doznavanje. Zhivotot minuva kako brza reka, sekoj misli na denot bel, srekjnata idnona vezden se cheka i taka minuva zhivotot cel. A.P.Jovanov.

 

[Toreador]

Немам време за пишување на долгиот пост што го планирав, затоа ќего кажам само ова сеа за сеа.

Раѓањето е привилегија, живеењето е право, смртта е должност.

 

[Toreador]

Мене барем не ми е ставен Магнето како аватар. Џаба д Хат ми е одвратен лик. Види, пеер, не сум хард кор фан на Стар Варс, чисто информативно.

А инаку....зарем не е така?

Не се разбирам многу во таа сфера, но самиот фетус е у ствари паразит кој се храни ОД мајката и може секој момент да ја уништи. Сите знаеме дека пораѓањето е многу тежок процес и има огромни ризици и на двете страни.

Сите имаме непобитно право за живот/постоење, никој не може да ти го скрати тоа право. Ако некој го направи тоа, тој прави грев со тоа што го уништува балансот на природата и ги осквернува животот и смртта.

Сите мора да умреме (од природна смрт ако не од друго). Тоа е факт. Ние како луѓе, во сегашното евулуционо поглавје, не смееме да си дозволиме вечен живот, го нарушуваме деликатниот баланс на универзумот.

 

[606]

Сите мора да умреме (од природна смрт ако не од друго). Тоа е факт. Ние како луѓе, во сегашното евулуционо поглавје, не смееме да си дозволиме вечен живот, го нарушуваме деликатниот баланс на универзумот.

Правилото е дека нема правило. Ние сме премногу мала и кршлива појава на овој свет за да си дозволуваме да му се закануваме на универзумот. Нашиот „вечен живот“ ни од далеку нема да го сруши „деликатниот баланс на универзумот“. Да, може да го наруши но....дали нарушен значи добро или лошо? Ако е добро за кого е добро ако е лошо за кого е лошо? Животот не е феномен карактеристичен само за човекот. Нечиј крај, значи нечиј почеток. Тоа е многу често во природата.

 

[Toreador]

Правилото е дека нема правило. Ние сме премногу мала и кршлива појава на овој свет за да си дозволуваме да му се закануваме на универзумот. Нашиот „вечен живот“ ни од далеку нема да го сруши „деликатниот баланс на универзумот“. Да, може да го наруши но....дали нарушен значи добро или лошо? Ако е добро за кого е добро ако е лошо за кого е лошо? Животот не е феномен карактеристичен само за човекот. Нечиј крај, значи нечиј почеток. Тоа е многу често во природата.

Да, но ние тоа не можеме да го прифатиме. 90% од луѓето се плашат од смртта, и се себични. Ме мрзи сега да објаснувам како, се приклучив само за кратко. Само ќе речам, дека само божественото е вечно. Се друго има крај. Дури и по нашата смрт, ќе дојде нова нација, нова раса, нов почеток, но како што реков, ние толку се плашиме од тоа, што единствено само си го забрзуваме патот кон пропастот.

 

[Sith_Lord]

[FONT=Courier New, Courier, mono]Tamna je noc
Nebo tmurno i sumorno
Nigde zvezde ni meseca
Ja se osecam umorno
Tamna je noc
Ljudi uzivaju u nadi
Da ce sve biti bolje
Da nece crknuti od gladi
Svi cekamo
Neke malo bolje dane
Tamna je noc
Zora nikako da svane
Tamna je noc
Mi malaksali i bledi
Pitamo se
Kolko li ovaj zivot vredi
Tamna je noc
Ne vidi se prst pred okom
Zavrsicemo svi
U mraku uzasno dubokom
Tamna je noc
Sve je suvise mracno
Vodimo se ko nestali
To je, nazalost, tacno
Tamna je noc
Sve je propalo davno
Uz nesto malo ponosa
Mi izumiremo slavno[/FONT]
​

 

[Tender Girl]

da...mnogu pati sum se zaprasuvala i seuste se prasuvam: sto pravime ovde na planetata Zemja...koi sme nie...i site tie filozofski prasanja i sekogas ostanuvam taka zamislena isto kako sega :wink: i na krajot, posto ne sum golem filosof..si velam: postoime na ovaa Zemja za da ziveeme i da bideme srekjni bez razlika dali sme bogati, siromasni...ziveeme za da se sakame i da si pomagame site zaedno eden na drug vo ostvaruvanjeto na nasite sonista...:wink: