Драга Кајгана
- Креатор на темата Гладиус
- Време на започнување
- Статус
2
~2A
Гостин
Ако се чувствуваш осамено и досадно, уклучи си omegle!
Водно денес беше совршено за снимање на хорор филмови 
Особено делот кај боровите над прв паркинг.
Па и делот под него. Особено со бандерата која непрекинато репка, но со многу мала брзина. Пола бандера изедена во магла, само топката на врвот, трепка од време на време. Какви се сценарија ми се свртеа. Ретко делам исто мислење со еден другар, ама овојпат можа да се согласам дека Водно е планина која е совршена за снимање на хорор филмови, особено во овие магливи денови.
А маглата денеска не ја поштеди ни мојата населба. Не само нејзе, туку и над боровиве имаше магла, а полека ја снемуваше на патот кон средно. Нормално кога и да искочиме од козјине патеки, пред средно Водно шлог ме фаќа кога ќе видам колку луѓе се дојдени со коли. За ова денеска не сакам ни да зборам. Полн паркинг и едно 3-4 кривини под средно преполни со коли. Глуп народ само тоа ќе кажам. Што ќар од тоа ако си отишол на планина со кола volume 10000???
Како се губиме накај Марково, така губиме контакт со остатокот од посетителите на Водно, особено поради тоа што полека се стемнуваше.
Еве го Скопје гледано од Марково крувче. Го гледаш? Епа не го гледам ни јас, ама таму доле сме некаде, угушени во густава магла.
Не знам како да опишам ама дел од сликите кога се потстемни не ми ни излегуваа бидејќи место слика искачаше екран прекриен со ебана магла. Како некој да ми ја преминал сликата со онаа алаткана за прскање со спреј на пеинт
Најважното го фатив. Снимив како еден цел дел од Водно беше прекриен со магла, ама видеото ќе си го задржам за себе
Денов за одмор ми беше убаво искористен. А вечерта конечно ја зачинив со јадење на костени. Од кога се токмев да ги испечам...
Сега ми останува да поспијам, па идниве 7-8 дена ми се полни со работа. На арно нека е...
Особено делот кај боровите над прв паркинг.
Па и делот под него. Особено со бандерата која непрекинато репка, но со многу мала брзина. Пола бандера изедена во магла, само топката на врвот, трепка од време на време. Какви се сценарија ми се свртеа. Ретко делам исто мислење со еден другар, ама овојпат можа да се согласам дека Водно е планина која е совршена за снимање на хорор филмови, особено во овие магливи денови.
А маглата денеска не ја поштеди ни мојата населба. Не само нејзе, туку и над боровиве имаше магла, а полека ја снемуваше на патот кон средно. Нормално кога и да искочиме од козјине патеки, пред средно Водно шлог ме фаќа кога ќе видам колку луѓе се дојдени со коли. За ова денеска не сакам ни да зборам. Полн паркинг и едно 3-4 кривини под средно преполни со коли. Глуп народ само тоа ќе кажам. Што ќар од тоа ако си отишол на планина со кола volume 10000???
Како се губиме накај Марково, така губиме контакт со остатокот од посетителите на Водно, особено поради тоа што полека се стемнуваше.
Еве го Скопје гледано од Марково крувче. Го гледаш? Епа не го гледам ни јас, ама таму доле сме некаде, угушени во густава магла.
Не знам како да опишам ама дел од сликите кога се потстемни не ми ни излегуваа бидејќи место слика искачаше екран прекриен со ебана магла. Како некој да ми ја преминал сликата со онаа алаткана за прскање со спреј на пеинт
Најважното го фатив. Снимив како еден цел дел од Водно беше прекриен со магла, ама видеото ќе си го задржам за себе
Пред:
Потоа:
Потоа:
Денов за одмор ми беше убаво искористен. А вечерта конечно ја зачинив со јадење на костени. Од кога се токмев да ги испечам...
Сега ми останува да поспијам, па идниве 7-8 дена ми се полни со работа. На арно нека е...
- Член од
- 21 септември 2012
- Мислења
- 1.308
- Поени од реакции
- 1.443
Драгице...
Како да им објаснам на некои луѓе дека постои нешто што се вика срце, љубов и страст ? Некои дури и ме прават ненормален... Едноставно, јас го сакам тоа... колку и да е чудно, нелогично и ненормално- јас го сакам тоа, убаво ми е, и точка... три точки.
<3
п.с. ветив дека ќе научам да свирам гитара. нека стои и тука, да ми боде очи кога ќе прелистувам низ моите постови.
Како да им објаснам на некои луѓе дека постои нешто што се вика срце, љубов и страст ? Некои дури и ме прават ненормален... Едноставно, јас го сакам тоа... колку и да е чудно, нелогично и ненормално- јас го сакам тоа, убаво ми е, и точка... три точки.
<3
п.с. ветив дека ќе научам да свирам гитара. нека стои и тука, да ми боде очи кога ќе прелистувам низ моите постови.
A
AnFem
Гостин
За една недела ќе има земјотрес!
После толкава апстиненција, не знам ни сама како останувам присебна.
Ваљда алкохолот ме релаксира...
Друга работа, не ви идам веќе по градови! Кој сака да ме види, нека дојде. Уште неделава сум тука.
После толкава апстиненција, не знам ни сама како останувам присебна.
Ваљда алкохолот ме релаксира...
Друга работа, не ви идам веќе по градови! Кој сака да ме види, нека дојде. Уште неделава сум тука.
Da si znam za drug pat koga kje mislam deka sum zafrknala rabota, da ima kako da se utesham.
CafeDelMar
Luminance
Драга ... се чувствувам како во некој паралелен универзум. Се е многу надреално деновиве.
А и leandra сменила аватар ... нешто се случува со светот.
А и leandra сменила аватар ... нешто се случува со светот.
Medea
Облинеса
- Член од
- 25 април 2007
- Мислења
- 2.973
- Поени од реакции
- 3.269
Секојдневниот џез и рутината на пиење кафе + мандарина станува модус вивенди и после тоа копнееш за море, смајлиња со прст во песок, исончан грб, морнарство и школки што те водат во длабочините на водата. Па замолкнуваш, си се прашуваш дали маглата ќе се крене, настинатите ќе оздрават, глупавите ќе се опаметат, злите ќе се подобрат и баналноста ќе стане вистина.
Нема. Никогаш ништо не е како што треба. Песимизмот се храни со нашите очекувања, најчесто. Во моментов немам причина да бидам негативна, ниту ја барам, но просто не сакам да се лажам дека нештата ќе се сменат. Барем не наредниве 1-- години. По избор.
Во генезата ни е напластен синдром на уништување и самоуништување. И да речам дека е тажно, зарем ќе му биде некому важно?
Очи да се ископаат, да не се види бел ден. Нели. И потоа објаснувања надолж и попреку дека секому според заслуга. Гледај си во својот двор и таму виреј си пиреј.
Петре М. Андреевски добро не’ опиша и не’ запиша. И зарем се има сменето, драги мои, нешто од тогаш?
Не.
Жалам што вакво расположение секаде владее. И не е од сега. Не е од вчера. Сами го одгледуваме, како бацилче, како вирувче што се претвора во монструозна дупка што ќе голта се’ повеќе ентузијазам, енергија, ум, чистота. Жалам што и мене сега ме лула и не ми се пишуваат блескави глетки и виножита. Зошто надвор гледам сивила. Гледам тага, омаж на 22 годишната бедотија што САМИ ја приредувавме, потпомогнати од заслепеноста и ѓоамити жилавоста да се изедат сите можни стапови, вака еуфемистички речено.
Никој не е виновен. Секој е виновен.
Улици со гадост, скратена младост. Кич еуфорија и лажна историја. Стоиме а постоиме. Се мразиме и газиме. Онаа ретка нишка Љубов што ја наоѓам по сокаци и одредени срца, ја чувам како енергенс за да преживеам, зошто навистина... Навистина е реткост, денес да најдеш Луѓе.
Аплауз, за 2014.
Колку ни треба нова (р)еволуција! И за тоа сме неспремни. Родени такви.
Сакав да кажам многу помалку, нешто поубаво. Не ми доаѓа. Некогаш, не ти доаѓа.
Па си одиш на пластичарската улица со сестра ти и си купувате аван и отварач за вино... И слични ситници што живот значат. Оној, веројатно оптимистичниот, со музичка кутија во него.
Нема. Никогаш ништо не е како што треба. Песимизмот се храни со нашите очекувања, најчесто. Во моментов немам причина да бидам негативна, ниту ја барам, но просто не сакам да се лажам дека нештата ќе се сменат. Барем не наредниве 1-- години. По избор.
Во генезата ни е напластен синдром на уништување и самоуништување. И да речам дека е тажно, зарем ќе му биде некому важно?
Очи да се ископаат, да не се види бел ден. Нели. И потоа објаснувања надолж и попреку дека секому според заслуга. Гледај си во својот двор и таму виреј си пиреј.
Петре М. Андреевски добро не’ опиша и не’ запиша. И зарем се има сменето, драги мои, нешто од тогаш?
Не.
Жалам што вакво расположение секаде владее. И не е од сега. Не е од вчера. Сами го одгледуваме, како бацилче, како вирувче што се претвора во монструозна дупка што ќе голта се’ повеќе ентузијазам, енергија, ум, чистота. Жалам што и мене сега ме лула и не ми се пишуваат блескави глетки и виножита. Зошто надвор гледам сивила. Гледам тага, омаж на 22 годишната бедотија што САМИ ја приредувавме, потпомогнати од заслепеноста и ѓоамити жилавоста да се изедат сите можни стапови, вака еуфемистички речено.
Никој не е виновен. Секој е виновен.
Улици со гадост, скратена младост. Кич еуфорија и лажна историја. Стоиме а постоиме. Се мразиме и газиме. Онаа ретка нишка Љубов што ја наоѓам по сокаци и одредени срца, ја чувам како енергенс за да преживеам, зошто навистина... Навистина е реткост, денес да најдеш Луѓе.
Аплауз, за 2014.
Колку ни треба нова (р)еволуција! И за тоа сме неспремни. Родени такви.
Сакав да кажам многу помалку, нешто поубаво. Не ми доаѓа. Некогаш, не ти доаѓа.
Па си одиш на пластичарската улица со сестра ти и си купувате аван и отварач за вино... И слични ситници што живот значат. Оној, веројатно оптимистичниот, со музичка кутија во него.
П
Пепси_
Гостин
ne mozam da go citam kopileto mi gi drazne custvata za realnost....pa i lajkovite
se fanaf na lagata,rekov ne se bunam za ocenki i takvi raboti,ama koga znaes deka si dal poveke a si dobil kurac,ti se kreva nervot avtomatski.....
aj da se pocastam sea kaa so e redot neli sum jas covek
dzesika zosto why so serious ?
se fanaf na lagata,rekov ne se bunam za ocenki i takvi raboti,ama koga znaes deka si dal poveke a si dobil kurac,ti se kreva nervot avtomatski.....
aj da se pocastam sea kaa so e redot neli sum jas covek
dzesika zosto why so serious ?
коцка
Curiouser and curiouser!
шотче текила па пивце е многу добра работа, само уште да не ја практикував во недела вечер...
коцка
Curiouser and curiouser!
ДРАГА ГО САКАМ ОВА!!!
- Статус