Значи, според тебе, “Словените“ биле прости, слаби, неписмени, немале оружје, но сепак ОСВОИЛЕ огромни пространства притоа одземајќи и ОГРОМНИ територии на Византија која била светска сила на тоа време? Ти сакаш да поверувам дека е можно оние кутри Авганистанци на пример, со бродови и трски преку Атлантик, да се населат во САД и да им ја одземат територијата? И да го нападнат Чикаго? Да разрушат неколку града патем? Јас сум смешен или ТИ?
Prema teoriji, koju smatramo poprilično upitnom, avarski se etnonim prvi put
spominje u Herodotovoj Povijesti u petom st. pr. Kr. Riječ je o legendi o Abarisu
(Ἀβάρις), Hiperborejcu, koji je na svojoj strijeli preletio cijeli svijet, a da nijedanput
nije jeo (IV: 36). Smatra se da se ta priča odnosi na neke šamanističke rituale poznate
među stepnjacima koji su živjeli u susjedstvu grčkih kolonija na sjevernoj crnomorskoj
obali.1 Kontekst upućuje na kulture u sjevernome dijelu Euroazije ili sjeverne Srednje
Azije, a koje bi mogle imati neke dalje veze i s Avarima. No malo je vjerojatno da bi
ime Abaris bilo u vezi s imenom naroda (iako ponekad osobna imena odražavaju etnonime).
Neki suvremeni povjesničari, kad govore o podrijetlu Avara, govore o narodu
(ili skupini naroda) najvjerojatnije protomongolskoga podrijetla koji je nekad živio u
stepama iznad sjeverne kineske granice. Pred kraj prvog st. pr. Kr. u kineskim izvorima
spominju se kao Hú (胡), čije ime na kineskom znači opći pojam za »barbare«. Pravi
Hui bili su prvi Kinezima poznati jahači strijelci, tj. konjanici ratnici s lukom i strijelom.
Izgleda da su umijeće jahanja i držanja luka preuzeli od iranskih naroda (Sako-
Skita ili Sarmata) koji su pristizali sa zapada (v. Еремеев, 1990: 134–135; cf. Golden,
1992: 19, 40, 124–125; Barber, 1999: 189–192). Uskoro je ime Hu označavalo, manje
ili više, sve narode koji se koriste lukom, a koji žive na sjevernoj granici Kine, uključujući
Xiōngnú (匈奴), azijske pretke europskih Huna. Pokušajem da se te dvije skupine
razlikuju, pravi su Hui kasnije u kineskim izvorima spominjani kao Dōnghú (東胡) ili
»istočni Hui«. Dalje, tijekom prvih st. posl. Kr., Kinezi su razlikovali dvije skupine
Donghua: Xiānběi (鲜卑) na sjeveru i Wūhuán (烏桓) na jugu. Kako su se ta imena
svojedobno izgovarala, nije lako odgonetnuti.
No nakon ispitivanja glasovnih mogućnosti
kanadski je sinolog Edwin Pulleyblank rekonstruirao etnonim sjeverne skupine
kao *Särbi. Do šestoga st. posl. Kr. to se ime spominje u kineskim izvorima kao Shìwéi
(室韋). U toj će se etničkoj zajednici napokon oblikovati i narod Měngwù (蒙), tj.
Mongoli u užem smislu.2 Slično tome Pulleyblank je rekonstruirao izvorni oblik etnonima
južne skupine kao *Awar, koji je prema njemu identičan s imenom kasnijih europskih
Avara.
I dvije druge etnopovijesne zajednice izvode se iz Donghu: 1) ljudstvo Tabğač ili
(u kineskim izvorima) Tuòbá (拓拔), koje je u kasnom 4. st. posl. Kr. osnovalo kinesku
dinastiju Sjeverni (= Bĕi) Wèi (魏 ili 北魏), te 2) Róurán (柔然) ili Ruănruăn (蝡蝡),
koji su od 4. do 5. st. ustanovili snažan plemenski savez što se protezao od Altaja do
Bajkalskog jezera i do gorja Velikoga Hingana u Mandžuriji. Znanstvenici obično obje
skupine poistovjećuju sa Xianbeima, iako postoji razlog za vjerovanje da su Xianbei
apsorbirali velik dio Wuhuana. Moguće je da su se Rourani razvili iz od tako apsorbiranih
Wuhuana, što bi objasnilo njihovu vezu s Avarima (ako se prihvati Pulleyblankova
teza).
Sve u svemu, stvarna veza između Rourana i (europskih) Avara vjerojatno nije
izravna (v. Pulleyblank, 1999: 44, 60; 1995: 419; Golden, 1992: 69, 72, 76; Гумилев,
1967: 222; Jelisejev, 1972: 35–36).
1 Vidi komentar Daniela Fausta u dvojezičnome grčko-talijanskom izdanju Herodota (Erodoto, 1994: 221).
2 Omelian Pritsak izveo je iz oblika Xianbei (ili Hsien-pi, prema prijepisu Wades Giles) plemensko ime
turskojezičnih Sabira, čiji je etnonim zapisao kao Säbir (v. Golden, 1992: 104).
Särbi - СРБИ
Лингвистички... А генетски?
Исто како и вие што имате име Бугари, но во суштина, во најголем дел сте Македонци. Така и Французите, не зборуваат на германски јазик (како и вие што не говорите на бугарски), не користат руни како писмо (вие не ни можете да пишувате со бугарско писмо, оти колку што ми е познато, такво писмо не постои), ниту пак обичаите, фолклор, носија и сл. не им се германски (исто и вам - фолклорот, обичаите, носиите... - сето ви е македонско). Кога ќе размислам добро - вие и Французите имате многу заеднички нешта
Дури и зборот “мерси“
Ај да видиме колкави биле тогашните преселби...
Келти, Скити, Сармати, Германци (самиот ги нарекуваш
Вандали ) - сите тие се од еден ист генетски супстрат, опишани со збирната именка Венети. Покрај многуте различни варијации на името Венети, едно од нив е и ВАНДАЛИ. Со текот на вековите се диференцирале на две народносни групи : Келти и (подоцнежно име) Словени, но тоа не значи дека во еден период на минатото тие не припаѓале на истата раса луѓе. Според тоа, станува збор за ист народ кој веќе живеел во посочените предели, а не дека се селел некаде.
Повторно ќе кажам - единствени примери на потврдено масовно населување на некои предели е Северна Америка и Австралија и тоа најмногу поради надмоќта на доселениците над староседелците и тоа одело во период од неколку века, а толку брзо доселување на територија која е колку-толку бранета од моќна држава (Византија) од проста маса на семејни луѓе, незаштитени од сопствена организирана војска, а притоа да не остане некој траг за истото, тоа е - е просто неверојатно...[DOUBLEPOST=1405250911][/DOUBLEPOST]
Прво, “Грците“ кога се доселувале во јужниот Балкан не се населувале во внатрешноста (која била плодна и населена) туку граделе градови - колонии на местата кои биле добри за пристаништа, но биле неплодни за друго нешто и со тоа не биле интересни за населување од староседелците. Тие градови на ова трговско племе кое се занимавало патем и со гусарење, им служеле како бази, за да со тек на годините прераснат во стални населби. Но во срцето на полуостровот населението не било “грчко“ туку она што и порано си живело тука - венетско. Ако Атина ти е во мислите, ќе те информирам за преданијата во кои се споменува дека оваа Атина не е истиот град со древниот град Атина кој бил потонат на дното од Средоземно море.
А и ден денес, голем дел на денешните Македонци од егејскиот дел се расселени низ цела “Елада“, а во Егејска Македонија се доселувани православни Турци (Ерменци и кој знае што уште) од Мала Азија. Така да - и од некогаш и од сега, Македонско население има низ цела Грција... Погледни ја само топонимијата на Крит (!) и ќе видиш еден куп “словенски“ зборови. И критското писмо кое не можеа да го прочитаат го прочитаа со помош на словенските јазици... А од кога е тоа писмо, знаеш ли?
[DOUBLEPOST=1405266372][/DOUBLEPOST]
