горе доле имаш право.тука сме со сваќањата
сеа убаво ти реков дека тоа е за некоја друга тема ама ај чим веќе си запнал.
се ние знаеме,се ни е кажано некогаш-онаму кај шо била душата-значи душата знае се.
кога нешто не знаеш и наеднаш ќе се сетиш,наеднаш ќе сватиш...that's it.ти всушност си го знаел тоа цело време само паметот,кој како што викаш,не ти е доволно развиен,не го “сварил“
уште.
верувај душата знае се,низ се поминала,се видела,се доживеала...само треба да се присети,да и дозволиш да се присети...
и ај пак
@нео,глеам си ми пишал у репутација...ја до сеа објаснував,ако не ти е јасно-кажи јас ќе нацртам пак.
Tе молам објасни ми каде била душата испред???
јас како што знам пред 18ипол години беше кај мајка ми у мешљакот, дури и се сомневам оти поминаа 18ипол години зш треба тоа да се развие и се... за пред времен живот јас незнам... :uvo: можеби грешам поправи ме!:nesum:
А инаку душата ништо не знае ако ти не и кажеш да го научи тоа што треба... ТИ одлучуваш СО СВОЈОТ ПАМЕТ што е следно и дали меѓу две одлуки треба да избереш правата која ја сметаш за права!!! Која и не секогаш е точна... зш не сме совршени и НИШТО НЕ ЗНАЕМЕ!!!
И во самата Библија ти вика, оти не сме совршени и ти спомнува оти сме едни грешни луѓе кои не разбираат и кои незнаат ништо...:nesum: Идеш против Библија?! Па таа е Света Книга како би лажела...:nesvest:
И бтв, душата воглавно се состои од чувствата твои...:smir:
Мислиш оти не е така?!
Вака сеа, се определуваш религиозно, тоа е чувство на доверба и верност кон нешто... Имаш нешто кон нешто или некого... и тоа се чувства на среќа/радост/љубов.
Сакаш нешто... = љубов/негување кон тоа
Посакуваш да го имаш... сејм... се трудиш даваш се од себе за да го имаш играат улога чувствата на посаканост.. надеж...
Одбивно ти е нешто... едноставно не ти е мило шо е тука... не го сакаш со други зборови... (зборам општо!) итн...
Што и да кажеш за се имаш чувства... зарем душата не е преполнета со чувствата?!
Душа=чувства, од тука како можат чувствата да знаат се? Нели како бебиња уште не учат од што да се плашиме, од што да не се плашиме, што да сакаме, и што да посакуваме, на што да се радуваме и на што да тажиме... Чувствата се градат уште како бебиња во околината која живееш:smir:
Збор ми е, душата ништо не знае... самиот човек ништо не знае одкако ќе се роди...
Да знаевме се,одкако ќе се родевме па и не требаше ништо да не учат... него ќе знаевме и да збориме и да работиме и да сме свесни за се...:smir: