Јако е ова со ѕвонциве и тракатанциве ја будите креативноста во мене па си замислувам дека сум Зоран Маџиров.
Него што ми беше муабетов. Разбирам дека нашево собрание е институција за недораснати деца со посебни потреби кои имаат желба да го мерат егото ама не можам да ги сфатам оние кои гледаат такви глупости и твитаат за тоа. Мене ми е срам тв да пуштам и да видам со кои идиоти ист воздух делам....
10 дена чекам резултати од колоквиум, му пишувам три пати меил на професоров и на крај ми вика: Аааа колега па ти не се интересираш резултати имаше одма по два дена.
Добро бе кога ќе има вистинска реформа во образованиево и овие кадриве од битката на Неретва да заминат во пензија, ова е срамота и ги преминува сите можни граници.............
За многу години славата на сите.
Сина крв си е сина крв... ама што да правам, заради лампионите и капчето ќе морам и ваква да те гледам некое време. Тоа е.
Затоа па на факултет ме зезнаа... „Не работи системот, дојди утре/задутре“. Тоа е, не може се да ти иде како што треба. Сепак, доста работи завршив денес. Пладне е, а веќе сум преморена... Не е страшно, ништо што еден литар кафе не може да го реши. 
Како и да е, се израдував на средбата. Некои луѓе едноставно не можеш да ги избришеш од срцето.
се чувствувам како детенце. 
