Хоуп
ümid edirəm
- Член од
- 13 април 2012
- Мислења
- 2.430
- Поени од реакции
- 9.340
Следно е wot па јас, така @Zlatikevichius? Да барам филм.
FILM CLUB (КРУГ 5) (197. Perfect Blue: 22.04-05.05.2024)
- Креатор на темата Zlatikevichius
- Време на започнување
wot
њ
- Член од
- 20 мај 2008
- Мислења
- 19.505
- Поени од реакции
- 33.665
Aj jaс ќе ви скршам филм... не ми се допадна, скоро воопшто.
Малку време да се поврзеш со ликови, а тоа ми е скоро најбитно, понашајот, посебно у романсите, барам the real thing да ми прикажат.
Body хуморот воопшто не ми легна, ко бени хил скеч, онака ми беше ретардирано дури.
Не само што не ме расположи, туку и ме нервираше. Ништо не ми се допадна од филмот, за жал.
Единствен плус е што го задржа интересниот круг, не сме имале нем филм, така да само палец горе за различноста.
Лани мислам дека последен пат гледав нем, Safety Last! Препорака! Aко уште ви се гледа вакви дур сте у мууд.
2/5 или 4/10. Какогод.
Инаку се надевам Злате нема да се лути што ден порано ви го презентирам, ама следните два не сум дома па сеа имам време.
Ме мрзеше да ви барам некој чуден, вотовски филм овојпат, па отидов рандом и најмалку гледан.
Со посакуван сајдефект да ни се врати Грандејуве.
Ikiru на Kurosawa
Нема да го рецензирам, само ќе кажам - многу убав филм.
И безразлика на колку И колку ќе ви се допадне, мислам дека секој треба да го има изгледано.
Ете, досаден сум ко лектира у лето за 5то одделение.
Малку време да се поврзеш со ликови, а тоа ми е скоро најбитно, понашајот, посебно у романсите, барам the real thing да ми прикажат.
Body хуморот воопшто не ми легна, ко бени хил скеч, онака ми беше ретардирано дури.
Не само што не ме расположи, туку и ме нервираше. Ништо не ми се допадна од филмот, за жал.
Единствен плус е што го задржа интересниот круг, не сме имале нем филм, така да само палец горе за различноста.
Лани мислам дека последен пат гледав нем, Safety Last! Препорака! Aко уште ви се гледа вакви дур сте у мууд.
2/5 или 4/10. Какогод.
Инаку се надевам Злате нема да се лути што ден порано ви го презентирам, ама следните два не сум дома па сеа имам време.
Ме мрзеше да ви барам некој чуден, вотовски филм овојпат, па отидов рандом и најмалку гледан.
Со посакуван сајдефект да ни се врати Грандејуве.
Ikiru на Kurosawa
Нема да го рецензирам, само ќе кажам - многу убав филм.
И безразлика на колку И колку ќе ви се допадне, мислам дека секој треба да го има изгледано.
Ете, досаден сум ко лектира у лето за 5то одделение.
- Член од
- 17 октомври 2011
- Мислења
- 13.796
- Поени од реакции
- 33.612
Corvus
Latrodectus
- Член од
- 24 јануари 2011
- Мислења
- 4.004
- Поени од реакции
- 15.329
Што му е на овој вот, јас обожавам лектири, и него го обожавам ама да се вратам на филмот...
Јас, како вечити контраст на гореспоменатиот always and forever, ќе го пофалам City Lights.
Иако на почетокот бев скептична за тоа колку ќе ми биде смешен, зашто е нем, ама luckily for me па, сакам предизвици и доста сцени ми беа смешни и филмот генерално ми беше забавен и се испостави дека е многу добар, не знам вотка што кажува за Бени Хил, не ми беше ич ретардиран хуморот, се изнасмеав кога се давеа со тој каменот, па 2 саати им требаше да се качат, а скали на 2 метра од нив, или сцената со свирчето скроз јака, just for the record најретардиран хумор ми е оној на The Three Stooges.
Друго што сакам да потенцирам што многу ми се свиѓаше беше музиката, баш беше catchy и убаво ја доловувааше атмосферата.
Тоа, за коешто уште не знам што мислам е крајот. Иницијално, не ми се свиѓаше и како да беше недовршен, не дека немаше расплет или нешто слично, туку ми фалеше чувството на финиш откако заврши филмот. Иако тоа, најверојатно со време и ќе избледи и нема да има многу улога во долгорочната импресија.
For better or for worse, од мене 7/10
Јас, како вечити контраст на гореспоменатиот always and forever, ќе го пофалам City Lights.
Иако на почетокот бев скептична за тоа колку ќе ми биде смешен, зашто е нем, ама luckily for me па, сакам предизвици и доста сцени ми беа смешни и филмот генерално ми беше забавен и се испостави дека е многу добар, не знам вотка што кажува за Бени Хил, не ми беше ич ретардиран хуморот, се изнасмеав кога се давеа со тој каменот, па 2 саати им требаше да се качат, а скали на 2 метра од нив, или сцената со свирчето скроз јака, just for the record најретардиран хумор ми е оној на The Three Stooges.
Друго што сакам да потенцирам што многу ми се свиѓаше беше музиката, баш беше catchy и убаво ја доловувааше атмосферата.
Тоа, за коешто уште не знам што мислам е крајот. Иницијално, не ми се свиѓаше и како да беше недовршен, не дека немаше расплет или нешто слично, туку ми фалеше чувството на финиш откако заврши филмот. Иако тоа, најверојатно со време и ќе избледи и нема да има многу улога во долгорочната импресија.
For better or for worse, од мене 7/10
Anon
/b/ House /b/
- Член од
- 13 декември 2007
- Мислења
- 16.700
- Поени од реакции
- 27.627
Пред 15-тина години, кога влегував кај дедо ми в соба, најчесто на телевизорот имаше една од следниве 3 работи: телетекст, тенис (Федерер) и едно смешно мало човече ко пингвин. Ова мало човече на дедо ми му предизвикуваше огромна смеа. Мене ми беше досаден, за разлика од Мистер Бин кој го сметав за далеку посмешен.
ЧарлО (како што го викаше дедо ми) Чаплин, човек - кловн или човек - гениј?
Зависи од тоа кој колку гледал и слушал од нештата што он ги направил.
City Lights ми е прв филм од него, и освен што понекогаш сум го гледал на телевизија ко мал, и говорот од The Great Dictator (еден од најдобрите говори, ever), не знам ништо повеќе.
А да, и еден од најверните другари често ми го спомнува ко гениј, така што и мене ми е всадено да го сметам за гениј.
Филмот е од пред скоро 90 факинг години, и со оглед на жанрот и стилот, во денешно време не може да очекуваме многу.
Ми почна ептен смешно, затоа што Чарли си е сам по себе смешна појава. Одењето, облеката, шеширот, бркот, и бастунот го прават Чарли, секако. Но знае неверојатно добро да направи одредени гримаси, во вистински момент, за да го видиш во него она натпросечното. Не само за фацијални експресии, значи она што наликува на мал небитен детаљ, го прави гениј. Тоа може убаво да се забележи на една почетните сцени каде што цело време мислиме дека ќе падне во тоа што се отвора од тротоарот долу.
Некои сцени ми беа и досадни, секако, да не речам тапа. А имаше моменти и на кои бев онака, неутрален.
Сепак, крајот многу пријатно ме изненади и беше одличен со една замерка:
Чарли им попуштил на жените.
Требал да ги прикаже во вистинското светло, односно типкава тотално да го откачеше кога го виде таков целиот ко бездомник. Што и реално би се десило кај 80-90% од жените.
А да, 8/10.
ЧарлО (како што го викаше дедо ми) Чаплин, човек - кловн или човек - гениј?
Зависи од тоа кој колку гледал и слушал од нештата што он ги направил.
City Lights ми е прв филм од него, и освен што понекогаш сум го гледал на телевизија ко мал, и говорот од The Great Dictator (еден од најдобрите говори, ever), не знам ништо повеќе.
А да, и еден од најверните другари често ми го спомнува ко гениј, така што и мене ми е всадено да го сметам за гениј.
Филмот е од пред скоро 90 факинг години, и со оглед на жанрот и стилот, во денешно време не може да очекуваме многу.
Ми почна ептен смешно, затоа што Чарли си е сам по себе смешна појава. Одењето, облеката, шеширот, бркот, и бастунот го прават Чарли, секако. Но знае неверојатно добро да направи одредени гримаси, во вистински момент, за да го видиш во него она натпросечното. Не само за фацијални експресии, значи она што наликува на мал небитен детаљ, го прави гениј. Тоа може убаво да се забележи на една почетните сцени каде што цело време мислиме дека ќе падне во тоа што се отвора од тротоарот долу.
Некои сцени ми беа и досадни, секако, да не речам тапа. А имаше моменти и на кои бев онака, неутрален.
Сепак, крајот многу пријатно ме изненади и беше одличен со една замерка:
Чарли им попуштил на жените.
Требал да ги прикаже во вистинското светло, односно типкава тотално да го откачеше кога го виде таков целиот ко бездомник. Што и реално би се десило кај 80-90% од жените.
А да, 8/10.
@Anon , ако продолжиш да не игнорираш ќе му фрлам клетва на телефонот!
Последно уредено:
Anon
/b/ House /b/
- Член од
- 13 декември 2007
- Мислења
- 16.700
- Поени од реакции
- 27.627
Супер е, личи, не ми глуми депре.
Раката малку си ја утнала, наше десно окото малку си го зезнала и носот.
Поправи го и постирај повторно.
Хоуп
ümid edirəm
- Член од
- 13 април 2012
- Мислења
- 2.430
- Поени од реакции
- 9.340
Faci i race tesko mi odat, dobro e i vaka sto ispadnalo.
- Член од
- 17 октомври 2011
- Мислења
- 13.796
- Поени од реакции
- 33.612
City Lights го гледаа осуммина (заедно со @devilko , кој не го репризираше, но даде оценка, и @Goodfella кој го предложи, но не пиша нешто посебно), и му дадоа средна оценка 7,8. Го испуштија: moongoses (без таг), @Донев , @Вокерка , @dejan_k и @Толстој .
Знаете кој е следен, знаете кој е и филмот, па повелете, две нови недели:
@wot - Film Club (Ikiru: 04.09 - 17.09)
Знаете кој е следен, знаете кој е и филмот, па повелете, две нови недели:
@wot - Film Club (Ikiru: 04.09 - 17.09)
Corvus
Latrodectus
- Член од
- 24 јануари 2011
- Мислења
- 4.004
- Поени од реакции
- 15.329
Јас кршам? 
Ајде тогаш, Let's begin.
Пред се, би сакала да спомнам нешто околу структурата на филмот, којашто беше стварно интересна, мене искрено многу позитивно ме изненади пристапот на тоа протагонистот да се убие на половина филм, многу свежина му даде на дејството и направи 2 ипол саати да поминат многу побрзо отколку што би поминале со линеарна хронологија на настаните. Голем плус за тоа.
Нешто повеќе за содржината. Класична Live your life to the fullest приказна, ignited од терминален стадиум на рак. Што за мене како хроничен хипохондар звучеше доста страшно за гледање, да бидам искрена. Меѓутоа на моја голема радост, ракот беше многу повеќе plot device отколку доминантна поента на филмот, па така дејството се фокусираше на embracing life и оставање legacy, елементи што го запечатуваат статусот на лектира и класика во филмскиот свет.
Ikiru почнува со човек кој претставува shеll of a man после 30 години работа во државна администрација, за да сознанието дека боледува од рак, го прероди и му го врати ентузијазмот кон функцијата што ја има, и да ја искористи за бенефитот на малите луѓе, оние кои никој не ги слуша и коишто се препраќаат од шалтер на шалтер во бесконечниот административен лавиринт.
Првиот дел од филмот којшто иако брзо помина, се занимава со бесцелно талкање низ градот со другар му Носферату и пискавата девојка, па и не ми беше многу интересен да бидам искрена, иако е важен дел од севкупното дејство многу ме потсеќаше на La Dolce Vita, меѓутоа мора да признаам дека во таа половина беа кажани можеби најважните цитати од филмот, што во голем дел го најавуваат вториот дел од филмот, односно ретроспективниот дел.
Како голем фан на one room; conversational driven драми многу ја сакав втората половина од филмот, луѓе толку ми беше интересно да ги слушам како раскажуваат за патешествието на Ватанабе последните месеци од неговиот живот, што не сакав воопшто да заврши. За неговата посветеност, решеност и одлучност да ја осигура реализацијата на детскиот парк. И, о колку реално беше прикажано лицемерието и расипаноста на повисоките функционери кои толку алчно си ги припишуваа туѓите заслуги себеси. Немам буквално една замерка за последниот саат од филмот.
Крајот беше доста антиклимактичен, меѓутоа повторно во целост отсликува human nature, она кога колегите на Ватанабе инспирирани од неговите подвизи, ветуваат дека ќе го продолжат наследството кое го остави, завршуваат позади биро со печатите и документацијата, повторно одбегнувајќи ја нивната надлежност и одговорност кон функцијата, игнорирајќи ја главната цел на филмот, да го живеат животот to the fullest, и низ него да ги води амбицијата, ентузијазмот и стремежот.
All in all, фала му на вот за филмов, којзнае кога ќе го изгледав инаку. Еве за да не вика „Ууу ќе ме хејтате досаден сум како лектира за 5то“, јас до крајот на неговиот термин ќе изгледам 3 вотовски филма.
Во врска со оценката, се мислев меѓу 8 и 9, ама зашто многу ретко ставам 9ки на прва, засега од мене има 8/10, па нека му пресуди времето.
Ајде тогаш, Let's begin.
Пред се, би сакала да спомнам нешто околу структурата на филмот, којашто беше стварно интересна, мене искрено многу позитивно ме изненади пристапот на тоа протагонистот да се убие на половина филм, многу свежина му даде на дејството и направи 2 ипол саати да поминат многу побрзо отколку што би поминале со линеарна хронологија на настаните. Голем плус за тоа.
Нешто повеќе за содржината. Класична Live your life to the fullest приказна, ignited од терминален стадиум на рак. Што за мене како хроничен хипохондар звучеше доста страшно за гледање, да бидам искрена. Меѓутоа на моја голема радост, ракот беше многу повеќе plot device отколку доминантна поента на филмот, па така дејството се фокусираше на embracing life и оставање legacy, елементи што го запечатуваат статусот на лектира и класика во филмскиот свет.
Ikiru почнува со човек кој претставува shеll of a man после 30 години работа во државна администрација, за да сознанието дека боледува од рак, го прероди и му го врати ентузијазмот кон функцијата што ја има, и да ја искористи за бенефитот на малите луѓе, оние кои никој не ги слуша и коишто се препраќаат од шалтер на шалтер во бесконечниот административен лавиринт.
Првиот дел од филмот којшто иако брзо помина, се занимава со бесцелно талкање низ градот со другар му Носферату и пискавата девојка, па и не ми беше многу интересен да бидам искрена, иако е важен дел од севкупното дејство многу ме потсеќаше на La Dolce Vita, меѓутоа мора да признаам дека во таа половина беа кажани можеби најважните цитати од филмот, што во голем дел го најавуваат вториот дел од филмот, односно ретроспективниот дел.
Како голем фан на one room; conversational driven драми многу ја сакав втората половина од филмот, луѓе толку ми беше интересно да ги слушам како раскажуваат за патешествието на Ватанабе последните месеци од неговиот живот, што не сакав воопшто да заврши. За неговата посветеност, решеност и одлучност да ја осигура реализацијата на детскиот парк. И, о колку реално беше прикажано лицемерието и расипаноста на повисоките функционери кои толку алчно си ги припишуваа туѓите заслуги себеси. Немам буквално една замерка за последниот саат од филмот.
Крајот беше доста антиклимактичен, меѓутоа повторно во целост отсликува human nature, она кога колегите на Ватанабе инспирирани од неговите подвизи, ветуваат дека ќе го продолжат наследството кое го остави, завршуваат позади биро со печатите и документацијата, повторно одбегнувајќи ја нивната надлежност и одговорност кон функцијата, игнорирајќи ја главната цел на филмот, да го живеат животот to the fullest, и низ него да ги води амбицијата, ентузијазмот и стремежот.
All in all, фала му на вот за филмов, којзнае кога ќе го изгледав инаку. Еве за да не вика „Ууу ќе ме хејтате досаден сум како лектира за 5то“, јас до крајот на неговиот термин ќе изгледам 3 вотовски филма.
Во врска со оценката, се мислев меѓу 8 и 9, ама зашто многу ретко ставам 9ки на прва, засега од мене има 8/10, па нека му пресуди времето.
Anon
/b/ House /b/
- Член од
- 13 декември 2007
- Мислења
- 16.700
- Поени од реакции
- 27.627
Алоооооооо само еден, ЕДНА, напишала досега, ќе се отрујам, што чекатем, @Zlatikevichius ЗЛАТИКЕРИКИУС ТАГИРАЈ ГИ ПИШУВАЈ ИМ ПМ ИТН.
Бев скептик. Другар, со кој често знаеме да имаме различни мислења за филмови, но и често знаеме да си погодиме што би ни се свиѓало што не, ми рече дека нема да ми се свиѓа.
Ох колку само погрешил.
Ова беше едно од најбрилијантните парчиња филм што некогаш ги имам гледано. Верувам дека е инспирација за стотици филмови кои следат. Многу ме потсетуваше и на The Elephant Man.
Кадар некој, ништо не се дешава, а ти целиот се ежиш, затоа што знаеш во каква ситуација се ликовите, знаеш што се` им поминува низ ум.
Куросава е гениј, ваква режија во 1952 е нешто страхотно.
Главниов лик партали, ве молам кажете ми дека има освоено нешто.
Оваа беше сцена над сцените:
Знаев дека мора да се повтори уште еднаш понатаму во филмот.
Се распаднав на сцената со лулашката.
10/10
@wot Бог да ти даде здравје, да ми поживееш подолго.
P.S. Штотуку дознав дека другаров ги помешал брзините со азијциве и се смешал со друг филм. Го немал гледано Икиру, и сега знае што ќе гледа следно
Бев скептик. Другар, со кој често знаеме да имаме различни мислења за филмови, но и често знаеме да си погодиме што би ни се свиѓало што не, ми рече дека нема да ми се свиѓа.
Ох колку само погрешил.
Ова беше едно од најбрилијантните парчиња филм што некогаш ги имам гледано. Верувам дека е инспирација за стотици филмови кои следат. Многу ме потсетуваше и на The Elephant Man.
Кадар некој, ништо не се дешава, а ти целиот се ежиш, затоа што знаеш во каква ситуација се ликовите, знаеш што се` им поминува низ ум.
Куросава е гениј, ваква режија во 1952 е нешто страхотно.
Главниов лик партали, ве молам кажете ми дека има освоено нешто.
Оваа беше сцена над сцените:
Знаев дека мора да се повтори уште еднаш понатаму во филмот.
Се распаднав на сцената со лулашката.
10/10
@wot Бог да ти даде здравје, да ми поживееш подолго.
P.S. Штотуку дознав дека другаров ги помешал брзините со азијциве и се смешал со друг филм. Го немал гледано Икиру, и сега знае што ќе гледа следно
Corvus
Latrodectus
- Член од
- 24 јануари 2011
- Мислења
- 4.004
- Поени од реакции
- 15.329
Му пресуди времето на Ikiru, 9/10.
Уствари многу повеќе му пресуди Only Lovers Left Alive.
#tbt Only Lovers Left Alive, предлог на @wot
Какво изненадување од филм! Покрај тоа што немам гледано филм со вампири од средно, а и повеќето гледани од таа област ми се акции, ова беше so weirdly enjoyable, и иако ништо посебно не се дешава беше вистинско уживање и визуелно и аудитивно. Морам да признаам дека бев ептен скептична за филмов, а го имам симнато уште од Јуни. Секогаш кога ќе го прочитав плотот на Летер си викав what a pretentious shit of a plot. Ама о колку само сум била во заблуда. Не можам да кажам дека е филгуд, but I felt so good watching it. Кастингот top notch, музиката уште повеќе, и не само за амбиентот, туку беше многу пријатна за слушање in general. Adam и Eve ми се новите marriage goals
. Исто така има оценка плус за расфрланата историска и научна тривиа, референците кон Шели, Бајрон, Шекспир, Тесла, урамените слики од По и Орвел и уште еден куп значајни историски фигури.
I'm loving it!
8/10
Уствари многу повеќе му пресуди Only Lovers Left Alive.
#tbt Only Lovers Left Alive, предлог на @wot
Какво изненадување од филм! Покрај тоа што немам гледано филм со вампири од средно, а и повеќето гледани од таа област ми се акции, ова беше so weirdly enjoyable, и иако ништо посебно не се дешава беше вистинско уживање и визуелно и аудитивно. Морам да признаам дека бев ептен скептична за филмов, а го имам симнато уште од Јуни. Секогаш кога ќе го прочитав плотот на Летер си викав what a pretentious shit of a plot. Ама о колку само сум била во заблуда. Не можам да кажам дека е филгуд, but I felt so good watching it. Кастингот top notch, музиката уште повеќе, и не само за амбиентот, туку беше многу пријатна за слушање in general. Adam и Eve ми се новите marriage goals
. Исто така има оценка плус за расфрланата историска и научна тривиа, референците кон Шели, Бајрон, Шекспир, Тесла, урамените слики од По и Орвел и уште еден куп значајни историски фигури.I'm loving it!
8/10