Феноменот гастербајтер/ка

  • Креатор на темата Креатор на темата Nostalgia
  • Време на започнување Време на започнување

Дали би се омажиле со гастербајтер

  • Да, за пари или за да емигрирам и јас

    Гласови: 21 23,9%
  • Да, од љубов, убајни...

    Гласови: 30 34,1%
  • Не

    Гласови: 30 34,1%
  • Друго, ќе елаборирам во темата

    Гласови: 7 8,0%

  • Вкупно гласачи
    88
@Gricko_ кога читам вакви мислења искрено ми се сере не дека не си во право, може и си ама до толку ако е дојдена работата ебате државата и народот во неа. Мило ми е што сум надвор и што со се тоа немора да се замарам независно дали или во колкав процент тоа е вистина. Врти сучи пак ќе дојде дека е подобро да си надвор и со мирна глава.

Истите муабети цел живот ќе се вртат таму. Се нема ништо сменето, нема напредок, абе 25 години исто па исто. Како тргнало и за првата брачна ноќ нека ви воведат некој данок ко турците на времето па бар и за време на свадбите да има за што друго да зборите...

Во Македонија сигурен сум дека има добри и поштени луѓе само дали сето ова вреди е друга работа. Во Австралија секој гледа да си земе некој од својата нација ама од она што е веќе во Австралија, поретко идат во МКД по маж/жена мада ете знам неколку што го направиле и сите се сеуште заедно и си имаат оформено фамилии, така да работи. Интересен феномен што го гледам почесто последните години е свадби меѓу македонски дијаспорци од други држави кој углавно се запознале во МКД во Охрид или Битола. Знам 2 пара каде девојката е македонка растена во Шведска а дечкото нашинец од Австралија. 2та пара живеат во австралија и добро им оди...[DOUBLEPOST=1408864275][/DOUBLEPOST]

Тебе најлесно ќе те омажиме ако решиш да дојдеш во австралија и тоа за милјонер ич не му се секирај.


Neka fala aman ne me mazi :D
 
@Nostalgia

Самата веридба, со стројници, дарови, со сите адети е настан за паметење, за свадбата да не зборам: барањето венчаница у пет града, па бирањето дарови за кумот, па играњето пет ора пред зградата наместо три, затоа што невестата не е вратена од фризер, додека циганот ти свири на увото со труба, или пак екстазата кога ќе клекнеш меѓу два тапани!! (y)
Бирократската процедура на средување документи пак е авантура како слегување во центарот на Земјата.

Заебанција на страна: те разбирам зошто сакаш да земеш Македонка, особено ако живееш во Австрија (Австријките се многу разуздани, дури и за моите либерални сфаќања). Љубовта не познава бариери. Со мајка и татко до море, со момче преку море! Најважно е да се сакате, ти неа, таа тебе. Тогаш се’ е можно.
Најлесно е да бидеш искрен, без заткулисни игри демек да видиш дали е со тебе заради тебе или заради нешто друго. Ако некоја е зацепана у тебе, се гледа, ебаго.

Три месеци не се малку. Ден што носи, година не носи.
Јас уште на првата средба со домаќинот знаев дека ќе се земеме, ама пошто живеевме у различни држави мораше да се убрза работата, одма си кажавме се’ што има да си кажеме (т.е. сите срања што не’ имаа заедесено у минатото), имавме секс, готвевме заедно и му реков дека најдобро ќе биде да се земеме, оти таква невеста како мене нема да најде. И толку!
И си живееме среќно и весело :)

пс: на свадбата кога ќе одиш по невестата да ги земеш Агушеви.
 
Не е само дојдеш во Македонија и да ја земеш таа што прва ќе ја запознаеш, па после да ја враќаш назад кај мајка и. :icon_lol:
Жена се зема од љубов, а не од местото кое тебе ти одговара. :D
 
@Nostalgia

Самата веридба, со стројници, дарови, со сите адети е настан за паметење, за свадбата да не зборам: барањето венчаница у пет града, па бирањето дарови за кумот, па играњето пет ора пред зградата наместо три, затоа што невестата не е вратена од фризер, додека циганот ти свири на увото со труба, или пак екстазата кога ќе клекнеш меѓу два тапани!! (y)
Бирократската процедура на средување документи пак е авантура како слегување во центарот на Земјата.

Заебанција на страна: те разбирам зошто сакаш да земеш Македонка, особено ако живееш во Австрија (Австријките се многу разуздани, дури и за моите либерални сфаќања). Љубовта не познава бариери. Со мајка и татко до море, со момче преку море! Најважно е да се сакате, ти неа, таа тебе. Тогаш се’ е можно.
Најлесно е да бидеш искрен, без заткулисни игри демек да видиш дали е со тебе заради тебе или заради нешто друго. Ако некоја е зацепана у тебе, се гледа, ебаго.

Три месеци не се малку. Ден што носи, година не носи.
Јас уште на првата средба со домаќинот знаев дека ќе се земеме, ама пошто живеевме у различни држави мораше да се убрза работата, одма си кажавме се’ што има да си кажеме (т.е. сите срања што не’ имаа заедесено у минатото), имавме секс, готвевме заедно и му реков дека најдобро ќе биде да се земеме, оти таква невеста како мене нема да најде. И толку!
И си живееме среќно и весело :)

пс: на свадбата кога ќе одиш по невестата да ги земеш Агушеви.
kako znaese deka ke se zemete? po sto pozna?
 
Мене да ми се укаже шанса за сериозна врска со некоја од дијаспора или странкиња, па веднаш во Македонија ќе се сели. Каква Германија, САД, Канада, Австралија.
 
Љубовта дефинитивно е вистинска доколку и двете личности се подготвени да ја напуштат својата комфорна зона и / или удобен живот, што води до промена на навиките и начинот на живеење.

Али воопшто за да дојде до вистинска љубов, треба да се биде онака вистинска личност ... и со душа/срце, и со критериуми поради кои решава да биде баш со таа една личност од 7те милијарди у свет. Затоа што само личност може да најде сродна личност.

Треба да се запрашате колку луѓе наоколу се стварно личности, потоа од нив колку се реално сродни личности, а после тоа, зошто нема доволно примери на вистинска љубов кога двајцата решаваат да заборават на својата комфорна зона, заради љубов.

Инаку лесно е да се каже како треба да биде или како вие би постапиле.
Проблематиката е на светски рамки, што половина од луѓето ќе го минат животот без сознанието и чувството што е љубов. Оттука, нема никако да се самопожртвуваат за истата.
 
@Nostalgia

Самата веридба, со стројници, дарови, со сите адети е настан за паметење, за свадбата да не зборам: барањето венчаница у пет града, па бирањето дарови за кумот, па играњето пет ора пред зградата наместо три, затоа што невестата не е вратена од фризер, додека циганот ти свири на увото со труба, или пак екстазата кога ќе клекнеш меѓу два тапани!! (y)
Бирократската процедура на средување документи пак е авантура како слегување во центарот на Земјата.

Заебанција на страна: те разбирам зошто сакаш да земеш Македонка, особено ако живееш во Австрија (Австријките се многу разуздани, дури и за моите либерални сфаќања). Љубовта не познава бариери. Со мајка и татко до море, со момче преку море! Најважно е да се сакате, ти неа, таа тебе. Тогаш се’ е можно.
Најлесно е да бидеш искрен, без заткулисни игри демек да видиш дали е со тебе заради тебе или заради нешто друго. Ако некоја е зацепана у тебе, се гледа, ебаго.

Три месеци не се малку. Ден што носи, година не носи.
Јас уште на првата средба со домаќинот знаев дека ќе се земеме, ама пошто живеевме у различни држави мораше да се убрза работата, одма си кажавме се’ што има да си кажеме (т.е. сите срања што не’ имаа заедесено у минатото), имавме секс, готвевме заедно и му реков дека најдобро ќе биде да се земеме, оти таква невеста како мене нема да најде. И толку!
И си живееме среќно и весело :)

пс: на свадбата кога ќе одиш по невестата да ги земеш Агушеви.
А како една горда либералка дозволила да зависи од некој друг?
 
А како една горда либералка дозволила да зависи од некој друг?

Сите горди либералки сакаат да зависат од некој. Тоа е тоа прекрасно чувство што многу жени на запад не можат да го осетат и исконски го бараат скокајки од к*р на к*р.
 
Сите горди либералки сакаат да зависат од некој. Тоа е тоа прекрасно чувство што многу жени на запад не можат да го осетат и исконски го бараат скокајки од к*р на к*р.
Да не бидеме со предрасуди :D нека се искаже либералката :D
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom