Драга,
Долго време ти немам пишано, ама болкава и празнинава шо ја иам у мене морам да ја испразнам, зашто ќе експлодирам ако и понатака продолжам да плачам и да трпам во мене. Една година и еден ден, тој повеке не е меѓу нас, ја нема неговата харизма, нема кој да ми ѕвони во 5 сабајле само да ме праша шо праам... Средина на Јули 2012 го запознав подобро, и за неполн месец дена тој ми стана брат, брат или сестра шо сум го/ја посакувал од секогаш и на кого ќе верувам и ќе можам се да кажам а да знам дека истото тоа нема да биде прекажано. Нема ден да не се сетам на тебе брату мој, неможам веке да бидам истиот тој шо 24/7 само се смее, сеа тоа смеење повеќе не е исто, не е исто кога тебе те нема.
Никогаш нема да те заборавам, а и никогаш нема да бидеш заборавен од твоите! Почивај во мир брату, великану мој!