Море удри мавни по гнидите и гнасите. Јас еднаш, си влегувам дома на кратко и патиките за несреќа ги оставив пред врата, а не внатре во салончето. И среќа дома дојдов само да се пресоблечам и пак требаше да излегувам и немав никаков уред пуштено што произведува галама (тв, компјутер и сл.) и едно време слушам двајца во двор кај мене шептат нешто... Се подјавив на пенџере, ги гледам ги пакуваат патиките. И едно брзинско слегување, каков ќотек сум им удрил, се скапаја извинување и пиштење. Не им текна уште еднаш да приберат или да се обидат да приберат нешто.
" си ги пакуваат патиките "

