Live long and prosper?
Сериозно, што може да се очекува од животот? Задоволство? Болка? Очигледниот одговор е дека вистината е измеѓу, инстинсктивно бегаме од смртта од друга страна знаеме да бегаме од живот, оној
вистинскиот живот каде што се вклучуваме целосно во него. Стравот знае да си игра со нас па дури и со очекувањата. Затоа постојат песимисти кои гледаат на животот како постојано разочарување без цел кое завршува со безцелна смрт. А глупо ми е некако да мислиш дека ништо нема поента а да продолжуваш да живееш, ако ништо друго тоа е дволичност(кон себе и тоа!) а ако нешто презирам во животот тоа е тоа. Јас често гледам како животот да очекува нешто од мене и внимавам да не ме понесат слепо некои цели кои ќе остават луѓе повредени и се разбира (она себичното) мене повреден. Обично луѓето кои очекуваат многу од животот биваат повредени(незадоволни) од тоа што го сториле, додека лошото кај другите (кои мислат дека животот очекува нешто важно од нив) е тоа што не прават ништо на крајот од страв.