Не ми се случило до сега вакво нешто. Можеби е затоа што поминаа 15 години пред да ја најдам најдобра другарката, и имав многу пријателства, кои се распаднаа. За тоа дали ќе ми речат сега здраво или не кога ќе ме видат на улица, и не ми е битно зошто од такви идиоти кои ќе те заебат за најмала ситница што на тебе ти значи а они можеле да ти ја овозможат ама не сакале, ми е преку глава. Затоа што, процентуално гледано, 90% од луѓето околу тебе се идиоти.
Пријателството не е нешто што може да се распадне преку ноќ. Да, ми се случило да ја изнервирам најблиската другарка, да се налути, и да ми напраи муабет од типот: "да, згреши и ти се лутам пошто си идиотка и пошто понашањето не ти беше на место, него, ти се иде на кафе?" И мило ми е што имам такво пријателство кај што ценам и знам дека ме ценат, затоа што не секој кога ќе ти се пружи само на тебе можност да ти се оствари животниот сон, а истиот сон го имал и некој кој го сметаш за бест френд форевр, да ти рече "не пеер, можноста ти се пружа на тебе, искористи ја максимално, и немој да заебеш зошто ќе те ебам мртва" во случај кај што и двајцата имате аплицирано, а другарот/ката се одбиени. Истото е и кога ти е најтапа и кога се бедираш за некое срање кое ти се десило, тој по кој се трескаш од земја ти мавнал корпа, имаш проблеми дома или било што, ти се јавува у 4 саат навечер и ти праи муабет за тоа како ќе го/ја/ги убиете оние што ти имаат згрешено и како се ќе се среди. Другар кој не ти е вистински не праи такви муабети, и колку да се одалечиш, утре кога ќе те сретне, ако ништо друго, барем ќе те поздрави. А ако е идиот, ќе сврти глава и ќе помине покрај тебе. И секако, тебе нема да те боли кур за тоа, затоа што сепак, имал намери да те искористи.