Во последно време покажувам изразито ниска толеранција кон досада,не можам да ја поднесам,ме убива во поим....И за да не ме убие таа,морам да смислувам прилично екстремни начини да ја убијам јас.Не се задоволувам со нешто конвенционално,просечно,нормално да речам,се` повеќе умов ми забегува накај ненормално,па ако нешто може да ми наштети во моментов,тоа дефинитивно е досадата со сите пропратни ефекти и последици од моето справување со неа.
А,кога не ми е досадно,сум многу паметна и примерна.
