Не сметам дека абортусот
треба да биде забранет, очигледно не се разбираме. Токму така како што велиш, иако јас
длабоко не се согласувам со абортус, немам намера никому да му кажувам како да живее. Неколку пати нагласив, секој сам си го прави личниот избор. Мене ми е жал за неродените бебиња и жал ми е за мајките кои не се спремни да раѓаат деца, жал ми е и за оние кои се решаваат на абортус и за оние кои се решаваат да ги родат во време кога општеството место да ги поддржува ги стигматизира уште повеќе.
Ме интересира најмногу дали вашиот став за абортусот како избор значи дека вие го поддржувате во било кој месец од бременоста? Дали некаде купот клетки почнува да ви личи на човече или не?
Јас сум за индивидуални слободи. И не сум личност која е „ограничена“ само затоа што не сум атеист или верувам во Господ или имам традиционални сфаќања.
Во суштина се согласувам и со примерот за Црнците од 60-тите

. Кога реков мнозинството, мислев на некои општи морални норми. Примерот кој го си го дал е сосема во ред. Не ни помислив на тоа, бидејќи за мене е неморална самата помисла да се делат луѓето според боја на кожа, верување, убедување и слично.
А бе имам и јас двајца геј-пријатели и премногу ги сакам луѓето за да ги „откачам“ или осудувам. Ако не го оправдувам „чинот“ не значи дека не ги сакам луѓето. Исто е и за абортусот.
Јасна сум сега?
Иако срцето ќе ми е длабоко нажалено, вие и 50 деца да абортирате, јас пак ќе ве сакам како луѓе.
--- надополнето: 9 јуни 2013 во 19:14 ---
Ова би го поддржала со две раце. Доколку не се злоупотребува. НЕ Е СЕКОЈ за родител.