Musab
konekting pipl
- Член од
- 26 јуни 2007
- Мислења
- 244
- Поени од реакции
- 20
Лугето кои веруваат во постоењето на Бог ,за своето верување со тек на времето имаат приложено разни докази ,така да тврдењата на атеистите испагаат празни. Атеистите пак ги одбиваат доказите за постоењето на Бог и не се откажуваат од своето мислење.Но,додека ова го прават тие само критикуваат,како на пр. постоењето на злото и некои две три работи (што и ова не го разбираат) што за нив би требало да е во нивен корист ,но не можат да донесат оригинално мислење.
Како што мислат атеистите ,одбивањето за постоењето на Бог не е толку просто и обично. За да го одбиваат постоењето на Бог треба многу теоретски да се рескира и да се зема во обзир нелогичноста, затоа што иако теистите имаат докази,а пак атеистите немаат никакви докази и критиката врз атеистите би била полесно и многу по просто.Спрема тоа од почеток испага дека одбивањето за постоењето на Бог е многу потешка и невозможна работа отколку да се верува во постоењето на Бог. Само и единствено свемирот е директен доказ за постоењето на Бог.Спрема тоа одбивањето на верување за постоење на Бог и да се измислува оправдувања е исто невозможно како реката да покушаваш да насочиш да тече обратно.
Тие што тврдат дека постои Б ог , даваат докази и со тоа директно се потикнува да се верува и во кои мислења може да ги прими човечкиот памет(акал).Верниците никогаш немаат дадено докази со предрасуди, опсесија или некоја идеолошка замисла .Пример: Нашиот универзум ,тврделе дека никако не може да настане сам од себеи дека за опстанокот на истиот има потреба од Создател кој и ја одржува.Спрема тоа теистите со себе имаат јасни докази кои јасно од сите можат да се разбират,поради од овие докази никој не може да му вели зашто вака си размислуваат.Од прост разлог што човековиот памет и логиката вака не упатува и доагаме до една краен цел.На ваков начин ,размислувањето на паметот и проценка на нашето битие невозможно е да се спречува.
Атеистите ништо не прават освен да критикуваат и да отфрлат тезите на тие што веруваат .Со своите критики никако не успеваат на тој што верува да му приложат грешки.Само ,теоретските докази на верниците тие обратното покушаваат да докажат.Што значи дека да покушаваш нешто теоретски обратното да мислиш не значи дека тоа во практика така би било.Ако некој човек не сака да верува ,својсвено на себе ке најде разлози да не верува,затоа секое покушавање на атеистот ,да го негира Бог ,от може само него да го врзува ,никако другите.
Воглавно и од гледна точка некои теисти можат да не обрнуваат внимание на атеистичките размислувања ,од проста причина што негирање на нешто ,може да значи прифакање на постоењето,што на крај би резултирало и со самото споменување на Бог би значело постоење на Бог .
Постоењето на Бог не е само натпревар на докажување на крај краева тоа е и верба. Вербата е верување на постоење на Свевишен,Создател на све ,и со памет верување,љубов кон Бог итн. Спрема тоа верба во Бог и со ова верба критиките на атеистите се состои од една валкана проста логичка игра .Ова тема,голема улога игра и начинот на живеење на човекот,самото постоење,осетот и со егото ,тука лежи проблемот.
Што се однесува до предметот за верување во Бог,верниците во еден голем размер го слушаат гласот на паметот.Ова исто докажува дека верниците не зборуваат без потпора и кога се споменува овој предмет тие не нудат догматска страна.На кратко, верниците рационално веруваат.
Иако вербата во Бог е рационално ,постоењето на Бог со памет,от и тврдењето не е иста работа ,но затоа за верниците ,постоењето на Бог не им треба доказ ,за верниците верување на Создателот немаат потреба од барање на докази за постоењето,и тие во тоа не сомневаат,затоа што тие го ‘‘слушаат нивниот внатрешен глас‘‘.
Паметот за секоја случка или настан го тера човекот да мисли.Поготово за животот и за светот, кој длабоко размислува ,и во овој тек ,вербата во Бога уште повеке се цврстува и во својот внатрешен свет се задоволува. Спрема тоа паметот вербата во Бога го прицврстува , и верникот самиот си одлучува дека вакво верување не е лажна.исто и од логичната страна тоа се зацврстува.
Што се однесува до доказот можеме да додаваме дека,огромен дел од атеистите ,наспрам очигледните докази кои им се нудит тие овие докази без размислување ги отфрлаат. Надвор од филозофските кругови големиот дел од атеистите разлогот за не верување во Бог легнува или од идеолошки,псиколошки,социолошки,или некакви практички работи ,едноставно во еден момент себе си нашле во кругот на неверниците и си имаат негативен став врз постоењето на Бог. Во една атеистичка атмосфера ,со сите сили и бес пардон ,каде сигурно не се гледа крајот си бранат себе си,за своите догматски идеологии ,за многуте силни докази не сакаат да размислуваат.
Неверувањето никако не може да оди до бескрај,ако се земе све во обзир и атеистот треба од поново да размислува ,треба да ги отфрли предрасудите што го има во својата глава ,да ги отфрли вештачките мисли и идеологиите,што за него не би било тешко ,може да дојде и еден момент во животот (што сигурно ке дојде кај секој атеист )и во тој момент може да ја преиспита својата одлука.,така да има многу такви луге.
Бог од лугето бара да му се верува ,за тоа секаков услов има дадено и за лугето, има дадено алтернатива.Заради тоа човекот што размислува и кој е вистински човек ке види дека сите патишта водат кон Бог.Поради тоа Бог на лугето нема оставено нејаснотии ,на лугето има дадено памет,срце,свест и пред лугето има оставено јасен доказ дека Тој постои ,доволен ти е доказ да гледаш околу себе , прекрасниот свет,феноменална галаксија со еден збор све околу нас,после тоа останува на лугето.
La tehzen! innallahe meana...
[FONT="]Не се разочарај Аллах=Бог е со нас[/FONT][FONT="]
[/FONT]
Како што мислат атеистите ,одбивањето за постоењето на Бог не е толку просто и обично. За да го одбиваат постоењето на Бог треба многу теоретски да се рескира и да се зема во обзир нелогичноста, затоа што иако теистите имаат докази,а пак атеистите немаат никакви докази и критиката врз атеистите би била полесно и многу по просто.Спрема тоа од почеток испага дека одбивањето за постоењето на Бог е многу потешка и невозможна работа отколку да се верува во постоењето на Бог. Само и единствено свемирот е директен доказ за постоењето на Бог.Спрема тоа одбивањето на верување за постоење на Бог и да се измислува оправдувања е исто невозможно како реката да покушаваш да насочиш да тече обратно.
Тие што тврдат дека постои Б ог , даваат докази и со тоа директно се потикнува да се верува и во кои мислења може да ги прими човечкиот памет(акал).Верниците никогаш немаат дадено докази со предрасуди, опсесија или некоја идеолошка замисла .Пример: Нашиот универзум ,тврделе дека никако не може да настане сам од себеи дека за опстанокот на истиот има потреба од Создател кој и ја одржува.Спрема тоа теистите со себе имаат јасни докази кои јасно од сите можат да се разбират,поради од овие докази никој не може да му вели зашто вака си размислуваат.Од прост разлог што човековиот памет и логиката вака не упатува и доагаме до една краен цел.На ваков начин ,размислувањето на паметот и проценка на нашето битие невозможно е да се спречува.
Атеистите ништо не прават освен да критикуваат и да отфрлат тезите на тие што веруваат .Со своите критики никако не успеваат на тој што верува да му приложат грешки.Само ,теоретските докази на верниците тие обратното покушаваат да докажат.Што значи дека да покушаваш нешто теоретски обратното да мислиш не значи дека тоа во практика така би било.Ако некој човек не сака да верува ,својсвено на себе ке најде разлози да не верува,затоа секое покушавање на атеистот ,да го негира Бог ,от може само него да го врзува ,никако другите.
Воглавно и од гледна точка некои теисти можат да не обрнуваат внимание на атеистичките размислувања ,од проста причина што негирање на нешто ,може да значи прифакање на постоењето,што на крај би резултирало и со самото споменување на Бог би значело постоење на Бог .
Постоењето на Бог не е само натпревар на докажување на крај краева тоа е и верба. Вербата е верување на постоење на Свевишен,Создател на све ,и со памет верување,љубов кон Бог итн. Спрема тоа верба во Бог и со ова верба критиките на атеистите се состои од една валкана проста логичка игра .Ова тема,голема улога игра и начинот на живеење на човекот,самото постоење,осетот и со егото ,тука лежи проблемот.
Што се однесува до предметот за верување во Бог,верниците во еден голем размер го слушаат гласот на паметот.Ова исто докажува дека верниците не зборуваат без потпора и кога се споменува овој предмет тие не нудат догматска страна.На кратко, верниците рационално веруваат.
Иако вербата во Бог е рационално ,постоењето на Бог со памет,от и тврдењето не е иста работа ,но затоа за верниците ,постоењето на Бог не им треба доказ ,за верниците верување на Создателот немаат потреба од барање на докази за постоењето,и тие во тоа не сомневаат,затоа што тие го ‘‘слушаат нивниот внатрешен глас‘‘.
Паметот за секоја случка или настан го тера човекот да мисли.Поготово за животот и за светот, кој длабоко размислува ,и во овој тек ,вербата во Бога уште повеке се цврстува и во својот внатрешен свет се задоволува. Спрема тоа паметот вербата во Бога го прицврстува , и верникот самиот си одлучува дека вакво верување не е лажна.исто и од логичната страна тоа се зацврстува.
Што се однесува до доказот можеме да додаваме дека,огромен дел од атеистите ,наспрам очигледните докази кои им се нудит тие овие докази без размислување ги отфрлаат. Надвор од филозофските кругови големиот дел од атеистите разлогот за не верување во Бог легнува или од идеолошки,псиколошки,социолошки,или некакви практички работи ,едноставно во еден момент себе си нашле во кругот на неверниците и си имаат негативен став врз постоењето на Бог. Во една атеистичка атмосфера ,со сите сили и бес пардон ,каде сигурно не се гледа крајот си бранат себе си,за своите догматски идеологии ,за многуте силни докази не сакаат да размислуваат.
Неверувањето никако не може да оди до бескрај,ако се земе све во обзир и атеистот треба од поново да размислува ,треба да ги отфрли предрасудите што го има во својата глава ,да ги отфрли вештачките мисли и идеологиите,што за него не би било тешко ,може да дојде и еден момент во животот (што сигурно ке дојде кај секој атеист )и во тој момент може да ја преиспита својата одлука.,така да има многу такви луге.
Бог од лугето бара да му се верува ,за тоа секаков услов има дадено и за лугето, има дадено алтернатива.Заради тоа човекот што размислува и кој е вистински човек ке види дека сите патишта водат кон Бог.Поради тоа Бог на лугето нема оставено нејаснотии ,на лугето има дадено памет,срце,свест и пред лугето има оставено јасен доказ дека Тој постои ,доволен ти е доказ да гледаш околу себе , прекрасниот свет,феноменална галаксија со еден збор све околу нас,после тоа останува на лугето.
La tehzen! innallahe meana...
[FONT="]Не се разочарај Аллах=Бог е со нас[/FONT][FONT="]
[/FONT]