СпаЈдеР
DissentiveMoron202
- Член од
- 1 март 2006
- Мислења
- 3.201
- Поени од реакции
- 52
Во моето одд,имаше две групи,"смирените учени" и "бесните фраерски" деца. Едноставно не сакав да бидам со смирените бидејќи беа премногу смирени и секое бегање од час го сметаа крај на светот а идењето у диско не идеше у предвид,да не зборам за други работи што онака се понормални а не сакаат да ги прават. бесните фраери пак беа оние кои не учеа,правеа шеги на школото,постојано се фалеа каков компјутер имат,какви хакерски финти да направат знаат,како возеле со мотор и други фалбаџиски муабети. Од една страна беше тоа,од друга страна беа послободни,и поопуштени. На 1 и 2 мај(а воедно и викендот 28-29-30 беше мислам) бевме у нашата вила у дојран,две години по ред(бесните фраери,иако не спаѓав баш у нив и воопшто не бев сличен). Првата година сите бевме незрели и правевме рушум,се прскавме со вода у куќата,фрлавме семки кај ќе ни текнеше,имаше изваден паркер од поплавата,беше ставен на терасата и го фрлавме по куќите околу нас, а имавме и пикадо кое го мававме по зидот,а кога ќе дојдеше на ред да идеме да купуваме(бевме у најгорните вили) не мрзеше дека имавме долг пат,ок,тоа беше првата година,втората година ги донесов мислејќи дека се опаметиле(па што да правам кога мирниве не ги пуштаат)овојпат се си идеше добро ама вечерта беа го забораиле дивиди-то уклучено,акт а фул песната репка,а сестра ми на долниот спрат не можеле да заспијат од нас,потоа и комшиите сме ги разбудиле ама ај потоа преку тераса се качил некој од нивните,јас се разбудив и го исклучивме дивиди-то. Утре кога им кажав,овие ко за инат сакаа повторно да го направат тоа вечерта,ама овојпат нема да спиеле,јас им викам не се репка дивиди-то толку касно,они кога почнаа да ми се инатат и потоа ми рекоа дека не требале да бидат у мојата вила бидејќи ништо не сум им давал....со кој памет,они што не направија у мојата вила па јас ништо не сум им давал....а пред да дојдеме другарот на кој скоро му умрел дедо му божем нема да бивало кај неговата вила поради тоа,и затоа јас го прашав татко ми за втор пат во нашата,е сега бевме во мојата вила првите три дена,а потоа другите 2 дена отидовме во на другарот кој немало шанси да бива,тоа бидејќи не им давав да го пуштат дивиди-то многу гласно,кога отидовме кај нив,не им дадоа воопшто да го пуштат дивиди-то...се чувствував како искористен само за да имат кај да го репкат на цел глас дивиди-то....ама и јас бев глупав што се дружев со нив,не знам со кој памет сум го правел тоа. Ама ај,има време,сега се дружам со мирните учени деца...па ваљда ќе почнат малку да се опуштат и да видат дека детството се живее само еднаш 
