Natural-girl
Morphine
- Член од
- 16 октомври 2007
- Мислења
- 3.462
- Поени од реакции
- 5.246
Еден познаник сакаше да се дружиме после одамна невидението па фејсбук богојавлението. Се` тоа океј, али напињаше. Му реков дека не можеме да искочиме пошо неаме исти интереси после прашањата :"Дали депресивноста за тебе е здраворазумен point of view? Што збориш со другар(к)ите коа искачате? Глеаш ли психо филмови?" После неколку дена, ете добив непристоен комплимент у смс... Некои луѓе толку форсираат да изгледаат нормални, на крај сепак не се. Среќа што не се, само нека не го форсираат тоа дека се. Само што ја преферирам онаа "обичната" лудост што се среќава кај осамени, генијални или "прехибридизирани" (измиксувани гени), а не оваа. 
Друго, дознав многу работи за кофеин, никотин, алкохол и триста други отрови што обавезно си ги конзумираме или со кои сме у контакт, во склоп на адитиви во храна, во склоп на средства за чистење, а богами и воздухов кој го дишиме. На крај, не можете никој да осудите, пошто не знаете со какви се` супстанци бил у контакт у животот и како му измениле нервен систем. Не ми се свиѓа коа некој ми форсира здрав лајфстајл, или коа притоа изгледаат како да го сфатиле битието или нешто, но ако некогаш навлезам во тоа, ќе биде со добро познавање у позадина и со конструктивна енергија во себе.
Не е мала ствар, ниту занемарлива. Тоа и проблемот со целата наука и слично, едноставно не можеш да пристапиш плитко или да сфатиш брзо. Затоа е секогаш фрустрирачки. Не знам као да ја надминам фрустрацијата од незнаењето. На крај си или во стилот fuck it, или во стилот i'll waste my life on this if i have to. Веројатно завршуваш во состојба помеѓу, коа знаеш нешто, а нешто не. Ако си его-трипер, као повеќето, тогаш она нешто што го знаеш го претставуваш као да е се` што постои. А не е така. Свест и совест?!....
Пред некој ден, член на форумов ме праша мене и уште некои за Папокот на светот и Неподносливата леснотија на постоењето. Голем комплимент што бев прашана, среќа што не знае колку книги имам прочитано последниот период, т.е. колку немам. Но што се однесува до мене, би сакала и да имам прочитано многу книги, и ислушано многу бендови, и исвирено многу инструменти. За жал во животот се одбира. И се напуштаат стари патишта, и се одат нови.
И сеуште не ми е јасно како луѓето кои биле блиски, одеднаш више не комуницираат. А од друга страна не е чудно човек да е љубезен со сите .... апсурд.
Плус, не знам кој наметнал правила во општествово за тоа што, дали и како се прави или не се прави. Некако не би сакала да ги дефинирам, ниту да ги наречам правила, ама некако сите се држат до нив.
Друго, дознав многу работи за кофеин, никотин, алкохол и триста други отрови што обавезно си ги конзумираме или со кои сме у контакт, во склоп на адитиви во храна, во склоп на средства за чистење, а богами и воздухов кој го дишиме. На крај, не можете никој да осудите, пошто не знаете со какви се` супстанци бил у контакт у животот и како му измениле нервен систем.
Не ми се свиѓа коа некој ми форсира здрав лајфстајл, или коа притоа изгледаат како да го сфатиле битието или нешто, но ако некогаш навлезам во тоа, ќе биде со добро познавање у позадина и со конструктивна енергија во себе.Не е мала ствар, ниту занемарлива. Тоа и проблемот со целата наука и слично, едноставно не можеш да пристапиш плитко или да сфатиш брзо. Затоа е секогаш фрустрирачки. Не знам као да ја надминам фрустрацијата од незнаењето. На крај си или во стилот fuck it, или во стилот i'll waste my life on this if i have to. Веројатно завршуваш во состојба помеѓу, коа знаеш нешто, а нешто не. Ако си его-трипер, као повеќето, тогаш она нешто што го знаеш го претставуваш као да е се` што постои. А не е така. Свест и совест?!....
Пред некој ден, член на форумов ме праша мене и уште некои за Папокот на светот и Неподносливата леснотија на постоењето. Голем комплимент што бев прашана, среќа што не знае колку книги имам прочитано последниот период, т.е. колку немам. Но што се однесува до мене, би сакала и да имам прочитано многу книги, и ислушано многу бендови, и исвирено многу инструменти. За жал во животот се одбира. И се напуштаат стари патишта, и се одат нови.
И сеуште не ми е јасно како луѓето кои биле блиски, одеднаш више не комуницираат. А од друга страна не е чудно човек да е љубезен со сите .... апсурд.
Плус, не знам кој наметнал правила во општествово за тоа што, дали и како се прави или не се прави. Некако не би сакала да ги дефинирам, ниту да ги наречам правила, ама некако сите се држат до нив.
