Во глобала, да.
Иако мрчам и се остало, се сметам за среќна особа. Здрава сум (физички/психички), дома ми се колку толку ок, имам до мене личност што ме сака, факсот е при крај ... Може не барам многу, или во секој момент се да ми е поклопено, а и не сум навикната секогаш да ми е розово, напротив. За најбитните работи во животов, сум среќна ваљда.
Секој ден не си го кажувам тоа, нити го осеќам, а и немам време да го приметам, али во барем една минута во денот, тогаш си наоѓам нешто ситно што ме прави среќна (некогаш е и пиење нес со млеко) и тогаш уживам.
Нема среќен живот ко што викаат, али има вредни/среќни моменти, нормално, ако можеш истите да ги воочиш.
