Прво нешто што ми паѓа на ум е високиот пресинг што го збореше Емери. А за тоа треба сите синхронизирано да трчаат и да затвараат. Ако некогаш си играл фудбал, дури и аматерски, знаеш дека ако само 1 играч на трча, трудот на сите останати е залуден. Јунајтед е класичен примерен за несинхронизиран пресинг. Барем под Мурињо.
За да може Озил да се ламкара напред и да има само офанзивни задачи, и да ти биде тој champagne player, или луксузен играч, како год и да го викаат, зад него треба да има 2-ца играчи, со огромна кондиција. Канте и Матиќ, да речеме. Многу ме потсеќа неговата ситуација со онаа на Погба, кој исто не сака да игра дефанзива, само што кај Озил тоа е ептен воочливо.
Ова ти што го збориш со покажување авторитет, можеби е случајот, но имаше ситуации и кај Венгер кога Озил често знаеше да испари од прв состав.
Долгонајавуваниот пресинг од Емери го нема никаде,а еве веќе поминаа повеќе од 6 месеци откако е тренер на Арсенал.Арсенал изигра доста утакмици без Озил и со него во тим,а пресингот повторно никаде.
Да не се заебаваме,секогаш,а посебно порано е имало луксузни играчи и ќе има.Работата на тренерот е да направи простор тој луксузен играч да се покаже во најдобро светло,но за тоа треба нешто плус.Баш такви работници е потребно зад него.Тореира е тоа,дали е и Џака?Плус одбраната да не ја заборавиме.
Ќе ти дадам еден пример за таков играч иако не играа иста позиција.Пирло.Класа играч,луксуз,но секогаш околу себе опкружен со работници.Во Милан покрај одбраната,која знаеме каква беше,тука беше Гатузо кој само гонеше чистеше по него,за тој да може да си ја игра својата игра.Во Јувентус исто имаше работници околу него,плус одбраната.Во Италија,Гатузо повторно,Де Роси и повторно одбрана.
Значи за да успее и да блесне најмногу ваков играч потребно е прав тим.Арсенал во моментов а и низ годиниве не е ни полутим,па затоа е полесно да се упати кривицата кон ѕвездата и најплатениот во тимот.А ќе повторам,не викам дека Озил не бил како дух во доста утакмица,но далеку е он од најкривиот.
Моето мислење е дека тоа е најголемата причина зошто е таков односот на релација Емери-Озил.А дека Венгер беше мек кон него нема дилеми.
Нема врска, проблемиве почнаа откако Озил беше пуштен како замена против Саутемптон, место да внесе некоја свежина он ја пренесе неговата мртва енергија и ништо не смени, мамина маза е, нејќам да го бранам оти ова не му е прв пат вака тренер да го закова на клупа, од друга страна па толку сме мртви у офанзива, од креативен аспект и ова контрање на Емери со него само негативно се одразува на тимот и резултатите ...
Не викам не,има смисла и тоа,но ќе прашам зошто така не изреагира кон доста други фудбалери?
Мое мислење дека одговорот на оваа сага е покажување авторитет.
